Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τοῦτο γεννᾷ τὰς πλεονεξίας, τοῦτο ποιεῖ τὰς τυῥανίδας· [*](CH)οὐ γὰρ ἱκανὸν βασιλεῖ τῷ Περσῶν χωρίον Πασαργάδαι, καὶ τὸ Κύρου κάρδαμον, ἀλλʼ ἡ Ἀσία ἅποσα διέλαχεν χορηγεῖν ἡδοναῖς ἀνδρὸς ἑνός. Τρέφει μὲν αὐτῷ Μηδία ἔισαῖον ἵππον, πέμπει δὲ Ἰωνία παλλακίδας Ἑλληνικάς, τρέφει δὲ Βαβυλὼν εὐνούχους [*](Ed. Duebn. p.12)βαρ |βάρους, πέμπει δὲ Αἴγυπτος παντοδαπὰς τέχνας, [*](11a) ἐλέφαντα Ἰδοί, Ἄραβες εὐωδίαν· χορηγοῦσιν δὲ καὶ οἱ ποταμοὶ ταῖς βασιλέως ἡδοναῖς, Πακτωλὸς χρυσόν, Μεῖλος πυρόν, οάσπης ὕδωρ·

τῷ δὲ οὐδὲ ταῦτα ἱκανά, ἀλλʼ ἐπιθυμεῖ ξένης ἡδονῆς, καὶ διὰ τοῦτο ἐπὶ τὴν [*](1 κρῆναι πανταχοῦ scil. quibus cynicus utitur vi. or 36. 5 e; etiam or. 32. 9 b cf. Diog. ep. 37. 4 πόμα ὕδωρ ναματιαῖον 2 φηγοὶ πανταχοῦ scil. terra αὐτομάτως omnia procreante vi. or. 36.1 e sq. ||11 Κύρου κάρδαμον cf. Diog ep. 30 3 δεῖ σε καὶ πίνειν καὶ ὄψῳ χρῆσθαι, ὄψῳ ἑτέρῳ κάρδαμον μὴ ἔχοντα Diog ep. 37. 4 τροφαὶ ἄρτος καὶ ὄψον ἄλες ἢ κάρδαμον || 13 Νισαῖον ἵππον cf. Iulian. lI 50 d Dio Chrys 33. 449; 3. 130 Themist. 22. 266; : 19. 226 Lucian. hist 39 || 17 Πακτωλὸς χρυσόν cf Dio (hrys. 33. 401 || 18 οάσπης ὕδωρ vi. or. 32 9 b) [*](12 τρέφει — p. 385.3 πανταχοῦ n) [*](3 ἀλεεινότατος ἀλεεινότερος cert. (δ Δ) || 6 προσέλθῃς (═ ad voluptatem adgrediare(,dich einlässest, dicb befBt“) extra modum ut p 471. 14) R! προέλθῃς cett (δ Δ) || 10 in muge CH(MEIWCAI) (schol. vet. u) R! |ἱανὸν 〈τῷ〉 βασιλεῖ Nα(δΔ⁰) τῶν Περσῶν Nα(δ) || 11 Πασαργάδαι (πα in ras.) R! || 13 Νισαῖον α(δ Δ) Νησαῖον certt. ||16 Ινδός α(δ) |εὐωδίας Bφ )

385
Κὐρώπην ἔρχεται, διώκει Σκύθας, ἀνίστησιν Παίονας, Ἐρετρίαν λαμβάνει, Μαραθῶνι ἐπιπλεῖ, καὶ πλανᾶται πανταχοῦ. Ὤ τῆς πενίας δυστυχέστατος.

Τ γὰρ ἂν εἴη πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς; ἐπειδὰν γὰρ ἅπαξ ψυχὴ γεύσηται ἡδονῶν ὑπὲρ τὴν αὐτῆς χρείαν, κόρος αὐτὴν τῶν πρότερον ἔχει, καὶ ἑτέρων ἐρᾷ.

Καὶ τὸ τοῦ Ταντάλου αἴνιγμα τοῦτο ἦν ἄρα, δίψα διηνεκὴς ἀνδρὸς φιληδόνου, καὶ ἡδονῆς νάματα προσιόντα καὶ ἀπιόντα αὗθις, καὶ παλίρροια ἐπιθυμιῶν, καὶ λῦπαι πικραὶ ταύταις ἀνακεκραμέναι, καὶ ταραχαί, καὶ φόβοι.

ψοβερὸν μὲν γὰρ παροῦσα ἡδονὴ μὴ ἀπέλθῃ, ἀνιαρὸν δὲ μὴ παροῦσα μὴ οὐκ ἔλθῃ· ὥστε ἀνάγκη τὸν διώκοντα ἡδονὴν λυπούμενον μὲν μὴ παύσασθαι, ἡδόμενον δὲ μὴ αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ συγκεχυμένον ζῆν ἐν ἀσαφείᾳ πολλῇ.