Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἦλθεν εἰς Ἕλληνας ἐκ τῆς Σκυθῶν γῆς τῶν ἐκεῖ βαρβάρων ἀνὴρ σοφὸς σοφίαν οὐ πολυρρήμονα οὐδὲ λάλον· ἀλλʼ ἦν αὐτῆς τὸ κεφάλαιον βίος ἀκριβής, καὶ γνώμη ὑγιής, καὶ λόγος βραχύς, εὔστοχος, ἐοικὼς οὐ πελταστῇ μισθοφόρῳ, ἀπροοράτως θέοντι, ἀλλʼ ὁπλίτῃ βάδην ἰόντι καὶ κινουμένῳ ἀσφαλῶς.

Ἐλθὼν δὲ Ἀθήναζε, ἐντυγχάνει αὐτόθι ὁπλίτῃ μὲν οὐδενί, | πελτασταῖς δὲ πολλοῖς· καὶ τὸν μὲν τούτων δρόμον καὶ τὴν πτοίαν τοῦ παντὸς ἐδέησεν ὁ Ἀνάχαρσις ἐπαινέσαι.

Περιῄει δὲ τὴν Ἐλλάδα ἐν κύκλῳ, ποθῶν ἰδεῖν σοφίαν στάσιμον καὶ ἑδραίαν. Καὶ εἰ μέν που καὶ ἄλλοθι ἐξεῦρεν, εἰπεῖν οὐκ ἔχω· εὗρε δʼ οὖν ἐν Χηναῖς, σμικρῷ καὶ ἀσθενεῖ πολίσματι, ἄνδρα ἀγαθόν· ὄνομα ἦν αὐτῷ Μύσων.

Ἀγαθὸς δὲ ἦν ἄρα ὁ Μύσων οἶκον [*](8 πελταστῇ μισθοφόρῳ cf. Plat. Theaet. 165 d vi. etiam or 24. 7 b ὁπλίτας sq. || 12 ὁ Ἀνάχαρσις . . περιῄει sq. ut Diogenes cynicus or. 36. 5 b, est enim ‘exemplum’ vitae cynicae cf. Heinze Philol. I 485 || 15 ἐν Χηναῖς . . Μύσων cf. Plat. Prot. 343 a Diog Laert. l 106 Muson. (Hense) 59. 15 Plut. quaest. Rom. 84) [*](Codices RMNα (= Stephanus) φ (= Paccius); H (teste Davisio)) [*](4 in. mge περὶ Ἀναχάρσιδος τοῦ | Σκύθου καὶ Μύ|σωνος τοῦ Χη|νέως (vet. schol. u) R! || 17 in mge Μύσων ὁ Χηνεὺς (vet. schol. a) R!) [*](1 (ct 3 in. mge) Κ Ε΄ (κε΄) R! || 3 ὅτι — ἄριστοι RN add. λόγος ιε΄ φ α τοῦ αὐτοῦ ὅτι sq. M || 5 πολυρήμονα R! || 6 αὐτοῖς MN || 8 πελταστῇ (τασ in ras.) R! || 15 ἐξευρεῖν MN || 17 αὐτῷ ὁ Μύσων nescio unde Δ° corr. Markl. Boissonade (Anecd V 8 adn. 5) )

298
οἰκῆσαι καλῶς, καὶ γῆν τημελῆσαι δεξιῶς, καὶ γάμου προστῆναι σώφρονος, καὶ παῖδα ἐκθρέψαι γεννικῶς. Καὶ ἐξήρκεσεν τῷ Σκύθη ξένῳ μηκέτι σοφίαν ζητεῖν λαλιστέραν, παρόντων ἔργων, ἃ τότε ἀκριβῶς ἅπαντα διεσκόπει.

Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς εἶχεν τῆς θέας, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Χηνεύς Μύσων· ‘Διὰ ταῦτά τοι, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ σοφοὶ δοκοῦμεν, οὐκ οἶδα ὅπως, τοῖς ἀνθρώποις εἶναι· εἰ δὲ ἐγὼ σοφὸς ταῦτα ἐπιτηδεύων, ποῖ ποτε οἰχήσεται φερόμενον τὸ μὴ σοφόν;’ Ἠγάσθη μάλα τοῦ Ἕλληνος ξένου ὁ Ἀνάχαρσις τὴν ἀφθονίαν τῶν ἔργων καὶ τὴν φειδὼ τῶν λόγων.