Dialexeis

Τί λέγω βασιλεῖς βαρβάρους; οὐχ ὁρᾷς τὸν Πεισίστρατον τὸν Ἕλληνα, τὸν Ἀθηναῖον ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν ἀεὶ θέοντα, ὥσπερ τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορωρυγμένης [*]((οὐδὲν γὰρ οἶμαι διαφέρειν) θεασάμενος εἴποι τοῦτο τῶν τῆς τύχης ἀγαθῶν τρόπαιον εἶναι ceterum similitudinem suppeditavit or. 7. 5 e) [*](1. 2 παλλακίσιν ἀναμεμιγμένος vi. or. 4.9e cf. Plut. Alex. fort. II 3 Dio Chrys. 62.5 || 3 ὁ Πέρσης scil. Cambyses (ὁ δεσπότης cf. Themist. 19. 233) cf. Herod. IIl 16 sq. al. || 5 τὸν βοῦν τὸν Ἄπιν vi. or. 2. 5 a; 16. 6 a || 9 ἡ Ἀσία sq. vi. or. 14. 8 b ἀνίσταται sq. || 11. 12 ὁ Ποσειδῶν ἰσοτιμίαν ἄγει vi. or. 26. 7 f || 12. 13 πληγὰς λαμβάνει vi. or. 14. 8 b μαστιγοῦται sq. || 16 τῆς εὐδαιμονίας αὐτῷ κατορω- ρυγμένης ἐκεῖ vi. infra § lI f ἢ ἐν Σάρδεσιν sq. etiam or. 20. 6 h) [*](7 in mge ξέρξης 14 πεισίστρατος (schol. recentis.) R!) [*](2 εὐδαιμονίαν, οὐ· 〈οὐ〉 γὰρ Reiske || 3 Πέρσης — 4 πυρί om. MNα(δ) || 4 ὁ καὶ λοιδορούμενος Dav.2 (Duk.) || 5 Ἄπιν Duebn. || 6 ἢ] ἦ Dav.2 del. Markl. οὗτος ἢ ἐπὶ Markl. | ταὐτὰ] ταῦτα α(θ) ταύτην Reiske ταὐτὸ Markl. (Duebn.) | σπένδων α Heins.1 (err. typ.) || 8 αὐτὸν φα(δ Δ) αὑτὸν Dav.2 | οἶμαι] οἴεται Dav.2 || 9 καὶ ὅτι] διότι Dav.2 ὅτι καὶ ὅτι Markl. καὶ del. Duk. 〈ἄλλως τε〉 καὶ ὅτι Meiser | αὐτῷ 〈καὶ〉 ἡ Ἀσία Duk. || 11 μὴν 〈παῤ〉 Ὁμήρῳ φα(δΔ⁰ ) 11. 12 Ποσειδῶν 〈τῷ Διὶ〉 ἰσοτιμίαν σ2 Steph. (δΔ) || 13 〈καὶ〉 εἰς φα(δ Δ⁰ ))

μὴ ἀνεχόμενον καθʼ ἡσυχίαν ζῆν; Πολυκράτην μὲν γὰρ οὐδὲ τὸ ἐξ Αἰγύπτου νουθέτημα ἔπεισεν μὴ φρονεῖν μέγα ἐπὶ εὐδαιμονίᾳ, ὅτι ἐκέκτητο θάλατταν Ἰωνικήν, καὶ τριήρεις πολλάς, καὶ σφενδόνην καλήν, καὶ Ἀνακρέοντα ἑταῖρον, καὶ παιδικὰ Σμερδίην. Ἀλλʼ οἵδε μὲν ἐοίκασιν οἱ δυνάσται ἐξηπατημένοις ὑπὸ ἁβρότητος καὶ ἡδονῆς, εὐπροσώπων κακῶν.

Ὁμήρου δὲ οὐκ ἀκούεις ἐγκωμιάζοντος τοὺς (Hesiod. fr. 101) Αἰακίδας, ὅτι ἦσαν ἄνδρες --- πολέμῳ κεχαρηότες, ἠΰτε δαιτί; Καὶ τί ἂν εἴη πολέμου ἀχαριστότερον; ἀλλὰ καὶ ὣς τὸ ἄχαρι δήπου πρᾶγμα ἔτυχεν καὶ τοῦτο οὐ φαύλων ἐραστῶν.

Οἷος ἦν καὶ ὁ Φίλιππος αὖθις ποτέ, ᾧ κατὰ Μακεδονίαν ἐξὸν μένειν, καὶ ζῆν ἐπὶ τοῖς Ἀμύντου ἀγαθοῖς, καὶ τῇ Περδίκκου εὐδαιμονίᾳ, ἐζήτει ταύτην περϊιὼν ἄλλοθι, ὥσπερ ἐκπεπτωκυῖαν τῆς Μακεδόνων [*](2 Πολυκράτην sq. vi. etiam or. 30. 5 e || 5. 6 Ἀνακρέοντα sq. vi. or. 37. 5f || 6 Σμερδίην vi. or. 20.1 a || 7 ἐξηπατημένοις sq. vi. or. 20. 6 h ἐξαπατᾶται sq. || 8 εὐπροσώπων vi. or. 35. 6 c; 36. 2 a καὶ χρυσὸν sq. | Ὁμήρου immo Hesiodi si fides Polybio V 2 Suid. l 1. 1189 (Bernh.) (cf. Nauck Mel. Grec. Rom. IV 389) sed etiam apud Homerum ἄνδρες πολέμοιο δαήμονες (cert Hom. et Hes. 290) unde fortasse error Maximi || 13 τί . . πολέμου ἀχαριστότερον vi. or. 24. 6 b; 32.10k || 16 ἐξὸν sq. simil. de Achille vi. or. 34. 7 b ἐξῆν sq. or. 15. 9 a de Platone vi. etiam or. 41. 1 d) [*](1 in mge ἐλαία ἡ παλαιά 2 πολυκράτης 5 σφενδόνη | ἀνα- κρέων 6 σμερδίης (schol. recentiss.) R! || 15 in mge σημείωσαι· περὶ φιλίππου τοῦ μακεδόνος N) [*](1 ἐλαίᾳ (αιᾳ in ras.) R! | κἂν] καὶ RM fortasse recte 6 παιδι-κὰ R! | Σμερδί ην R! || 7 δυνάσται] δικασταὶ M || 12 κεχαρηότας Hesiodus || 14 τὸ εὔχαρι M || 15 ποτέ, ᾧ (τε ῳ in ras.) R! | ᾧ] ὃς Dav.2 || 17 Περδίκου R)

