Dialexeis

Τριῶν δὴ πολιτειῶν, τρία τʼ οὖ τιμήματα βίων ἴδοις ἂν ἐν ἀνθρώπου ψυχῇ·

κατὰ μὲν τὸ βουλευτικόν καὶ ἀρχικὸν καὶ ἐκποδὼν τῇ πράξει τὲ καὶ [*](1 ἔμπληκτον ═ or. 7. 2 d ‖ 5. 6 δυναμένῳ καὶ πεφυκότι vi or 38 6 d ‖ 10 Λακωνικήν, ἢ Κρητικὴν cf Plato republ. 8 544c vi. etiam or. 27. 7 a) [*](1 δὴ] δὲ ‖ 1. 2 τῇ οἰκονομίᾳ Reiske (Duebn) ‖ 3 πόλει] πόλεσι Reiske (Duebn.) post πάθος lacunam indic Markl. sed ὧν (scil πόλεων) ἡ . . πόλις eadem structura qua or. 12. 4 f πονη- ρῶν . . ὁ μοχθηρὸς intellegendum ‘ibi, in ea reʼ ‖ 5 τῷ in ras. R! ‖ 6 ἐλλιπεστέρα Ϛ (δ Δ) ‖ 8 cum ἐλάττων denuo man. prior incipit M | ἐστιν om. N (qui ἐβασιλευομένης) α(δ) ‖ 16 Συρακου- σίαν Ϛ(δ Δ°) ἤ τινος ἄλλου Nα(δ) ‖ 18 παντοδαπόν (όν in ras ex ων?) R! 19 τρία — 20 ψυχῇ om. M | δʼ αὖ N αὖ δ ταῦτα Reiske (Duebn.) τιμήματα (vi p. 204. 2 δευτέρως τιμώμενον) R μι- μήματα cett.(δ Δ) βίων del. Markl (de duplici editione cogitans) )

Καὶ τοῦτο μὲν ἐατέον καὶ ἀποχειροτονητέον τοῦ ἀρίστου· θεωρίαν δὲ πράξει παραβαλλομένην, ἑκατέραν τυγχάνουσαν τοῦ καλοῦ, τὴν μὲν θεωρίαν κατὰ τὴν γνῶσιν, τὴν δὲ πρᾶξιν κατὰ τὴν ἀρετήν, ποτέραν προτιμητέον; Ἀποκρίνεται ὁ λόγος·

ὅτι εἰ μὲν κατὰ τὴν χρείαν αὐτὴν ἱστάμεθα, τιμητέον τὴν πρᾶξιν· εἰ δὲ κατὰ τὴν αἰτίαν τοῦ γενομένου καλῶς, προτιμητέον τὴν θεωρίαν. Ὥστε καὶ σπονδὰς ἑκατέρῳ σπεισάμενοι, νείμωμεν τὰς δυνάμεις καὶ τὸ σχῆμα τοῦ βίου τοῖς ἀνδράσιν ἢ κατὰ φύσιν, ἢ καθʼ ἡλικίαν, ἢ κατὰ τύχην.

Καὶ γὰρ φύσει διαφέρει ἕτερος ἑτέρου· ὁ μὲν ἐν πράξει ἐξασθενῶν, εὐχερὴς δέ τις ὢν κατὰ τὴν ψυχὴν πρὸς θεωρίαν· ὁ δὲ ἐν μὲν θεωρίᾳ καματηρὸς ὤν, πράττειν δὲ ἐρρωμένος.

Διίστησιν [*](1 θεωρητικὸν sq. cf. Stob. ecl lI 144 Archyt. ap. Stob ecl II 130 Dio Chrys III 41 Albin. 33 Themist. II 35 Plut. lib educ 10. ‖ 5 καὶ τοῦτο sq. cf. Plut. educ lib. 10 τριῶν γὰρ ὄντων βίων ὧν ὁ μέν ἐστι πρακτικός, ὁ δὲ θεωρητικός, ὁ δὲ ἀπο- λαυστικός, ὁ μὲν ἔκλυτος καὶ δοῦλος τῶν ἡδονῶν, ζωώδης καὶ μικροπρεπής ἐστιν· ὁ δὲ θεωρητικὸς τοῦ πρακτικοῦ διαμαρτά- νων, ἀνωφελής· ὁ δὲ πρακτικὸς ἀμοιρήσας φιλοσοφίας ἄμουσος καὶ πλημμελής ‖ 10 εἰ μὲν sq. vi. or. 27. 4 d (de virtute) cf. Ps. Plut. vit. om. 144 ὁ βίος ἐκ πράξεων καὶ λόγων συνέστηκε Muson. ap. Stob. flor 27. 78 Diog Laert. VII 92 (Panaetii) Albin. 3 Archyt. ap. Stob. ecl II 230 Dio Chrys. III 41 Themist lI 35 Plat republ VIII 544 d) [*](1 θεωρητικὸν 〈ὂν〉 Reiske ‖ 5. 6 ἀποχειροτονητέον γε (τε N) τοῦ N φ α (δ) ‖ 6. 7 παραβάλλομεν Heins. ἢν (εἰ) παραβάλλομεν Dav. (Markl.) 10 αὐτῶν Markl. τιμητέον] προτιμητέον Markl. (Duebn.) et ita Schenkl ‖ 17 θεωρίαν (ω in ras.) R! )

Νέος μὲν γὰρ ὢν ὁ φιλόσοφος πραττέτω, λεγέτω, πολιτευέσθω, στρατευέσθω, ἀρχέτω. Καὶ γὰρ οἱ Πλάτωνος ἐπὶ Σικελίαν δρόμοι καὶ πόνοι, καὶ περὶ Δίωνα σπουδή, κατὰ τὴν ἀκμὴν ἐγίγνοντο τῆς ἡλικίας·

γηράσαντα [*](79 b)δʼ αὐτὸν ὑπεδέξατο Ἀκα|δημία, καὶ βαθεῖα σχολή, καὶ λόγοι καλοί, καὶ θεωρία ἄπταιστος, ἐν πολλῇ καὶ ἀμφιλαφεῖ ἀληθείᾳ κατατιθέμενον τὸ τοῦ βίου τέλος.

Καὶ Ξενοφῶντα νεανιευόμενον μὲν ἐν τοῖς ἔργοις φιλῶ, γηράσκοντα δὲ ἐν τοῖς λόγοις ἐπαινῶ.

Διίστησιν δὲ ἤδη καὶ τύχη· τὸν μὲν γὰρ δυνάμει καὶ πράξει ἀναγ‖καίᾳ περιέβαλλεν· τὸν δὲ σχολῇ καὶ ἡσυχίᾳ [*](Ed. Duobn. p.91) προσηνεῖ·

ὧν τὸν μὲν ἐπαινῶ ἐν τῷ ἀναγκαίῳ ἀνδριζόμενον· τὸν δὲ καὶ μακαρίζω μένον〈τα〉 καὶ ἐπαινῶ· μακαρίζω μὲν τῆς σχολῆς, ἐπαινῶ δὲ τῆς ἱστορίας.