Dialexeis

ταλικὸν γένος, ἀτόπους τὰ σώματα, ἐξ ὀμφαλοῦ ἐπισυρομένους ἵππου φύσιν. Ἐν δὲ τῇ τοιαύτης ξυνουσίας ἀμουσίᾳ πᾶσά που ἀνάγκη βόσκειν ὁμοῦ τὴν θηριώδη φύφτν· φθέγγεσθαι μὲν ὡς ἄνθρωπον, σιτεῖσθαι δὲ ὡς θηρίον· ὁρᾶν ὡς ἄνθρωπον, ὀχεύειν δὲ ὡς θηρίον.

Κὗ γε, ὧ ποιηταὶ καὶ ποιητῶν παῖδες, παατέρες. παλαιᾶς καὶ γενναίας μούσης, ὡς ἐναργῶς ἄρα ἡμῖν τὸν πρὸς τὰς ἡδονὰς δεσμὸν νίξασθε. Ἐπειδὰν ψυχῆς θηριώδεις κρατήσωσιν ἐπιθυμίαι, φυλάττουσαι [*](12b)τὴν ἀνθρωπίνην ἐπιφάνειαν, τῇ τῶν ἔργων ὑπηρεσίᾳ ἀπέφηναν τὸν χρώμενον ἐξ ἀνθρώπου θηρίον.

Τοῦτο [*](3 τὸ ἄτιμον nam τιμιώτερον τψυχὴ σώματος vi. or. 7 2 k 7 γενέσθαι φασὶν sq scil Centauros cf Lucian fug 10 οἶον τὸ Ἱποκενταύρων γένος σύνθετόν τι καὶ μικτὸν ἐν μέσῳ ἀλαζονείας καὶ φιλοσοφίας πλαζόμενον sq. Sext. Εmp. hyp. l 162 (παραδεί- γματα ἀνυπαρξίας) de sophistis cf. etiam Diog. Laert. VII 53 κατὰ σύνθεσιν ἐνοήθη Ἱπποκένταυρος ||11 φθέγεσθαι et ὁρᾶν (i. e percipere) spectat λόγον προφορικὸν (quo animalia ab ho- mine discernuntur cf. Galen. protr.1 Themist. 34. 2) et ἐνδιάθετον) [*](2 τότʼ ἀνθρώπου (τότε ‘dabei ‘in hac reʼ ut or. 32. 7 b) R! τἀνθρώπου cert. (θ) τοῦ ἀνθρώπου M et ita Markl. (Duebn. ) ποτʼ ἀνθρώπου Dap || 3 φωνοῦσαν M φ || 5 ἀδηφάγον HΜΝQV ἀδηφάγον α(δ Δ) | ἐθέλοις M α δ) corr. Heins || 6 ἦ φα(θ) cor. Manrkl || 8 ὀμφαλῶν BMα(δ) || 9 τη] R τῇ τῆς certt. (δ Δ) || 10 βόσ- κειν] βλώσκειν Schottus ἡβάσκειν Markl. | ὁμοῦ 〈τῇ ἀνθρωπίνῃ〉 τὴν Markl. || 12 ὁρᾶν] ἐρᾶν Markl. (Duebn.) || 13 ποιηταὶ καὶ del. Meiser || 15 ἡνίξασθαι (pr. man unde ἠινίξασθα correctura non perfecta — voluit enim ῇνίξασθε efficere) R! |ἐπειδὰν 〈γὰρ〉 Markl. || 17 ἔργων] ἀνθρώπων NQV)

Ἄφελε τὴν γαστρὸς ἐπιθυμίαν, καὶ ἀφεῖλες τοῦ ἀνθρώπου τὸ θηρίον· ἄφελε τὴν αἰδοίων ἐπιθυμίαν, καὶ διέκοψας τὸ θηρίον. Μέχρι δὲ ταῦτά τῳ συζῇ καὶ συντρέφεται, καὶ πρὸς αὐτὰ τῇ Θεραπείᾳ νένευκεν, ἀνάγκη τὰς ἐκείνων ὀρέξεις κρατεῖν, καὶ βοᾶν τὴν ψυχὴν τὰς ἐκείνων φωνάς.