Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ταῦτά μου τὰ μαντεύματα τὴν ψυχὴν ταράττει, καὶ οὔτε καθαρῶς εἰς ὑπεροψίαν ἄγει τῆς μαντικῆς, οὔτε· καθαρῶς τοῖς λογισμοῖς διαπιστεύει·

ἀλλʼ ὥσπερ τῶν ἀμφιβίων ζῴων οἱ ὄρνιθες κοινωνοῦσιν τοῦ ἐν ἀέρι δρόμου τοῖς μεταρσίοις, τοιαύτην ὁρῷ καὶ τῷ ἀνθρώπῳ τὴν διαγωγὴν τοῦ βίου, ἀμφίβιον καὶ κεκραμένην ὁμοῦ ἐξουσίᾳ καὶ ἀνάγκῃ· οἵα γένοιτʼ ἂν καὶ [*](3 ὡς θεὸς sq. cf. lulian. ep. ad Themist. 257d Themist. 33. 367c || 12 τῶν ἀμφιβίων sq. cf. Cicer. nat. deor. l 37. 103 ‘bestiae . . quasi ancipites in utraque sede viventes’ vi. etiam or. 40. 4 h || 15 ἐξουσίᾳ καὶ ἀνάγκῃ cf. Ps. Plut. vit. Hom. 120 οὐ πάντα καθʼ εἱμαρμένην παραγίνεσθαι, ἀλλά τι καὶ ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις εἶναι, ὧν ὑπάρχειν μὲν τὸ ἑκούσιον, τούτῳ δέ πως συνάπτειν τὸ κατηναγκασμιένον) [*]( ἀκούσῃ — 6 τέχνην n) [*](1 ἀντε〈τίθει〉 τύχη Hob. ἀντετύχει RHB ἀντιπίπτει cett. (θ) ἀντιτυπεῖ Dav.2 ἀντερείδει Duebn. ἀντίτυποι (ἀντίτυπος) Schenkl || 2 τῆς] αἱ (vel ἡ) τῆς Schenkl | κράσεις RN (suprascr. ις) κράσις cett. (δ Δ⁰) ἡ κρᾶσις Reiske (Duebn.) || 3 μετὰ θεὸν MN φα(δ) 4 τἀνθρώπινα Plato | διακυβερνῶσι Plato | τὰ (ante ξύμπαντα) om. Plato || 5 γε om. Plato | ἐπὶ τούτοις προσθεῖναι] ξυγχωρῆσαι τούτοις Plato || 6 δεῖν] δεινὸν Reiske | τὴν ante τέχ- νην om. Plato | χειμῶνος Bα(δ Δ) cum Platone || 7 ξυλλαβέσθαι Plato | ἢ μὴ] ᾗ δεῖ Reiske sed vi. supra § IV k; or. 17. 2 h || 11 διαπιστεύσει B διαπιστεύειν ἐᾷ Markl. || 13 μεταρσίοις 〈καὶ τοῖς νηκτοῖς τῆς ἐν ὕδατι διαίτης〉 τοιαύτην Reiske lacun. in- dicat Duebn.)

168
δεσμώτῃ ἀνδρὶ ἐξουσία ἑπομένῳ αὐθαιρέτως τοῖς ἄγουσιν·

ὥστε ἐγὼ ὑποπτεύω μὲν τὴν ἀνάγκην, ὀνομάσαι δὲ αὐτὴν εὐπόρως οὐκ ἔχω. Κἂν γὰρ πεπρωμένην φῶ, ὄνομα λέγω πλανώμενον ἐν ἀνθρώπων δόξαις· τίς γὰρ ἡ πεπρωμένη; ποίας φύσεως; τίνος οὐσίας;

(ζ 150) Εί μέν τοι θεός ἐσσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν, οὐδὲν τῶν δεινῶν σὸν ἔργον, οὐδὲ καθʼ εἱμαρμένην αἰ ἀνθρώπιναι συμφοραί· οὐ γὰρ θέμις ἀνάπτειν θεῶν αἰτίαν κακοῦ·

[*](Ed. Duebn. p. 78)
  • (ζ 153) εἰ δέ τις ἐστὶ βροτῶν, τοὶ ἐπὶ χθονὶ
  • ναιετάουσιν,
  • ψεύδεται μὲν ὁ Ἐλπήνωρ λέγων,
  • (λ 61) ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακή·
  • ψεύδεται δὲ ὁ Ἀγαμέμνων λέγων,
  • (Τ 86/7) ἐγὼ δʼ οὐκ αἴτισς εἰμι,
  • ἀλλὰ Ζεύς, καὶ Μοῖρα, καὶ ἠεροφοῖτις Ἐρινύς.