Dialexeis

Καλῶς· ἔχε ἀτρέμας· οὐ γὰρ | ἀτόπως ὑφηγῇ οὐδὲ ἀτεχνῶς, μὰ Δία. Ἐγὼ δέ σου τὴν μὲν τέχνην ἐπαινῶ, [*](8 τὸ . . τούτοις χρώμενον spectat τὴν χρηστικὴν τέχνην cf. Diog. Laert. III 100 || 11. 12 δεινόν γε sq vi. simil. or. 3. 1 a ubi isdem fere exemplis utitur || 17 ἔχε ἀτρέμας ut or. 11. 2 a) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ (= Paccius); H (teste Davisio)) [*](5 σχολῇ - 6 ἀρετή n) [*](1 (et 3 in mge) ΚΖ΄ (κζ΄) R! || 3 εἰ τέχνη ἡ ἀρετή RN add λόγος ιζʹ φα τοῦ αὐτοῦ εἰ sq. || 5 σχολὴ Rn || 9 ἑκάστῳ Δ° corr Reiske | ἅπαντι α(δΔ) || 10 ὠφελίαν R || 11 που 〈τὴν〉 ἀτεχνίαν nescio unde Δ || 12 δεινοῦ (ει in ras.) R! || 14 τὸ (ante τέλος) om. Μα(δ) || 15 ἔχοι Duk. || 17 ἀτρέμας (μας in ras.) R! || 18 ἀτέχνως Ϛ(δ Δ) sed οὐδὲ (i. e. ne quidem) ἀτεχνῶς = ‘ganz und gar nichtʼ)

Κεραμεύς, φής, κεραμεύειν μανθάνει τέχνῃ, καὶ σκυτοτόμος σκυτοτομεῖν, καὶ τεκταίνειν τέκτων.

Ἐμὼ δʼ εἴ σοι ταυτὶ μὲν δίδωμι, μανθάνειν ἕκαστον τῶν δημιουργῶν, ἃ μανθάνει δρᾶν, κᾂν τέχνῃ· τῆς δὲ τέχνης ἑκάστης οὐκ εἶναι τέλος τὸ μαθεῖν τὴν τέχνην παῤ ἄλλου ἄλλον.

Τὴν μὲν γὰρ διαδοχὴν τοῦ εἰδέναι μαθήσει ποιεῖ· ἡ δὲ χρεία τῶν τεχνῶν, οὐχ ὑπὸ τέχνης γενέσθαι τέχνην, ἀλλ᾿ ὑπὸ μὲν κεραμέως ἀμφορέα, ὑπὸ δὲ αὐλητοῦ αὔλημα, ὑπὸ δὲ στρατηγοῦ νίκην, τούτων δὲ ἕκαστον ἄλλό τι παρὰ τὴν τέχνην, τέχνης τέλος, καὶ οὐ τέχνη

οὐ γὰρ ὅ, τι μὴ τέχνη, καὶ ἀτεχνία εὐθύς. Ἀτεχνία μὲν γὰρ ἀφαίρεσις τέχνης, ἔνθα δεῖ τέχνης· οὐ τέχνη δέ, τὸ ὑπὸ τέχνης μὲν γεγονός, ἕτερον δὲ ὂν παρὰ τὴν τέχνην.