Isaias

Τίς οὗτος ὃ παραγινόμενος ἐξ Ἐδώμ, ἐρυθήματα ἱματίων ἐκ Βόσορ; οὕτως ὡραῖος ἐν στολῇ,βίᾳ μετὰ ἰσχύος; ἐγὼ διαλέγομαι δικαιοσύνην καὶ κρίσιν σωτηρίου.

διὰ τί σου ἐρυθρὰ τὰ, ἱμάτια, καὶ τὰ, ἐνδύματά σου ὡς ἀπὸ πατητοῦ ληνοῦ;

πλήρης καταπεπατημένης, καὶ τῶν ἐθνῶν οὔκ ἔστιν ἀνὴρ μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ κατεπάτησα αὐτοὺς ἐν θυμῷ, καὶ κατέθλασα αὐτοὺς ὡς γῆν, καὶ κατήγαγον τὸ αἷμα αὐτῶν εἷς γῆν.

ἡμέρα γὰρ ἀνταποδόσεως ἐπῆλθεν αὑτοῖς, καὶ ἐνιαυτὸς λυτρώσεως πάρεστιν.

καὶ ἐπέβλεψα, καὶ οὐδεὶς καὶ προσενόησα, καὶ οὐθεὶς ἀντελαμβάνετο· καὶ ἐρρύσατο αὐτοὺς ὁ βραχίων μου, καὶ ὁ θυμός μου ἐπέστη.

καὶ κατεπάτησα αὐτοὺς τῇ ὀργῇ μου, καὶ κατήγαγον τὸ αἷμα αὑτῶν εἷς γῆν.

Τὸν ἔλεον Κυρίου ἐμνήσθην, τὰς ἀρετὰς Κυρίου ἐν πᾶσιν οἷς ὁ Κύριος ἀνταποδίδωσιν. Κύριος κριτὴς ἀγαθὸς τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ, ἐπάγει ἡμῖν κατὰ τὸ ἔλεος αὐτοῦ καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῆς [*](9 om η ℵ*Β al. συναγαγοντες bis B αἱ. σου] μου MSS exc Α 106 μου ταις αγιαις 22 al). 10 om τους 2° BQ pl. 11 ακουσον Α*. o σωτηρ σοι Β (σου 22 pl μου 106). παραγεγονεν BQ 22 al. το εργον]+αυτου ℵΒ 22 pl.) [*](LXIII 1 Εδωμ] Εδεμ Α. ερυθημα (-θρημα ℵ) MSS exc A. ιματιων]+ αυτου 61 86 93 147 +σου 90 144 eius Tertullian (Adv Marc iv 40) ουτως] ουτος 41 62 al. a πατηρου] πατηματος Q. 3 πληρης] πληρους ℵV 41 al pleno conculcato Tertull pleni et conculcati Cyp (Ep lxiii 7) +ληνον επατησα μονωτατος (22) 48 al. θυμω]+μου B 22 al. 4 ανταποδωσεως Α. επηλθεν] ηλθεν BQ pl. 5 ουδεις] ουκ ην MSS exc ℵAQ 36 86 106. 7 om ο Κυριος ℵB pl om ο Q al.)

καὶ εἶπεν Οὐχ ὃ λαός μου; τέκνα, καὶ οὗ μὴ ἀθετήσωσιν· καὶ ἐγένετο αὐτοῖς εἷς σωτηρίαν

ἐκ πάσης θλίψεως. οὗ πρέσβεις οὐδὲ ἅγγελος, ἀλλ’ αὐτὸς Κύριος ἔσωσεν αὐτούς, διὰ τὸ ἀγαπᾶν αὐτοὺς καὶ φείδεσθαι αὐτῶν· αὑτὸς ἐλυτρώσατο αὐτοὺς καὶ ἀνέλαβεν αὐτούς, καὶ ὕψωσεν αὐτοὺς πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ αἰῶνος.

αὐτοὶ δὲ ἠπείθησαν καὶ παρώξυναν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον· καὶ ἐστράφη αὐτοῖς εἷς ἔχθραν, καὶ αὐτὸς ἐπολέμησεν αὐτούς.

καὶ ἐμνήσθη ἡμερῶν αἰωνίων ὅ ἀναβιβάσας ἐκ γῆς τὸν ποιμένα τῶν προβάτων· ποῦ ἐστιν ὅ θεὶς ἐν αὐτοῖς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον;

ὁ ἀγαγὼν τῇ δεξιᾷ Μωσῆ, ὅ βραχίων τῆς δόξης αὐτοῦ; κατίσχυσεν ὕδωρ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, ποιῆσαι αὐτῷ ὄνομα αἰώνιον.

καὶ ἤγαγεν αὐτοὺς διὰ τῆς ἀβύσσου, ὡς ἵππον δι’ ἐρήμου, καὶ οὐκ ἐκοπίασαν,

καὶ ὡς κτήνη διὰ πεδίου· καὶ κατέβη πνεῦμα παρὰ Κυρίου καὶ ὡδήγησεν αὐτούς· οὕτως ἤγαγες τὸν λαόν σου, ποιῆσαι σεαυτῷ ὄνομα δόξης.

Ἐπίστρεψον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἴδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁγίου σου καὶ δόξης· ποῦ ἐστιν ὁ ζῆλός σου καὶ ἡ ἰσχύς σου; ποῦ ἐστιν τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους σου καὶ τῶν οἰκτειρμῶν σου, ὅτι ἀνέσχου ἡμῶν;

σὺ ἡμῶν εἶ πατήρ, ὅτι Ἀβραὰμ οὐκ ἔγνω ἡμᾶς, καὶ Ἰσραὴλ οὔκ ἐπέγνω σύ, Κύριε, πατὴρ ῥῦσαι ἡμᾶς, ἀπ’ ἀπ᾿ τὸ ὄνομά σού ἐστιν ἐν ἡμῖν.

τί ἐπλάνησας ἡμᾶς, Κύριε, ἀπὸ τῆς ὁδοῦ σου; ἐσκλήρυνας ἡμῶν τὰς καρδίας τοῦ μὴ φοβεῖσθαί σε; ἐπίστρεψον διὸ. τοὺς δούλους σου, διὰ τὰς φυλὰς Τῆς κληρονομίας σου,

ἵνα μικρὸν κληρονομήσωμεν τοῦ ὅρους τοῦ ἁγίου σου· οἱ ὑπεναντίοι ἡμῶν κατεπάτησαν τὸ ἁγίασμά σου.

ἐγενόμεθα ὡς τὸ ἀπ’ ἀρχῆς, ὅτε οὐκ ἦρξας ἡμῶν, οὐδὲ ἐνεκλήθη τὸ ὄνομά σου ἐφ’ ἡμᾶς.