Dialexeis

Ταῦτα λέγοντος καὶ ἀπολογιζομένου τῶ Ἀναξαγόρου, γελάσονται, ὡς τὸ εἰκός, οἱ Κλαζομένιοι· οὐ γὰρ δὴ πιθανώτερός γε δόξει εἶναι τῆς γραφῆς, ἀληθῆ δὲ οὐδὲν ἧττον αὐτῷ λελέξεται, κἂν ἐκεῖνοι καταψηφφίσωνται.

Εἰ δέ που τὶς οἷος δικαστοῦ χώραν ἔχειν μὴ κυάμῳ λαχόντος, ἀλλʼ ᾗπερ δεῖ χειροτονίᾳ δικαστοῦ μόνῃ, αὐτῷ τῷ εἰδέναι, πρὸς τοῦτον οὐχ ὡς ἀδικῶν, [*](20 κύαμῳ λαχόντος vi. or. 3. 5 c) [*](1 ἄγοντας 〈ας in ras.) R! ‖ 1. 2 πρὸς καὶ βαύνῳ δ corr. Markl πρὸς τῷ κλιβάνῳ Reiske ‖ 3 〈καὶ〉 πράττοντες eiske 6 ἤμην H εἴημεν α(δ) γραφῆς 〈ἄξιοι〉 καὶ α(δ Δ) ‖ 7 ἀπελογι- σάμην Nα(δ Δ) 11 μέντοι MN περιγίγνεσθαι Heins.(Δ) ‖ 13 ψηφιεῖσθαι RMN (suprascr. ε) cf Dürr l. l. p. 43 ψηφιεῖσθε cett. (δ Δ) | in mge τέλος ἀπολογίας (ut p. 196. 16) R! ‖ 15 ἀπο- λογουμένου Reiske ‖ 18 δὲ ?? οὐδὲν Ri! ‖ 19 ἔχει M ‖ 20 λα- χών Reiske (Duebn.) | ἥπερ Ϛ(δ Δ) | δεῖ Bob. δὴ codd. (δ Δ) χειροτονία ϛ(δ Δ) 21 μόνη ϛ(δ Δ) | αὐτοῦ MN)

ὅτι τῇ τοῦ ἀνθρώπου ψυχῇ ἔνειμεν θεὸς δυνάμεις τρεῖς καὶ χώρας καὶ φύσεις, ὥσπέρ τινα ἀθροίζων ξυνοίκησιν πόλεως·

ἧς τὸ μὲν ἄρχον καὶ προβουλευόμενον εἰς ἀκρόπολιν ἀναγαγών, ἰδρύσας αὐτοῦ, πλέον οὐδὲν αὐτῷ προσέταξεν λογισμοῦ·

τὸ δʼ ἀκμάζον, καὶ πράττειν δεινόν, καὶ τελεσιουργεῖν ἱκανὸν τὰ βουλευθέντα, συνῆψέν τε καὶ ξυνεκέρασεν διʼ ὑπηρεσίας προσταγμάτων τῷ βουλευτικῷ·

τρίτον δʼ αὗ, τὸ ἀργὸν τοῦτο πλῆθος καὶ ἀκόλαστον καὶ βάναυσον, καὶ μεστὸν μὲν ἐπιθυμιῶν, μεστὸν δὲ ἐρώτων, μεστὸν δὲ ὕβρεως, μεστὸν [*](Ed. Duebn. p.90)δὲ ἡδονῶν παντοδαπῶν, τρίτην ἔχειν μοῖραν, οἷον δῆμόν τινα ἀργόν, καὶ πολύφωνον, καὶ πολυπαθῆ, [*](9 δυνάμεις τρεῖς cf. Albin. 23 Apul. dogm. Plat. I 13 Ps. Plut. vit. Hom. 129 Sallust. 10 Plat Tim. 70a republ. IV 440 e Phaedr. 246a Diels dox. 587 12 ἀκρόπολιν i.e. ‘caput’ cf. Plat. republ. VIII 560 b τὴν . . ψυχῆς ἀκρόπολιν Tim. 70a Norden ann Fleck 18. 278 16 βουλευτικῷ cf. etiam Stob. ecl II 117 Norden ann. Fleck. 18. 277 1) ‖ 16. 17 τὸ ἀργὸν τοῦτο πλῆθος vi. or. 27 6 c συνεπιθυμῇ δὲ sq. or. 29. 3 a καὶ οὗτοι sq. vi. etiam or. 15. 5 a τοσούτῳ ὄχλῳ ἀργῶν 17 ἀκόλαστον 2q. non ἀπολαυστικὸν sed παθητικὸν μέρος ψυχῆς spectat ut or. 27. 5 d sq. 20 οἷον δῆμόν τινα v. or. 7. 2 c πολύφωνον καὶ πολυπαθῆ ═ or. 7. 2 d) [*](1 εἴτε — 6 ἀνδρῶν p) [*](3 ἀυδήροις (sic!) MN ‖ 4 Ἐλέᾳ φ α p (δ Δ) ‖ 7 οὑτοσὶ Markl. 15 συνεκέρασε MNα(δ Δ°) ‖ 16 ἀργὸν] ἄλογον Markl. ‖ 19 ἔχει MN)

Ταύτῃ δὴ νενεμημένης τῆς ψυχῆς τὴν οἰκονομίαν τῆς τοῦ ἀνθρώπου συντάξεως, στάσις ἐγγίγνεσθαι φιλεῖ, αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ ἐν πόλει πάθος·

ὧν ἡ μὲν εὐδαίμων πόλις βασιλεύεται, τῶν ἄλλων μερῶν εἰκόντων κατὰ τὸν τοῦ θεοῦ νόμον τῷ δυναμένῳ καὶ πεφυκότι ἐξηγεῖσθαι·

ἡ δὲ ταύτης ἐλλειπεστέρα κατʼ εὐδαιμονίαν πόλις, ἀριστοκρατίαν ὀνομάζουσο τὴν τῶν ἐν δυνάμει ξυνεληλυθότων ἀρχήν, ἐλάττων μέν ἐστιν βασιλευομένης, κρείττων δὲ δημοκρατουμένης, ἰσχυρὰ μέν τις καὶ πρακτική, κατὰ τὴν Λακωνικήν, ἢ Κρητικήν, ἢ Μαντινικήν, ἢ Πελληνικήν, ἢ Θετταλικὴν πολιτείαν ἱσταμένη, φιλότιμος δὲ ἄγαν καὶ φιλόνεικος, καὶ δύσερίς, καὶ πολυπράγμων, καὶ ἰτητική, καὶ θαρσαλέα.

Τρίτον δʼ αὗ πολιτείας γένος, ὄνομα μὲν [*](79 a)εὔφημον δημοκρατία, τὸ δὲ ἀληθὲς ὀχλοκρατία, κατὰ τὴν Ἀττικήν, ἢ Συρακοσίαν, ἢ Μιλησίαν, ἤ τινα ἄλλην πλήθους ἰσχύν, πολύφωνόν τε καὶ ἀκόλαστον καὶ παντοδαπόν.