Καὶ διὰ τοῦτο, ὡς ἔοικεν, Τριβαλλοῖς ἐπολέμει, Ἰλλυριοῖς ἐπῄει, ἐπολιόρκει Βυζάντιον, κατέσκαπτεν Ὄλυνθον, Ἀθηναίους ἐξηπάτα, Θετταλοῖς συνετίθετο, Θηβαίοις ἐσπένδετο, Ἐλάτειαν ἐλάμβανεν, Φωκέας ἀνίστη, ἐπιώρκει, ἐψεύδετο, ἐπηροῦτο· οὐδὲν ἦν Φιλίππῳ [*](ΜΓ΄) ἀπώμοτον, οὐ ῥῆμα, οὐκ ἔργον, οὐκ αἰσχύ|νη, οὐκ [*](121a) ἀδοξία. Ἐρώμεθα τὸν Φίλιππον·

‘Τίνος ἀντικαταλλάττῃ πόνους τοσούτους, καὶ κινδύνους πραγμάτων, καὶ πηρώσεις σωμάτων; κακοδαιμονίας ἐρᾶς’; Γελοῖον τὸ ἐρώτημα. Ἀλλʼ οὐχ εὗρε δήπου τὸ ζητούμενον ὁ Φίλιππος, ἀλλʼ ἐξανασ〈τᾶσα ἔλα〉θεν αὐτὸν ἡ εὐδαιμονία. Καὶ διὰ τοῦτο ὁ Ἀλέξανδρος, χαίρειν τὲ τῇ Εὐρώπῃ φράσας, ὡς ἐρήμῳ ἀγαθῶν, εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπεραιοῦτο, ὑποπτεύων τὴν εὐδαιμονίαν ἢ ἐν Σάρδεσιν ἐν τῷ χρυσῷ ψήγματι κατορωρύχθαι, ἢ ἐν Καρίᾳ ἐν τοῖς [*](Ed. Duebn. p. 138) Μαυσωλοῦ θησαυροῖς, ἢ ἐν τοῖς Βαβυλωνίων || τείχεσιν, ἢ ἐν τοῖς Φοινίκων λιμέσιν, ἢ ἐν ταῖς Αἰγυπτίων ἠόσιν, ἢ ἐν ταῖς Ἀμμωνίων ψάμμοις.

Οὐκ ἐξήρκεσεν δʼ αὐτῷ οὐ Δαρεῖος φεύγων, οὐκ Αἴγυπτος ληφθεῖσα, οὐκ Ἄμμων πατήρ, οὐ Βαβυλὼν ἁλοῦσα· [*](14. 15 τὴν εὐδαιμονίαν . . κατορωρύχθαι vi. supra § lla ὥσπερ sq. || 16 ἐν τοῖς Βαβυλωνίων τείχεσιν vi. or. 21. 3 g cf. Dio Chrys. VI 37 || 18 Ἀμμωνίων ut Lucian. dial. mort. 13.1 οἱ τῶν Ἀμ- μωνίων προφῆται || 20 Ἄμμων πατήρ vi. or. 41. 1 a cf. lulian. l 46 a Lucian. dial. mort. 13. 1) [*](12 in mge ἀλέξανδρος 16 μαυσωλός (schol. recentiss.) R1) [*](6 in mge ΜΓ΄ (numerus quaternionis) R! || 9 σωμάτων] ὀμ- μάτων Markl. (Duebn.) || 10 ἐρώτημα (τη in ras.) R! || 11 ἐξανασ- 〈τᾶσα ἔλα〉θεν (vel ἐξανέσ〈τησεν δῆ〉θεν?)Hob. ἐξαναισθεν R (sine acc.) MN ἐξαναισθών α ἐξαναλυθέν H ἐξανέστησεν φ(δ Δ) ἐξέστη Reiske ἐξώλισθεν Meiser de ἐξαναισθητόω cogitat Schenkl || 12 χαίρειν τῇ (om. τὲ) nescio unde δ Δ || 13 ἐπεραιοῦτο R! Mφ Reiske ἐκπεραιοῦται cett. (δΔ) || 18 ἠόσιν (ut p. 25. 9 R p. 144. 12 M) RM ἠϊόσιν cett. (δ Δ) | οὐκ om. α(δ) 20 Ἅμμων R!)

Ἐρώμεθα τὸν Ἀλέξανδρον τὴν αἰτίαν τοῦ δρόμου· ‘Τί ποθεῖς; τίνος ἐρᾷς; ἐ