Dialexeis

Ἐπεὶ δὲ ὁ λόγος οὐκ οἶδ᾿ ὅπως εἰκόνος θαλαττίας ἐπελάβετο, μὴ ἀφῶμεν αὐτὸν ἀπελθεῖν ἡμῖν, πρὶν ἐξεργάσηται σαφῶς τὴν γραφήν, εἰκάζων τὴν Ἐπικούρου φιλοσοφίαν βασιλικῇ ὁλκάδι Ἀσιήτου βασιλέως.

Λέγω [*](1 ἐπὶ τὰς Σειρῆνας . . ἐπὶ τοὺς Λωτοφάγους καὶ ἄλλους ἄνδρας vi. or. 39. 3 m cf. lulan. VI 184d simillimam ratiocinandi viam ingreditur Themist. π. ἀρετῆς 22 || 9 μήπω sq. ut or. 25. 4a; 40. 3g || 11 ἁβρὸν sq. scil. Epicurum cf. Themist. π. ἀρετῆς 22 || 17 μὴ ἀφῶμεν sq. vi. simil. or. 15. 2e sp. etiam or. 11. 6a; 14. 5a; 18. 9b; 22. 5a al.) [*](1 συρῆνας Nφ || 2. 3 ἀμαθείαν QV || 6 ἐνθʼ] ἵνʼ Homerus χρεὼν N (-ῶν) α(δ) || 8 φροντες (suprascr. έ) R! || 9 ἐπιτρέψοεν (suprascr. μ) R! ἐπιτρέψωμεν Mα(δ) || 11 αὐτῷ R || 12 ἡδίστης νεὼς τῆσδʼ ἐκ γῆς Hob. ἡδίστης σώσισδʼ ἐκ γῆς R ἡδίστης τῆς νεὼς οὔσης (ἐστὶν N) ἐκ γῆς cett. (δΔ) ἡδίστης νεὼς ὅσον δʼ ἐν γῆς Dav.2 ἡδίστης μὲν νεὼς ὅσον ἐκ γῆς Reiske (Duk.) || 15 ἐν- τολὰς B || 17 αὐτὸν] τοῦτον BMNφα(δ) || 17. 18 ἐξετάσηται V || 19 Ἀσιήτου (‘ioniceʼ ut Λεωνίδην or. 3. 8e al. de quibus ‘ionis- misʼ apud Maximum cf. Dür p. 9) Hob. Ἀιηίου codd. (δΔ) Αἰγυπ- )

Παρεσκευάσατο δὴ μέλλων πλεῖν ὁ ἄθεος οὗτος καὶ ἀθάλαττος βασιλεὺς μεγάλην καὶ εὐρύχωρον ναῦν, ἵνα αὐτῷ πᾶσαι αἱ ἡδοναὶ συμπλέωσιν·

τὸ μὲν γὰρ αὐτῆς βασίλεια ἦν, οἷα κάλλισται παστάδες, καὶ εὐναί, καὶ δρόμοι· [*]((η 112/3)) ἔκτοσθεν δʼαὐλῆς μέγας ὄρχατος ἄγχι θυράων τετραμμένος, καὶ δένδρα ἐπεφύκεσαν, ῥοιαί, καὶ ὄγχναι, καὶ μηλέαι, καὶ ἄμπελοι·

τὸ δὲ αὐτῆς λουτρὸν ἦν, καὶ γυμνάσιον· τὸ δὲ ὀψοποιοῖς χώρα· τὸ δέ, θάλαμοι παλλακίσιν· τὸ δέ, συμπόσιον· τὸ δέ, ἄλλό τι μέρος τρυφώσης πόλεως.

Περιεβέβλητο δὲ ἡ ναῦς πολλὰς μὲν χρόας ἡδίστας ἰδεῖν, πολὺν δὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον· καὶ διέφερεν [*](9 εὐρύχωρον ναῦν scil. θαλαμηγὸν cf. Athen. V 204e κατε- σκεύασεν ὁ Φιλοπάτωρ καὶ ποτάμιον πλοῖον τὴν θαλαμηγὸν κα- λουμένην Strabo XVII 800 Senec. de benef. VII 20 Appian. pr. 8) [*](τίου Reiske ἀνοήτου (disputantes mecum olim de hoc loco in seminario Gotingensi) Sauppe Bottermann) [*](1 in mge CH(MEIWCAI) (schol. vet. u) R! || 2 εἰς QV | Τροίαν) Τύρον Markl. || 2. 3 φοινήκης NV || 9 ἀθάλαττος (αλα in ras.) R! ἀθαλάττωτος Markl. | εὐρύχωρον (ρον in ras. ex ρανν) R! || 10 γὰρ 〈ἔνδοθεν〉 αὐτῆς Heins. || 11 βασίλεια (εια in ras.) R! | κάλλισται (αλλισ in ras.) R! κάλλιστοι MV κάλλιστα α(δΔ) | 12 θρόνοι Markl. || 13 ἄγχι] ἄχρι B || 14 τετραμμένος (με in ras.) R! τετράγυος Heins. (Δ) cum Homero || 15 ἐμπεφύκεσαν MN α(δΔ) || 18 πόλεως] νεὼς ἦν Reiske)

