Dialexeis

Οὗτος γάρ μοι δοκεῖ πολυφωνότατος ὢν καὶ δεινὸς ὁμοῦ τοῖς καλοῖς τὰ αἰσχρὰ ἱστορεῖν, τὰ μὲν ὅπως [*](5 πλῆρες τὸ στῆθος ἔχων ὥσπερ ἀγγεῖον e Plat. Phaedr. 235 c || 6 Σαπφοῦς τῆς καλῆς . . ἢ Ἀνακρέοντος τοῦ σοφοῦ ex Plat. Phaedr. 235c cf. Themist. 13.170d ||10 Μαντινικῇ γυναικὶ e Plat. symp. 201d || 16 τοῖς καλοῖς τὰ αἰσχρὰ sq vi. or. 26.5 b sq) [*](5 πλῆρες — 8 μέλαιναν p) [*](3 in mge φαῖδρος | λυσίας 8 ἀνακρέων (schol. recent.) R in mge σημείωσαι σαπφὼ ἡ καλή (schol. rec.) R! 7 in mge σημείωσαι Μ || 15 in mge σημείωσαι περὶ τῶν παῤ ὁμήρῳ ἐρω- τικῶν (schol. recent.) R!) [*](1.2 αὐξανό〈μενον, ἀπαρνού〉μενον (vi. p 234 14) Hob. αὐ- ξανόμενον codd. ἐξαρνούμενον Schenkl cum Dav. (qui et ἀναι- νόμενον) ἐξομνύμενον Markl. (Duebn.) || 3 Μυρινουσίου (suprascr. ν man. ant.) R! Μυρηνουσίου ΜΝ φ Μυρρινουσίου α(δΔ) 4 συγγεγραμμένου RΝ || 5 ἔχειν φησὶν n ἔχειν Markl. |ἀλλοτρίων (ιων in ras. ex ιον) R || 6 ἤπου α(δ Δ°) || 7 in mge CH(μειωϲαι) (schol. vet u) R! || 9 λόγον] λεγόμενον Reiske | 〈τὸν〉 εἰς φα(δ) 10 μαντικῇ ΜΝ | εἴτε in ras. R! || 12 οἱ τοῦ] τοῦ α(δ Δ) αὐτοῦ τοῦ Schenkl |Σωκράτους (τους in ras.) R! | 〈οἱ〉 ἐρωτικοὶ α(θ) )

ἦ γὰρ ἂν γέλωτα ὄφλοι τὰ σοφὰ ταῦτα τοῖς νῦν τακτικοῖς καὶ ἰατροῖς καὶ ἡνιόχοις·

τὰ δὲ τοῦ ἔρωτος πάντα ἑξῆς δίεισιν, καὶ ἔργα, καὶ ἡλικίας, καὶ εἴδη, καὶ πάθη, τὰ καλά, τὰ αἰσχρά, τὸν σώφρονα ἔρωτα, τὸν ἀκόλαστον, τὸν δίκαιον, τὸν ὑβριστήν, τὸν ἐπιμανῆ, [*](Ed. Duebn. p.99) τὸν || πρᾶον· καὶ ἔστὶν ἐν τοιούτοις οὐκέτι ἀρχαῖος, ἀλλὰ τεχνίτης δεινῶς, (Ε 304) οἷοι νῦν βροτοί εἰσιν.

Αὐτίκα ἐν πρώτῳ λόγῳ ἐπὶ αἰχμαλώτῳ ἐρασταὶ δύο, ὁ μὲν θρασὺς καὶ ἐπιμανής, ὁ δὲ ἥμερος καὶ ἐμπαθής· [*](3 τάττειν στράτευμα cf. Pa. Plut.vit.Hom. 192 lulian. II 53c Dio Chrys. 55. 19 || 4 Πραμνίου sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom 106 Plat. lon. 538 c Athen. l 10 a || 5 κακοὺς sq. cf. Ps. Plut. vit. Hom. 193 Dio Chrys. 56. 8 vi. etiam or. 10. 6 b ἱππῆας μὲν sq. 15 ἐρασταὶ δύο scil. Achilles et Agamemnon vi. or. 26. 5 c) [*](13 in mge ἀρχαῖος (schol. recent.) R!) [*](1 ἔχομεν N ἕλωμεν Canterus διώκωμεν Markl. ἐρῶμεν (vel ἑλώμεθα) Reiske || 2 ἐκδιδάσκει Duk. | ἰδέσθαι (ειδεσθαι R)] ἰᾶσθαι Dav. (Duebn.) ἰατρεύεσθαι Steph. sed coniungendum ἐκδιδάσκειν ἰδέσθαι ut θαῦμα ἰδέσθαι al. et ita vertit Pacc. (,,is cum alia omnia simpliciter admodum atque antiqua ruditate docere vi- deatur: ut est aurigari, ut exercitum ordinare“ σ²) || 3 νύσῃ (suprascr. σ) R! || 3 4 ἐγχριφθῆναι ΜΝ a || 4 Πραμνίου (ου in ras.) R! || 9 δεισιν H δῦσι Μ δύσῃ Ν ||10 καλὰ 〈καὶ〉 τὰ α(δ) 12 ἐν τοῖς τοιούτοις ΜΝα(δ) τοῖς τοιούτοις θ || 13 δεινός Μ α(δ Δ) || 14 εἰσ᾿ Homerus || 15 αἰχμαλώτῳ (αἰχμ- in ras) R! 16 ἐπιμανής (ιμ in ras.) R! | ἐμπαθής] εὐπαθής Combes)

