Isaias

Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐμαλακίσθη Ἑζεκίας ἕως θανάτου· καὶ ἦλθεν πρὸς αὐτὸν Ἠσαίας υἱὸς Ἀμὼς ὅ προφήτης καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Τάδε λέγει Κύριος Τάξαι περὶ τοῦ οἴκου σου, ὅτι ἀποθνήσκεις σὺ καὶ οὗ

καὶ ἀπέστρεψεν Ἑζεκίας τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πρὸς τὸν τοῖχον, καὶ προσηύξατο πρὸς Κύριον

λέγων Μνήσθητι, Κύριε, ὡς ἐπορεύθην ἐνώπιόν σου μετὰ ἀληθείας ἐν καρδίᾳ ἀληθινῇ, καὶ τὸ, ἀρεστὰ ἐνώπιόν σου ἐποίησα· καὶ ἔκλαυσεν Ἑζεκίας κλαυθμῷ μεγάλῳ.

καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρὸς Ἠσαίαν λέγων

Πορεύου καὶ εἰπὸν πρὸς Ἑζεκίαν Τάδε λέγει Κύριος ὅ θεός Δαυεὶδ τοῦ πατρός σου Ἤκουσα τῆς φωνῆς Τῆς προσευχῆς σου καὶ ἴδον τὰ δάκρυά σου· ἰδοὺ προστίθημι πρὸς τὸν χρόνον σου ἔτη δέκα πέντε·

καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἀσσυρίων σώσω σε καὶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης ὑπερασπιῶ.

τοῦτο δέ σοι τὸ σημεῖον παρὰ. Κυρίου ὅτι ὁ θεός ποιήσει τὸ τοῦτο.

ἰδοὺ στρέφω τὴν σκιὰν τῶν ἀναβαθμῶν οὓς κατέβη ὁ ἥλιος, τοὺς δέκα ἀναβαθμοὺς τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου, ἀποστρέψω τόν ἥλιον τοὺς δέκα ἀναβαθμούς. καὶ ἀνέβη ὃ ἥλιος τοὺς δέκα ἀναβαθμοὺς οὕς κατέβη ἡ σκιά.

(Ὠιδή.) Προσευχὴ Ἑζεκίου βασιλέως Τῆς Ἰουδαίας ἡνίκα ἐμαλακίσθη καὶ ἀνέστη ἐκ τῆς μαλακίας αὐτοῦ.

Ἐγὼ εἶπα Ἐν τῷ ὕψει τῶν ἡμερῶν μου ἐν πύλαις ᾅδου τὰ. ἔτη τὸ, ἐπίλοιπα.

εἶπα Οὐκέτι οὐ μὴ ἴδω τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, οὐκέτι οὗ μὴ ἴδω ἄνθρωπον.

ἐκ τῆς συγγενείας μου κατέλιπον τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς μου, ἐξῆλθεν καὶ ἀπῆλθεν ἀπ’ ἐμοῦ ὥσπερ ὃ καταλύων σκηνὴν πήξας· τὸ πνεῦμά μου παρ’ ἐμοὶ στὸς ἐρίθου ἐγγιζούσης ἐκτεμεῖν.

ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ [*](XXXVIII I οτι αποθνησκεις] αποθνησκ. γαρ MSS exc A. 5 πορευθητι MSS exc A 106. προς Εζεκιαν] Εζεκια MSS exc A 86 106 239 306. om της φωνης Β pl. 6 σωσω] ρυσομαι Β pl. σε] + και την πολιν ταυτην Β pl. υπερασπιω υπερ τ. πολεως ταυτης Β pl. 7 ποιησει o θεος Β pl. 8 στρεφω] pr εγω ℵB pl (στρεψω Β a). om o ηλιος 1 πατρος σου]+ο ηλιος Β. 9 om ωδη ℵBQ pl. om της 1° B 62 147. 10 ημερων μου]+πορευσομαι ℵc.aQmgΓ. αδου]+καταβησομαι Q 11 επι της γης] επι γης ζωντων ουκετι μη ιδω το σωτηριον του Ισραηλ επι γης Β. ανθρωπον]+μετα κατοικουντων V 22 (26) pl. 12 εκ της συγγενειας] pr εξελιπεν Β (-πον 22 pl). λοιπον] επιλοιπον ℵΒ al. καταλυων Β. ως ιστος το πνευμα μου παρ εμοι εγεν. Β. εριθου εριζου Α.)

ὡς χελιδών, οὕτως φωνήσω, καὶ ὡς περιστερά, οὕτως μελετήσω· ἐξέλιπον γάρ μου οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ βλέπειν εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὸν κύριον, ὃς ἐξείλατό με καὶ ἀφείλατό μου τὴν ὀδύνην τῆς ψυχῆς.

Κύριε, περὶ αὐτῆς γὰρ ἀνηγγέλη σοι, καὶ ἐξήγειράς μου τὴν πνοήν, καὶ παρακληθεὶς ἔζησα.

εἵλου γάρ μου τὴν ψυχὴν ἵνα μὴ ἀπόληται, καὶ ἀπέριχας ὀπίσω μου πάσας τὰς ἁμαρτίας μου.

οὐ γὰρ οἶ ἐν ᾅδου αἰνέσουσίν σε, οὐδὲ οἱ ἀποθανόντες εὐλογήουσίν σε, οὑδὲ ἐλπιοῦσιν οἶ ἐν ᾅδου τὴν ἐλεημοσύνην σου.

οἱ ζῶντες εὐλογήσουσίν σε ὃν τρόπον κἀγώ· ἀπὸ γὰρ τῆς σήμερον παιδία ποιήσω, ἂ ἀναγγελοῦσιν τὴν δικαιοσύνην σου,

Κύριε τῆς σωτηρίας μου· καὶ οὗ παύσομαι εὐλογῶν σε μετὰ ψαλτηρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου κατέναντι τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ.

Καὶ εἶπεν Ἠσαίας πρὸς Ἑζεκίαν Λάβε παλάθην ἐκ σύκων καὶ τρίψον καὶ κατάπλασαι, καὶ ὑγιὴς ἔσῃ. καὶ εἶπεν Ἑζεκίας Τοῦτο τὸ σημεῖον ὅτι ἀναβήσομαι εἷς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ θεοῦ.