Dialexeis

Ἔτʼ οὖν ποθεῖς σκέψασθαι περὶ Σωκράτους, εἰ

ὀρθῶς ταῦτα ἔδρα ἢ μή; τί οὖν, εἴ τις σοι παρελθὼν [*](1 κατεγέλα sq. vi. or. 12. 10c cf. Aelian v. hist. V 8 (κωμῳ- δούμενος ἐγέλα) Seneca dial. II 18. 5 Diog. Laert. lI 35 Norden (Fleck. ann. 18. 323 adn 4 de τρόπῳ σπουδογελοίῳ) || 2 ἀντε- τιμᾶτο cf. Plat apol. 36d Diog Laert. II 42 || 4 ἀσθενέστερον nam εἷς φρονιμώτερος τῶν πολλῶν Sext. Emp. hyp. lI 43 cf. etiam Epict. diss. l 29. 16 || 6 τῷ ὑπηρέτῃ cf. Epict. diss. l 29. 65 ἐχαλέπαινεν vi p. 33. 13 cf. Muson. 54. 10(οὐκ ἐχαλέπαινε λοιδορού- μενος) Epict. diss. II 12. 14 Teles (Henne) 43 vi. etiam or. 18. 6c 8 ἑκὼν vi. or. 36. 6g etiam or. 6. 6a cf. Epict. diss. I 12. 13 || 10 φεύγειν cf Xenoph. apol. 23 Cicer. Tusc. l 29. 71 Muson. 143. 8 Teles 11 Plut. adv. Colot. 1126. b 11 μετέγνωσαν sq. cf. Themist. 20 239a Plut. invid. 6 Orig. c. Cels. 1. 5 Diog. Laert. lI 43 || 14 εἰ ὀρθῶς sq. vi or 18. 6c) [*](14 εἴ τις σοι — p. 34. 14 νικηφόρου n) [*](3 αὐτῶν MNα(θ) corr. Markl. Dav.2 || 5 ἦν om. MNα(δ) || 6 ἐχαλέπηνεν α(δ) || 7 ἐδυσχέρανεν α(δ) || 9 τοῦ μὲν — 11 τῶν δὲ om. M | ἐξὸν (in ras. ex ἐξσὸν) R! || 12 καταγελαστότατον RMN (cf. Κuehner Gerth. Gr. gramm. lI 1. 22) καταγελαστότερον cett. (δΔ) || 13 ἔτι α(θ) | ποθεῖσκέψασθαι R! || 14 ὀρθῶς] ὥρα MNφ ἄρα α(δ) ἄρα καλῶς Dav.1 ὀρθῶς ἄρα Markl. | εἴ τις] ἔστιν R (═ ὅστις?) | σοι παρελθὼν] συμπαρελθὼν α(δ) unde νῦν παρελθὼν Markl.)

οὗτος ἐπαναστάντων αὐτῷ φθόνῳ καὶ ἀπεχθείᾳ καὶ τῇ πρὸς τὰ καλὰ ὀργῇ ἐκ μὲν τοῦ θεάτρου Ἀριστοφάνους, ἐκ δὲ τῶν σοφιστῶν Ἀνύτου, ἐκ δὲ τῶν συκοφαντῶν Μελήτου, ἐκ δὲ τῶν ῥητόρων Λύκωνος, καὶ τοῦ μὲν κωμῳδοῦντος, τοῦ δὲ γραφομένου, τοῦ δὲ εἰσάγοντος, τοῦ δὲ λέγοντος, τῶν δὲ δικαζόντων, ἐχαλέπαινεν πρῶτα μὲν τῷ Ἀριστοφάνει, καὶ καταστὰς ἐν Ἀθηναίοις ἀντεκωμῴδει τὸν ἄνδρα ἐν Διονυσίοις, ἔτι μεθυόντων [*](2 πένης vi. or. 1. 9c; 18. 6g; 39. 5i cf. Dio Chrys. 54. 2 | δεινὸς sq. vi or. 8. 1a ἀνδρὶ sq. || 4 οἷος sq. cf. Xenoph. mem. l 1. 11 || 6 φαυλοτάτους cf. Xenoph. apol. 17 || 7 Ἀπόλλωνα vi. supra p. 30. 15 || 9 Ἀριστοφάνους nil fuit Aristophani cum ceteris tribus ut docet p. 31 18 sq. cf. Plat. apol. 23e Diog. Laert lI 39 Themist. 23. 285c; 34. 68 sed vi. or. 12. 8a; 36. 5h cf. Aelian. v. hist. II 13 || 10 σοφιστῶν cf. Diog. Laert lI 38 aliter Plat. apol. 23e | συκοφαντῶν Maximum „soli variandae orationi in- tentum“ finxisse sibi vidit C. F. Hermann (de Socratis accusato- ribus ind. schol. Gott. 1854. 13); debuit enim Maximus dicere ὑπὲρ τῶν ποιητῶν cf. Plat. apol. 23e || 13 ἐχαλέπαινεν sq. vi. or. 18. 6g; or. 39. 5i etiam supra p. 32. 6 cf. Aelian. v. hist. lI 13 Epict. diss. IV 11. 20 Plut. educ lib. 14 (10 d) περὶ ἀσκήσεως (mus. Rhen. 27. 528).) [*](1 γέρων τὴν ἡλικίαν (propter vers. 5) del. Markl. de duplici Maximi editione ut solet cogtans || 4 νηφάλαιος (man. recent. in νηφάλοιος mutatum) R νηφάλιος cett. (δ∠) | εἰκῇ] εἰπεῖν MN || 7 οὕτως R! (pr. man corr.) n || 11 Λύκωνος 〈ἐκ δὲ τῶν Ἑλλή- νων, Ἀθηναίων·〉 καὶ Markl. (prob. Combes) lacunam asteriscis indic. Duebn. || 13 〈ἰδιω〉τῶν τῶν δικαζόντων Schenkl || 15 ἐπὶ μεθυόντων Reiske (Duebn.))

καὶ μετὰ τοῦτο τελευτῶν τὴν Ξανθίππην ἀναβιβασάμενος

κωκύουσαν, καὶ τὰ παιδία κλαυμυριζόμενα, διὰ τούτων ἁπάντων μετεχειρίσατο τοὺς δικαστάς, καὶ ἀπεψηφίσαντο αὐτοῦ, καὶ ᾤκτειραν, καὶ ἀφῆκαν;