Dialexeis

Maximus of Tyre

Maximus of Tyre. Maximi Tyrii philosophumena. Hobein, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1910.

Ἐξεταστέον δὴ τὸν φιλόσοφον οὐ σχήματι, οὐχ ἡλικίᾳ, οὐ τύχῃ, ἀλλὰ γνώμῃ, καὶ λόγῳ, καὶ παρασκευῇ ψυχῆς, ὑφʼ ὧν μόνων χειροτονεῖται φιλόσοφος· τὰ δὲ ἄλλα ταυτὶ παρὰ τῆς τύχης σχήματα ἔοικεν [*](4 μνήμην cf. Epict. diss IV 1 169 | Ἀλκιβιάδης vi. or. 6.6c; 7. 7 c; 21. 3 d 22. 5 o cf. lulian l 15 b || 5 Κριτίας vi. or. 3.8 l; 7. 7 d; 22. 5 ο etiam or. 21. 3 a (Κριτόβουλος); ad sententiam cf. Epicit. diss lII 1. 42 || 7 Διογένους . . θυλάκιον καὶ βακτηρία vi or. 32. 9 b || 8 Σαρδαναπάλλος vi. or. 7. 7 b etiam or 30. 5 d cf. Epicit. diss lII 22 30 Dio Chrys. l 3 || 17 ἐξεταστέον sq. cf. Marc An VII 66) [*](11 ὥσπερ — 16 ἐκτήκεται p) [*](1 ἢ Ἀντισθένους Markl. || 2 ἂν] γὰρ MN om. α(δ) | ὀλίγον α(δ) |μᾶλλον — 4 λόγων secl. Markl. uncis incl. Duebn. || 3 πλέον Steph. πλεῖν Dav. ||6 οὐδὲν α(δ) corr Heins || 8 Σαρδανα- πάλου semper ϛα(δ) || 10 ἀμπεχόμενος B || 11 γὰρ om. p || 11. 12 σώματος δύναμιν p || 12 παρασκευάσαιτο MNα(θ) |λυμαινομένων M || 13 ἐθάρσει R! Bp ἐθάρρει cett. (δΔ) | αὐτοῦ α(θ) || 14 ἡδο- νὰς Markl. || 15 ἐμπίπραται semper Ϛ(θ))

17
τοῖς ἐν Διονύσου περιβλήμασιν.

Τὸ μὲν γὰρ τῶν ποιημάτων κάλλος ἕν καὶ ταυτόν, ἐάν τε δυνάστης ὁ λέγων ᾖ, ἐάν τε οἰκέτης· αἱ δὲ χρεῖαι τῶν δραμάτων μεταποιοῦσι τὰ σχήματα.

Ὁ Ἀγαμέμνων τὸ σκῆπτρον φέρει, ὁ βουκόλος διφθέραν, ὁ Ἀχιλλεύς ὅπλα, Τήλεφος ῥάκια καὶ θύλακον· ἀκροῶνται δὲ οἱ θεώμενοι οὐδὲν μᾶλλον τοῦ Τηλέφου, ἢ τοῦ Ἀγαμέμνονος· ἀποτείνεται γὰρ ἡ ψυχὴ ἐπὶ τὰ ποιήματα αὐτά, οὐ τὰς τύχας τῶν λεγόντων.

Νόμιζε δὴ κἀν τοῖς τῶν φιλοσόφων

λόγοις, τὸ μὲν καλὸν οὐκ εἶναι παντοδαπὸν οὐδὲ διαπεφορημένον, ἀλλʼ ἓν καὶ αὐτὸ αὐτῷ παραπλήσιον· τοὺς δὲ ἀγωνιστὰς αὐτούς, ἄλ λον ἄλλῳ [*](Ed. Duebn. p. 27) σχήματι ὑπὸ τῆς τύχης περιβεβλημένον, εἰσπέμπεσθαι ἐπὶ τὴν σκηνὴν τοῦ βίου, Πυθαγόραν μὲν πορφυρᾷ ἀμπισχόμενον, τρίβωνι δὲ Σωκράτην, Ξενοφῶντα δὲ θώρακι καὶ ἀσπίδι, τὸν δὲ ἐκ τῆς Σινώπης ἀγωνιστήν, κατὰ τὸν Τήλεφον ἐκεῖνον, βακτηρίᾳ καὶ θυλάκῳ.

Συνετέλει [*](24b) δὲ αὐτοῖς καὶ τὰ σχήματα | αὐτὰ πρὸς τὴν δραματουργίαν· καὶ διὰ τοῦτο ὁ μὲν Πυθαγόρας ἐξἐπληττεν, ὁ δὲ Σωκράτης ῆλεγχεν, ὁ δὲ Ξενοφῶν ἔπειθεν, ὁ δὲ Διογένης ὠνείδιζεν.

μακάριοι μὲν τῶν δραμάτων οἱ ὑποκριταί, μακάριοι δὲ τῶν ἀκουσμάτων οἱ θεαταί. Τίς ἄν ἡμῖν καὶ νῦν ποιητὴς καὶ ἀγωνιστὴς γένοιτο οὐκ ἀσχήμων, οὐδὲ ἄφωνος, ἀλλʼ ὁμιλεῖν [*](10. τὸ μὲν καλὸν sq. vi. or. 26. 2 c sq. or. 29 7 f || 20 Σωκρά- της Ξενορῶν Διογένης vi or. 34. 9 b sq or 36. 6 g sq.) [*](6 ῥακία α(θ) corr Duk βακτηρίαν Markl. || 7 τοῦ Ἀγα- μέμνονος ἢ τοῦ Τηλέφου φα(θ) οὐδὲν μεῖον τοῦ Τηλέφου ἢ τοῦ Ἀγαμέμνονος Dav ||9 δὴ] δὲ MNα(δ) ||11 διαπεφυρμένον Dav. αὐτῷ BMN || 12 αὐτοῦ Markl. (Duebn.) || 15 ἀμπεχόμενον B | τρι- βώνιον B Σωκράτη N || 23 καὶ νῦν ἡμῖν MNα(δ) | ποιητὴς] ὑποκριτὴς Markl.)

18
ἀξιόχρεως θεάτροις Ἑλληνικοῖς; Ζητῶμεν τὸν ἄνδρα· τάχα που φανήσεται, καὶ φανεὶς οὐκ ἀτιμασθήσεται.