Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Καὶ μὲν δὴ καὶ ἀμφοτέρωθεν σκόπει τὸ λεγόμενον. Ἐξετάζωμεν, τί μὲν τέχνη, τί δὲ ἀρετή. Τέχνην τοίνυν [*](1 ἀρετὴν . . ψυχῆς ὑγίειαν sq. cf Plat republ. IV 444 ἀρετὴ ὑγίειά τε τις ἄν εἴη καὶ κάλλος καὶ εὐεξία ψυχῆς Albin. 29 Apul. dogm. Plat. lI 5 || 3 τρισὶ τούτοις . . τέχνας τρεῖς sq. cf Diog Laert. VII 90 (ἀρετή) . . ἡ μέν τις κοινῶς παντὶ τελείωσις) [*](15 in mge τί τέχνη (schol. recent ) R! | in mge R! (schol. vet. u) N (verbis quattuor prioribus rubro col. scriptis) ὁ κατὰ τέχνην λόγος ὁ μὲν διὰ χειρουργίας ὁ δὲ πράξεως οὐκ ἄνευ ὁ δὲ λόγος μόνος ἄνευ ὑπομένοντός τινος ἐρ- σώματος καὶ οὗτός τινος σώματος ἐφʼ ἑαυτοῦ κρα- γαστικός· οἰκία· ναῦς ἐργαστικός· νίκη· ὑγίεια· τυνόμενος· γεωμετρία· δίκαιον ἀριθμητική) [*](4 ὗλαι Duebn. || 5 ἑκάστης Hob. ἑκάστηι R! ἑκάστη cett (δΔ) || 5. 6 περιέβαλε α(δ Δ) || 6 σχήμασιν] κράσεσιν M || 8 ὑγείας MN || 8. 9 εὐκινησίαις ἀρετῆς (suprascr. εἰς) R! || 10 ὑπὸ φιλίας] ὑπʼ ἀφελείας Scaliger (Duebn.) || 12 καλῇς Ϛ(θ) καλοῖς (καλοίης in adn. crit.) Duebn || 13 ἡλίου, ποίημα om α(δ) ἡλίου 〈καὶ〉 οὐκ MN α(δ) | αὐτὸν α(δ))

324
[*](αʹ)ἄλλό τι ἡγεῖ, ἢ λόγον ἐπὶ τέλος ἰόντα; τὸν μὲν διὰ χειρουργίας σώματι ἀπεργαζόμενον, ὃ καλοῦμεν ποίημα, ἢ οἷον οἰκίαν οἰκοδόμου, καὶ ναυπηγοῦ ναῦν, [*](β΄)καὶ γραφέως εἰκόνα·

τὸν δὲ αὗ πράξεώς τινος ἐργαστικόν, οὐκ ἄνευ σώματος ἀπεργαζόμενον, ἀλλʼ ἐν μὲν στρατηγίᾳ νίκην, ἐν δὲ ἰατρικῇ ὑγίειαν, ἐν δὲ πολιτικῇ [*](γʹ)δικαιοσύνην· τρίτον δʼ αὗ τεχνῶν εἶδος αὐτὸ λόγον ἄνευ σωμάτων ἐφʼ ἑαυτοῦ κρατυνόμενον, καὶ περὶ αὐτὸν τὴν πραγματείαν ἔχοντα, ὁποῖαι τέχναι γεωμετρικαὶ καὶ ἀριθμητικαί, καὶ ὅσαις τὸ τέλος διανοητικόν, αὐτὸ τοῦτο, οὔτε δὴ πρακτικόν, οὐδὲ ποιητι||κόν. [*]( Ed. Duebn. p.132)Εἶεν.

Τριῶν τούτων τέχνης γενῶν, κατὰ

ποῖον αὐτῶν τὴν ἀρετὴν τάξομεν, εἴπερ τέχνη; Κατὰ τὸ ποιητικόν; οὐδὲ αὐτὸς φήσεις· ἀλλὰ ἀμφισβητήσιμον ἔσται σοι τὸ τῆς πράξεως πρὸς τὴν θεωρίαν; ἔγὼ δὲ οὐδέτερον μὲν ἀφαιρῶ τῆς ἀρετῆς· ἀλλʼ ἑκάτερον ἑκατέρῳ ἀνακεράσας, ἐπιμετρήσας τὶ ἐπὶ τούτοις καὶ ἄλλο, τὸ ἐξ ἀπάντων ξυστὰν ἕτερον εἶναι φημὶ ἑκάστου, ἀφʼ ὧν συνέστη·

οἶον εἴ τις τὸ τοῦ ἀνθρώπου [*](ὥσπερ ἀνδριάντος, καὶ ἡ ἀθεώρητος ὥσπερ ὑγίεια, καὶ ἡ θεω- ρηματικὴ ὡς φρόνησις etiam llI 100) [*](1 τὸν μὲν sq. cf. Diog. Laert III 84 τῆς ἐπιστήμης εἴδη ἐστὶ τρία· τὸ μὲν γάρ ἐστι πρακτικόν· τὸ δὲ ποιητικόν· τὸ δὲ θεωρητι- κόν· ἡ μὲν γὰρ οἰκοδομικὴ καὶ ναυπηγικὴ ποιητικαί εἰσιν . . . πολιτικὴ δὲ καὶ αὐλητικὴ καὶ κιθαριστικὴ . . . πρακτικαί, . . .ἡ δὲ γεωμετρικὴ καὶ ἁρμονικὴ κᾷστρολογικὴ θεωρητικαί sq. Sext. Emp. adv. math. IX 197 || 16 οὐδέτερον . . ἀφαιρῶ τῆς ἀρετῆς sq. vi. or. 16. 5 d ὥστε καὶ σπονδὰς sq. || 19 οἶον εἴ τις sq. vi. or. 17. 3f) [*](1 (et 4 et 7) in mge αʹ (βʹ γʹ) cum R ! (schol. vet. a) M 2 σώματι] σῶμά τι MNα(δ Δ0) || 3 ἢ οἷον] ὁποῖον Markl. ἢ del. Δ || 5 ἀλλʼ 〈οἷον〉 ἐν Markl. (Duebn) || 7 εἶδος, αὐτὸν α(δ Δ) 8 ἄνευ in ras. R! | ἑαυτὸν α(δ) corr. Markl. | καὶ (ante περὶ) om. θ || 9 αὐτὸν α(δ Δ) || 12 τούτων RMN δʼ ὄντων φα(δ) ὄντων Δ || 17 τὶ] τε H(Δ0))

325
σῶμα πῦρ εἶναι λέγοι, ἢ γῆν, ἢ ἀέρα, ἢ, νὴ Δία, ὕδωρ· εἴποιμι ἂν δήπου, ὡς οὔτε πῦρ ἐστιν τὸ σῶμα, οὔτε γῆ, οὔτε ἀήρ, οὔτε ὕδωρ· τὸ γὰρ ἐξ ἀπάντων μιχθὲν οὐκ ἔστιν ἕκαστον ἐκείνων, ἀφʼ ὧν ἐμίχθη.