Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ὅρα τίνα καὶ ποῖον τύραννον τῇ ψυχῇ δίδως· ὡς Ἀθηναίοις Κριτίαν, παρωσάμενος τὸν Σόλωνα· ὡς Λακεδαιμονίοις Παυσανίαν, παρωσάμενος τὸν Λυκοῦργον.

Κγὼ δὲ ἐλευθερίαν ποθῶν νόμου δέομαι, λόγου δέομαι. Οὗτός μοι φυλάξει τὴν εὐδαιμονίαν ὀρθὴν καὶ [*](2 Ἐρετρίαν λαμβάνει, Δαραθῶνι ἐπιπλεῖ vi or. 23 6 e || 3 ἄ τῆς πενίας cf lulian. lI 85 b Senec. ep. l 4. 8 Euseb. ap. Stob. fl. 10 36 Democrit ap. Stob fl. 10 44 || 7.8 Ταντάλου . . . ἀνδρὸς φιληδόνου sq. simil explicat fabulam Dio Chrys. 64. 7 (594) 16 τύραννον sq. ut supra § IIl c) [*](3 τί γὰρ — 4 διηνεκῶς x || 4 ἐπειδὰν — 15 πολλῇ n ||16 ὅρα — 18 Δυκοῦργον n || 19 ἐγὼ — νόμου δέομαι x) [*](2 Ἐρετρίαν — ἐπιπλεῖ καὶ om. M || 3 ἆ Δ M| διστυχέσ- τατος VB || 5 αὐτῆς α(δ Δ⁰) || 6 τῶν (ante πρότερον) om Ν (pr. an.) α(δ) |προτέρων ϛ(δ Δ) ἑτέρων (ρων in ras ) H || 11 πα- ροῦσα 〈ἡ〉 ἡδονὴ NQVα(δ) || 15 συγκεχυμένον 〈βίον〉 ζῆν Markl. 16. 17 δίδως Ἀθηναίοις (suprascr. ὡς) || 18 Παυσανίαν (νιαν in ras.) R! ||19 ποθῶ R (suprascr. ν) H (littera ν lineola per eam ducta deleta) Markl. (Duebn.))

386
ἄσειστον καὶ ἀδεῆ καὶ αὐτάρκη, οὐ ταπεινὴν δὲ ὑποβεβλημένην ἀνδραπόδων τέχναις, ὑφʼ ὧν ἐρανιζόμενος

ἀθροίσω τὸ μέγα τοῦτο ὄφελος, ἡδονήν αἰτίζων οὐκ ἀκόλzους, μὰ Δία, κατὰ τὸν υμήρου πτωχεύοντα (ρ 222), οὐδὲ ἄορας καὶ λέβητας μόνον, ἀλλὰ τὰ τούτων ἔτι [*](CH)ἀτοπώτερα· παρὰ μὲν ΜΔιθαίκου ὄψον, παρὰ δὲ Σα. [*](11b) ῥόμβου οἶνον, παρὰ δὲ Μιλησίου ἑταίραν, παρὰ δὲ Κόννου ῷδήν.

Καὶ τί τούτων ἔσται μέτρον; τίς τῆς ἐξ ἡδονῶν εὐδαιμονίας ὅρος; ποῖ στησόμεθα; τίνι δῶμεν

τὰ νικητήρια φέροντες; Τίς ὁ μακάριος ἀνὴρ οὗτος καὶ ἄγρυπνος καὶ ἐπίπονος, ὅν οὐκ ἔλαθεν οὐδὲ ἐξέφυγεν οὐδεμία ἡδονή, οὐ νύκτωρ, οὐ μεθʼ ἡμέραν, ἀλλὰ ἀποτείνασα αὐτῷ ἡ ψυχὴ τὰς αἰσθήσεις πάσας, καθάπερ ὁ θαλάττιος πολύπους τὰς πολλὰς κόμας, διὰ τούτων πάντοθεν τὰς ἡδονὰς ἐπάξεται πάσας ὁμοῦ;