Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)
Menander
pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.
τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος (Mon 502 M/ 725 J)
τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονεῖν νομίζομεν (Mon 497 M/ 726 J)
τύχη τὰ θνητῶν πράγματ᾿, οὐκ εὐβουλία (Mon 725 M/ 732 J)
τὰ χρήματ᾿ ἀνθρώποισιν εὑρίσκει φίλους (Mon 500 M/733 J)
τὸ πολλὰ πράττειν ἐστὶ πανταχοῦ σαπρόν (Mon 722 M/737 J)
τὸν εὐποροῦνθ᾿ ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ (Mon 501 M/739 Var. J)
τῷ γὰρ καλῶς πράσσοντι πᾶσα γῆ πατρίς (Mon 716 M/735 J)
τὸ γνῶθι σαυτὸν πανταχοῦ᾿ στι χρήσιμον (Mon 730 M/762 Var. J)
ταμιεῖόν ἐστιν ἀρετῆς ἡ σωφροσύνη (Stob. Flor. I 5, 5 Hense)
τοὺς τῆς φύσεως οὐκ ἔστι μανθάνειν νόμους (Mon 746 J)
τὸν αὐτὸν αἰνεῖν καὶ ψέγειν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ (Urbin. p. 447f.)
τέθνηκεν ἀνθρώποισιν ἅπασα χάρις (Mon 498 M/743 J)
τὸ ζῆν ἀλύπως ἐστὶν ἥδιστος βίος (Mon 749 J)
τὸ πολλὰ πράττειν πολλὰς καὶ λύπας ἔχει (Mon 750 J)
τῶν γὰρ πενήτων εἰσὶν οἱ λόγοι κενοί (Mon 512 M/752 J)
τιμώμενοι γὰρ πάντες ἥδονται βροτοί (Mon 513 M/753 J)