τοιοῦτος αὐτῷ ὁ Ἀλέξανδρος, οἷος ἐκ μάχης ἐπανεῖναι εἰς τὸν θάλαμον καὶ ἀεὶ μοιχῷ ἐοικέναι. Ἔστιν αὐτῷ καὶ δίκαιος ἔρως παῤ ἀμφοῖν ἴσος οἷον τῆς Ἀνδρομάχης καὶ τοῦ Ἕκτορος· ἡ μὲν πατέρα καὶ ἀδελφὸν καλεῖ τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν, καὶ πάντα δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα· ὁ δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν, ὅσον ἐκείνης, λέγει.

Ἔδειξεν καὶ τὸν χαμαιεύνην ἔρωτα ἐπὶ τῆς Ἥρας καὶ τοῦ Διός· καὶ τὸν ὑβριστὴν ἐπὶ τῶν μνηστήρων· καὶ τὸν γόητα ἐπὶ τῆς Καλυψοῦς· καὶ τὸν φαρμακέα ἐπὶ τῆς Κίρκης· καὶ τὸν ἀνδρεῖον ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ, τὸν πόνῳ κτητὸν καὶ χρόνῳ, καὶ μέχρι θανάτου προερχόμενον, νέων καὶ καλῶν ἀμφοτέρων, καὶ σωφρόνων, [*](87a)τοῦ μὲν παιδεύοντος, τοῦ δὲ παι|δευομένου· ὁ μὲν χθεται, ὁ δὲ παραμυθεῖται· ὁ μὲν ἄδει, ὁ δὲ ἀκροᾶται·

ἐρωτικὸν δὲ καὶ τὸ τυχεῖν ἐθέλοντα ἐξουσίας πρὸς [*](5 Ἀλέξανδρος vi. or. 30. 5c || 11 τὸν χαμαιεύνην ἔρωτα vi. or. 18. 5c ὅτι ὁ Ζεὺς sq. || 14 τὸν ἀνδρεῖον ἐπὶ τῷ Πατρόκλῳ cf. Lucian. am. 54 Plat. symp. 180a Xenoph. conv. 8. 31 Sext. Emp. hyp. IIl 24. 176 Hug ad Plat. l. l. || 16 νέων καὶ καλῶν sq. spectat Phaedri argumentationem ap. Plat. symp. 180a) [*](1 ὁ μέν ἀποφλογοῦται — πᾶσιν v (: φλογοῦται)) [*](5 ὁ (ante Ἀλέξανδρος) om. Nα(δΔ⁰) | ἐπανιέναι δΔ (tacite) sed vi. or. 12. 6a ἐπεξεῖναι or. 17. 1d ἀπεῖναι al. || 7 οἷον] οἷος Schenkl Meiser οἷον 〈ὁ〉 Markl. (Duebn.) || 10 οὔτε μητρὸς 〈οὔτε πατρὸς〉 τοσουτονὶ Κnebel Meiser | αὑτῷ α(δΔ⁰) || 11 ἔδειξεν (εν in ras.) R! | χαμεύνην N (in mge corr.) α(δΔ⁰) || 12 τὸν ὑβριστὴν — 13 ἐπὶ τῆς om. M || 15 καὶ (ante μέχρι) om. MNα(δ) || 18 πα- ραμυθεῖται in ras. R! παραμυθεῖ α(δ) || 19 καὶ in ras. R!)

τικὰ δὲ καὶ τὰ ἐνύπνια, καὶ τὰ ὀνείρατα, καὶ τὰ δάκρυα, καὶ τὸ τελευταῖον δῶρον ἤδη θαπτομένῳ ἡ κόμη. Ταῦτα μὲν τὰ Ὁμήρου ἐρωτικά.