Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Κελτοὶ σέβουσιν μὲν Δία, ἄγαλμα δὲ Διὸς Κελτικὸν [*](Ϛ΄) ὑψηλὴ δρῦς.

Παίονες σέβουσιν μὲν Ἥλιον, ἄγαλμα [*](Ζ΄) δὲ Ἡλίου Παιονικὸν δίσκος βραχὺς ὑπὲρ μακροῦ ξύλου.

Ἀράβιοι σέβουσι μέν, ὅντινα δέ, οὐκ οἶδα· τὸ δὲ ἄγαλμα [*](Η΄) [*](12 ὥσπερ τειχίον cf. similem descriptionem ap. Philon. vit. Mos. lI 253 || 17 δρῦς cf. Dio Chrys. 7. 52 Claudian. pr cons. Stil. I 229 Plin. nat. hist. 16. 90) [*](1 ἔστιν δὲ — 2 ὑψηλόν v (: ἐπιεικῶς)) [*](1 ἄγαλμασ pr. man. corr. R! ἄγαλμα (om. ὁ) p || 3. 4 τοῦ ὄρους del. Markl. || 4 βραχύς] βαθύς Markl | εὔγαιος MN (su- prascr. ε) εὔγεος R! εὔγεως cett. (Δ) || 5 ἐπὶ (ι in ras.) R! | ὀπτεύ- σαις Hob. ὀπτεύσας R ὀπτεύσειας cett. (Δ) sed cf. Dürr l. l. 13 || 6 ὡσπερισφρεατίας R | ἔλαφος codd. corr. Pacc. Leopardus (Emen- dat. XVIII 28) Canterus || 7 κρημῶδες (suprascr. ν) R! | ἄλλως] ἀληθῶς B || 8 ὡς ὠκεανὸς α(δ) ||9 ἐμπίπτων MNα(δ) |τῇ ἰόνι R || 14 〈καὶ〉 κοῖλον Markl. τὸ κοῖλον Orelli | Λιβύων τοῦτο MNα(δ) || 16 (et 17 et 19) in mge Ϛ΄ et Ζ΄ et Η΄ (vet schol. u) R! | Κελτικὸν] μαντικὸν B || 17 σέβουσίμμεν (pr man.) R! || 18 παιονικὸν] παλαιὸν B || 19 ἄγαλμα ὃ εἶδον α(δ))

26
[*](Θ΄)εἶδον, λίθος ἦν τετράγωνος.

Παφίοις ἡ μὲν Ἀφροδίτη τὰς τιμὰς ἔχει· τὸ δὲ ἄγαλμα οὐκ ἂν εἰκάσαις ἄλλῳ [*](Ι΄)τῳ ἢ πυραμίδι λευκῇ, ἡ δὲ ὕλη ἀγνοεῖται.

Λυκίοις ὁ Ὄλυμπος πῦρ ἐκδιδοῖ, οὐχ ὅμοιον τῷ Αἰτναίῳ, ἀλλʼ εἰρηνικὸν καὶ σύμμετρον· καὶ ἐστὶν αὐτοῖς τὸ πῦρ [*](ΙΑ΄) τοῦτο καὶ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα.

Φρύγες οἱ περὶ Κελαινὰς νεμόμενοι τιμῶσιν ποταμοὺς δύο, Μαρσύαν καὶ Μαίανδρον·

εἶδον τοὺς ποταμούς· ἀφίησιν αὐτοὺς πηγὴ μία, ἣ προελθοῦσα ἐπὶ τὸ ὄρος ἀφανίζεται κατὰ νώτου τῆς πόλεως, καὖθις ἐκδιδοῖ ἐκ τοῦ ἄστεος, διελοῦσα τοῖς ποταμοῖς καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὰ ὀνόματα· ὁ μὲν ἐπὶ Λυδίας ῥεῖ, ὁ Μαίανδρος· ὁ δὲ αὐτοῦ περὶ τὰ πεδία ἀναλίσκεται.

Θύουσιν Φρύγες τοῖς ποταμοῖς, οἱ μὲν ἀμφοτέροις, οἱ δὲ τῷ Μαιάνδρῳ, οἱ δὲ τῷ Μαρσύᾳ· καὶ ἐμβάλλουσιν τὰ μηρία εἰς τὰς πηγάς, ἐπιφημίσαντες τοὔνομα τοῦ ποταμοῦ, ὁποτέρῳ ἔθυσαν· ἀπενεχθέντα δὲ ἐπὶ τὸ ὄρος, καὶ ὑποδύντα ὄρος σὺν τῷ ὕδατι, οὔτʼ ἄν ἐπὶ τὸν Μαρσύαν ἐκδοθείη τὰ τοῦ Μαιάνδρου, οὔτʼ ἐπὶ τὸν Μαίανδρον τὰ τοῦ Μαρσύου· εἰ δὲ ἀμφοῖν [*](ΙΒ΄)εἴη, διαιροῦνται τὸ δῶρον.

Ὄρος Καππαδόκαις [*](1 λίθος cf. Clem Alex protr. 40 (22 D) Arnob adv. gentes VI 192 Suidas (Θεὸς Ἄρης) | Ἀφροδίτη cf. Serv. ad Aeneid. I 724 Tacit. hist lI 3 || 9 ἀφανίζεται sq similiter de Eurota et Alpheo Siciliae fluminibus Strabo VI 275 || 20 ὄρος cf. Dio Chrys. 12 61 Strabo VII 457) [*](1 (et 3, 6, 20 p. 27. 1) in mge Θ΄ ceterique numeri (schol. vet. u) R! || 3 λευκῇ (λ in ras.) R! || 4 ἐκδιδοῖ (οι in ras.) R! || 7 νε- μόμενοι] μιμούμενοι M | μαρσύην B || 9 προελθοῦσα R! προσελ- θοῦσα cett (δ∠) || 10 ἄστεος (ος in ras.) R! || 12 ὁ δὲ αὐτοῦ — 14 Μαιάνδρῳ om B || 14 Μαιάνδρῳ (αι in ras.) R! || 15 ἐκβάλ- λουσι B | ἐπιφημίσαντες (πι in ras. ex πεῖ?) R! || 17 ὄρος σὺν Hob οὖν R ὦν H σὺν Pacc. (Duebn.) ἐν Dav.2 om MNα(θ) || 20 διαιροῦντα -το R! | Καππαδόκαις (αις in ras. ex ας) R!)

27
καὶ θεὸς καὶ ὅρκος καὶ ἄγαλμα, Μαιώταις λίμνη, Τάνοϊς [*](Ι∠΄ΙΓ) Μασσαγέταις.