οἷον τὸ θέαμα οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ τὸν ἐπιἘθαύμαζον βάτην ἐμακάριζον, καί που τὶς εὔξατο ναύτης γενέσθαι ἡδίστης νεώς.

Ἐπεὶ δὲ ὥρα ἀνάγεσθαι ἦν, ἐξέπλει μὲν ἡ μεγάλη αὕτη ναῦς καὶ πολυτελής, καὶ ἀπεσάλευεν τῶν λιμένων, καθάπερ νῆσος πλωτή. Ἐξέπλεον δὲ καὶ αἱ ἄλλαι ὁλκάδες αἱ δημοτικαί, εὔζωνοι καὶ πρὸς τὴν χρείαν παρεσκευασμέναι.

Μέχρι μὲν ἦν τὸ πνεῦμα πρᾶον, ἐκράτει ταῖς ἡδοναῖς ἡ βασιλικὴ ναῦς, καὶ κνίσης ἦν πάντα μεστά, (Κ 13) αὐλῶν, συρίγγων τὲ ἐνοπῆς, ὁμάδου τὲ ἀνθρώπων.

Ἐπεὶ δὲ ἐξ αἰθρίας ἄφνω χειμὼν ἐπετάραξεν τὸν αἰθέρα, καὶ πνεῦμα κάτεισι λάβρον σὺν πολλῷ πατάγῳ, ἔγνωσαν τότε, τίς μὲν ἡδονῆς χρεία, τίς δὲ τέχνης.

Αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι ὁλκάδες ξυνενεικάμεναι τὰ ἱστία πρὸς τὸν κλύδωνα ἡμιλλῶντο, καὶ τὸ πνεῦμα ἔφερον, καὶ [*](11 αὐλῶν sq. vi. or. 22. 2d || 15 ἡδονῆς χρεία . . τέχνης vel potius ἡδονῆς . . χρείας ut or. 17. 4a sq.) [*](5. 6 ἀπεσάλευεν — 6 πλωτή p || 13 ἄφνω — 14 λάβρον v (: αἰθὴρ)) [*](5. 6 ἀπεσάλευε τῶν λιμένων in mge repetit. (schol. rec.) R! || 16 ξυνενεικάμεναι in mge repetit. (schol. vet. a) R!) [*](2 οἷον (ιον in ras.) R! οὖν Dav.2 οἷον 〈εἰκὸς〉 Markl. (Duebn.) || 3 ναύτης] αὐτῆς „in uno exemplari“ legebatur teste Stephano || 5. 6 ἀπεσάλευεν (εσ in ras.) R! || 6 λιμένων ἡ ναῦς p | πλωτή] πλατύ N || 7 εὔζωνοι?? (eraso interpunctionis signo) R! || 8 〈Καὶ〉 μέχρι Reiske | μὲν 〈οὖν〉 ἦν Duk. || 8. 9 πρᾶον τὸ πνεῦμα MNα(δ) || 10 κνίσσης Ϛ(δΔ⁰) || 11 ἐνοπὴν et ὅμαδόν Homerus || 13. 14 αἰθέρα] ἀέρα in mge N || 14 κατῄει Reiske | λαῦρον N)

ἡ δὲ κακοδαί|μων [*](3a) ἐκείνη ναῦς περιεφέρετο, καθάπερ ἀνδρὸς σῶμα μέγα, καρηβαροῦν, καὶ ὑπὸ μέθης σφαλλόμενον·

καὶ οὔτε ὁ κυβερνήτης ὅ, τι χρήσαιτο τῇ τέχνῃ εἷχεν, ὅ, τε ἁβρὸς ἐκεῖνος ὄχλος ἔκειτο ἐκπλαγὴς καὶ στένων·

κατήριπεν δὲ ὁ χειμὼν τὰ θαυμαστὰ ἐκεῖνα πάντα, [*]((Ι 541))

[*]((μ 418/9))

Τοῦτο τέλος ἀνοήτου ἐπιβάτον, καὶ ἀχρήστου νεώς, καὶ ἀκαίρου τρυφῆς.