Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Τί δή μοι βούλεται ἡ περίοδος τοῦ λόγου; ἐνδείξασθαι ὑμῖν διάκρισιν καλοῦ καὶ ἡδονῆς.

Τίθει γάρ μοι, κατὰ δὲ τὸ ἀναγκαῖον καὶ τὸ αὐτοφυὲς τῆς τροφῆς [*](4 Σκυθῶν οἱ πολλοὶ scil. οἱ Γαλακτοφάγοι cf. Strab. 7. 300 Ptolem 6. 14. 12 || 10 ἓν δέ τι . . Σκυθῶν γένος scil. Μασσαγέται cf. Herod l 201 sq. schol. ad Lucian. ver. hist. l 30) [*](11 ἐπειδὰν — 14 τῆς ὀδμῆς ν (: νήσαντες)) [*](2 βότρυν (in ras. ex βο | βοτρυν) R | εὐπρεπίσαντες (pr. man.) R || 5 ὅσα ὡς οἱ N ὅσῳ οἱ M ὡς οἱ φα(θ) || 7 διαπλάτ- τουσι Dav. et Oxniensis || 8 οἱ R | τῇ παρὰ] παρὰ τῇ MΝ α(δ) παρὰ del. Heins. (οἵ) περ τῇ Steph. |ἐπιροῇ R! || 11.12 ἡδονησ|ή- σαντες R! || 12 πυρᾶ v |θυμιῶντες εὐώδεις] θυμιώδεις ν καίοντες εὐώδεις α(δ) quod priori quam sibi finxit Maximi editioni attri- buit Markl. | βοτάνας (βοτα in ras.) R! ||13 ὡς περὶ ob. ὥσπερ codd (δ Δ) | κρατῆρος MN φα(δ) κρατῆρι Hv(Δ) ||14 ὀσμῆς Mv 15 ἀναπηδῶσιν (δω in ras.) R! 17. 18 ἐνδείξασθαι (ιξα in ras.) R! || 19 κατὰ (τα in ras) R! | δὲ om. α(δ) (κατά) γε Markl. Schenkl μὲν Reiske (Δ))

263
καὶ τοῦ ποτοῦ, τὸ καλὸν αὐτό, ὅπερ εἶναι δεῖ καὶ μὴ δοκεῖν μόνον· κατὰ δὲ τὸ ποικίλον καὶ ἐπίκτητον τῶν ἄλλων ἄλλους ἄλλως εὐφραινόντων, τὴν ἡδονήν· δοκεῖν γὰρ εἶναι δεῖ ταύτην μόνην.

Οὕτω δὴ τούτων ἐχόντων, γίγνεται ὁ μὲν ἔρως λόγος, καὶ ἀρετή, καὶ τέχνη· λόγος μὲν ὁ κατὰ τὴν ἀλήθειαν, ἀρετὴ δὲ κατὰ τὴν διάθεσιν, τέχνη δὲ κατὰ τὴν εὐστοχίαν τοῦ καλοῦ· ἐπιθυμίαι δὲ ἡδονῶν, ἄλογοι ἀλόγων.

Ἐπεὶ τοίνυν τὸ καλὸν εἶναι δεῖ καλόν, ἵν᾿ ἔρωτα ποιῇ, ποῖόν τι εἶναι αὐτὸ φῶμεν, καὶ πῶς ποιοῦν; Βούλει σοι λέγω

κατὰ τὴν Σωκράτους μαντείαν; Ὡς τὸ καλὸν αὐτὸ ἄρρητον ὂν καὶ ὀφθαλμῶν κρεῖττον ἡ ψυχὴ τεθεαμένη πάλαι, καὶ ὀνειρώττουσα αὐτοῦ τὴν μνήμην, ἐν τῇ δεῦρο συνουσίᾳ οὐ πάντῃ ἐναργῶς ὁρᾷ, ἅτε ἀπολελειμμένη αὐτοῦ καὶ τῷ χωρίῳ καὶ τῇ τύχῃ, καὶ ἀπεξενωμένη ἐκείνων τῶν θεαμάτων εἰς τὸν ἐν γῇ τόπον, καὶ περιβεβλημένη πολλὴν καὶ παντοδαπὴν ἰλύν, ὑφ᾿ ἧς [*](97a)ταράττεται, συνδεδεμένη ἀσαφεῖ | βίῳ καὶ συγκεχυμένῳ, [*](Μ΄) καὶ μεστῷ ταράχου καὶ πλημμελείας πολλῆς·

[*](8 ἄλογοι ἀλόγων ut or. 5. 1 g (de fortuna) vi. etiam simil. or. 7. 5 a vers. finem; 16.1 b al. || 11 12 ἄρρητον ὂν quod de deo dicit or. 2.10 a κρείττων sq. or. 11.9 d ||12.13 ἡ ψυχὴ τεθεαμένη πάλαι nam erat iam antequam in terram venit vi. or. 10. 2 a sq. || 13 ὀνει- ρώττουσα sq. v or. 16. 6 d ὀνείρῳ sq. ||16 ἐκείνων τῶν θεαμάτων vi.or.9. 6 e ἐποπτεύει sq. etiam or. 10. 9 e vers. finem || 17 περιβε- βλημένη sq. vi. or 10. 3 e cf. Plat. Alcib. II 150 Dio Chrys. XII 36 Apul. flor l (218 Colv.) ‘profecto verissime poeta egregius dixit velut nebulam nobis ob oculos effusam’ || 18 ταράττεται cf. Plat Phaed. 27 (79c) Albin. 25 | συνδεδεμένη sq. vi. simil or. 10 9 b) [*](4 εἶναι del. Markl. 〈καὶ οὐκ〉 εἶναι φα(δ) | μόνον H (Δ) 6 ὁ (ante κατὰ) om. α(δΔ) | 8 ἐπιθυμίαι φα(δΔ) ἐπιθυμία codd. 10 ποιοῦν a ποιόω derivari iubet Reiske || 14 δεῦρο 〈πρὸς τὸ σῶμα〉 συνουσίᾳ Reiske | πάντῃ (τῃ in ras. ex τι) R! || 17 ἰλήν M ὕλην φ Heins. ἀχλύν Markl. || 18 in mge Μ΄ (num. quaternionis) R! )

264
δέ γε τοῦ καλοῦ φύσις ἀρξαμένη ἐκεῖθεν κάτεισιν δεῦρο πρόσω ἰοῦσα ἠρέμα, καὶ ἀμβλυνομένη μᾶλλον, καὶ ἀπολείπουσα τὴν ἀρχαίαν ἀκμήν.