Isaias

Septuaginta

Septuaginta. The Book of Isaiah According to the Septuagint (Codex Alexandrinus). Ottley, Richard, Rusden, editor. Cambridge: C.J. Clay and Sons, 1904.

Ἀκούσατέ μου, νῆσοι, καὶ προσέχετε, ἔθνη· διὰ. χρόνου πολλοῦ στήσεται, λέγει Κύριος. ἐκ κοιλίας μητρός μου ἐκάλεσεν τὸ ὄνομά μου,

καὶ ἔθηκεν τὸ στόμα μου ὡσεὶ μάχαιραν ὀξεῖαν, καὶ ὑπὸ τὴν σκέπην τῆς χειρὸς αὐτοῦ ἔκρυψέν με· ἔθηκέν με ὥς βέλος ἐκλεκτόν, καὶ ἐν τῇ φαρέτρα αὐτοῦ ἐσκέπασέν με,

καὶ εἶπεν μοι Δοῦλός μου εἶ σύ, Ἰσραήλ, καὶ ἐν σοὶ δοξασθήσομαι.

καὶ ἐγὼ εἶπα Κενῶς ἐκοπίασα, καὶ εἷς μάταιον καὶ εἷς οὐθὲν ἔδωκα τὴν ἰσχύν μου· διὰ τοῦτο ἡ κρίσις μου παρὰ Κυρίου, καὶ ὃ πόνος μου ἐναντίον τοῦ θεοῦ μου.

καὶ νῦν οὕτως λέγει Κύριος ὅ πλάσας με ἐκ κοιλίας δοῦλον ἑαυτῷ τοῦ συναγαγεῖν τὸν Ἰακὼβ καὶ Ἰσραὴλ πρὸς αὐτόν Συναχθήσομαι καὶ δοξασθήσομαι ἐναντίον Κυρίου, καὶ ὅ θεός μου ἔσται μου ἰσχύς.

καὶ εἶπέν μοι Μέγα σοί ἐστιν τοῦ κληθῆναί σε παῖδά μου, τοῦ στῆσαι τὰς φυλὰς Ἰακὼβ καὶ τὴν διασπορὰν τοῦ Ἰσραὴλ ἐπιστρέψαι· ἰδοὺ τέθεικά σε εἷς φῶς ἐθνῶν, τοῦ εἷναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.

οὕτως λέγει Κύριος ὃ ῥυσάμενός σε ὅ θεὸς Ἰσραήλ Ἁγιάσατε τὸν φαυλίζοντα τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, τὸν βδελυσσόμενον ὑπὸ τῶν ἐθνῶν τῶν δούλων τῶν ἀρχόντων· βασιλεῖς ὄψονται αὐτόν, καὶ ἀναστήσονται ἄρχοντες καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ ἕνεκεν Κυρίου· ὅτι πιστός ἐστιν ὃ ἅγιος Ἰσραήλ, καὶ ἐξελεξάμην σε.

οὕτως λέγει Κύριος Καιρῷ δεκτῷ ἐπήκουσά σου, καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι, καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθήκην ἐθνῶν, τοῦ καταστῆσαι τὴν γῆν καὶ κληρονομῆσαι κληρονομίαν ἐρήμου,

λέγοντα τοῖς ἐν δεσμοῖς Ἐξέλθατε, καὶ τοῖς [*](21 εξαζει Α* ξει Αα?). 22 λεγ. κݲςݲ τοις ασεβ. XLIX 1 αι νησοι ℵ 22 3.1. 2 ωσει] ως Β pl. εσκεασεν] εκρυψεν ℵ*ΒQmg pl. 3 Ισραηλ] Ιακωβ Q*. ενδοξασθησομαι Β. 4 om και ° MSS exc ℵAQ 26 49. παρα Κυριω MSS exc AQmg 305. 5 τον Ιακωβ προς αυτ. κ. Ισραηλ Β. συναχθησονται κ. δοξασθησονται Q*. om μου ° B* 90 109. μου °] μοι BQ al. 6 τεθεικα] δεδωκα ΒQmg 22 al. εις φως] pr εις διαθηκην γενους ℵBQmg pl. 7 om ° B 26 49 106 109 198. εξελεξατο 22* al. 8 σοι]+και επλασα σε Β 22 pl. κληρονομιας ερημους Β al.)

79
ἐν τῷ σκότει ἀνακαλυφθῆναι. καὶ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν βοσκηθήσονται, καὶ ἐν πάσαις ταῖς τρίβοις ἡ νομὴ αὐτῶν.

οὑ πεινάσουσιν, οὐδὲ διψήσουσιν, οὐδὲ μὴ πατάξει αὐτοὺς καύσων οὐδὲ ὃ ἥλιος, ἀλλὰ ὁ ἐλεῶν αὐτοὺς παρακαλέσει, καὶ διὸ, πηγῶν ὑδάτων ἄξει αὐτούς·

καὶ θήσω πᾶν ὅρος εἷς ὁδὸν καὶ πᾶσαν τρίβον εἷς βόσκημα αὐτοῖς.

ἰδοὺ ἰδοὺ οὗτοι πόρρωθεν ἔρχονται, οὗτοι ἀπὸ βορρᾶ καὶ οὗτοι ἀπὸ θαλάσσης, ἄλλοι δὲ ἐκ γῆς Περσῶν.

εὐφραίνεσθε, οὐρανοί, καὶ ἀγαλλίσαθω ἦ γῆ, ῥηξάτωσαν τὰ ὅρη εὐφροσύνην, ὅτι ἠλέησεν ὁ θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ τοὺς ταπεινοὺς τοῦ λαοῦ αὐτοῦ παρεκάλεσεν.

Εἶπεν δὲ Σιών Ἐγκατέλιπέν με Κύριος, καὶ ὃ θεὸς ἐπελάθετό μου.

μὴ μὴ ἐπιλήσεται μήτηρ τοῦ παιδίου αὐτῆς. τοῦ μὴ ἐλεῆσαι τὸ, ἔκγονα τῆς κοιλίας αὐτῆς; εἶ δὲ καὶ ἐπιλάθοιτο ταῦτα γυνή, ἀλλ’ ἐγὼ οὐκ ἐπιλήσομαι σοῦ, εἶπεν Κύριος.

ἰδοὺ ἐπὶ τῶν χειρῶν μου ἐζωγράφησά σου τὸ. τείχη, καὶ ἐνώπιόν μου εἲ διὸ. παντός,

καὶ ταχὺ οἰκοδομηθήσῃ ὑφ’ ὥν καθῃρέθης, καὶ οἱ ἐρη- μώσαντές σε ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται.

ἆρον κύκλῳ τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἴδε πάντες, ἰδοὺ συνήχθησαν καὶ ἤλθοσαν πρὸς σέ· ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ὅτι πάντας αὐτοὺς ἐνδύσῃ, καὶ περιθήσῃ αὐτοὺς ὡς κόσμον νύμφης.

ὅτι τὸ. ἔρημά σου καὶ τὰ διεφθαρμένα καὶ τὸ. πεπτωκότα, νῦν στενοχωρήσει ἀπὸ τῶν ἐνοικούντων, καὶ μακρυνθήσονται ἀπὸ σοῦ οἱ καταπίνοντές σε.

ἐροῦσιν γὰρ εἷς τὰ ὦτά σου οἶ υἱοί σου οὕς ἀπολώλεκας Στενός μοι ὅ τόπος, ποίησόν μοι τόπον ἵνα κατοικήσω.