Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
ἡ κοιλία καὶ πολλὰ χωρεῖ κὠλίγα (Mon 226 M/311 J)
ἦθος πονηρὸν φεῦγε καὶ κέρδος κακόν (Mon 204 M/288 J)
ἥξει τὸ γῆρας πᾶσαν αἰτίαν φέρον (Mon 209 M/293 J)
ἡδύ γε πατὴρ φρόνησιν ἀντ᾿ ὀργῆς ἔχων (Mon 669 M/314 J)
ἤθη πονηρὰ τὴν φύσιν διαστρέφει (Mon 203 M/287 J)
ἥδιστόν ἐστι τῶν ὑπαρχόντων ἐρᾶν (Mon 290 Var. J)
ἢ μὴ γάμει τὸ σύνολον ἢ γαμῶν κράτει (Mon 215 M/300 J)
ἡ πατρίς, ὡς ἔοικε, φίλτατον βροτοῖς (Mon 216 M/301 J)
ἡ γὰρ παράκαιρος ἡδονὴ τίκτει βλάβην (Mon 217 M/302 J)
ἡδύ γε δικαίους ἄνδρας εὐτυχεῖς ὁρᾶν (Mon 218 M/303 J)
ἢ μὴ ποίει τὸ κρυπτὸν ἢ μόνος ποίει (Mon 225 M/316 J)
ἤθους δὲ βάσανός ἐστιν ἀνθρώποις χρόνος (Mon 219 M/304 J)
ἡ γλῶσσα πολλῶν ἐστιν αἰτία κακῶν (Mon 220 M/305 J)
ἡδὺ σιωπᾶν ἢ λαλεῖν ἃ μὴ πρέπει (Mon 221 M/306 J)
ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά (Mon 224 M/309 J)