Isaias

Septuaginta

Septuaginta. The Book of Isaiah According to the Septuagint (Codex Alexandrinus). Ottley, Richard, Rusden, editor. Cambridge: C.J. Clay and Sons, 1904.

Καὶ ἀπεστάλη Ἠσαίας υἱὸς Ἀμὼς πρὸς Ἐζεκίαν καὶ εἶπεν αὐτῷ Τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ Ἠκουσα ἅ προσηύξω πρὸς μὲ περὶ Σενναχηρεὶμ βασιλέως Ἀσσυρίων.

οὗτος ὁ λόγος ὃν ἐλάλησεν περὶ αὐτοῦ ὁ θεός Ἐφαύλισέν σε καὶ ἐμυκτήρισέν σε παρθένος θυγάτηρ Σιών, ἐπὶ σοὶ κεφαλὴν ἐκίνησεν θυγάτηρ Ἰερουσαλήμ.

τίνα ὠνείδισας καὶ παρώξυνας ; ἢ πρὸς τίνα ὕψωσας τὴν φωνήν σου ; καὶ οὔκ ἤρας εἷς ὕψος τοὺς ὀφθαλμούς σου εἷς τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραήλ ;

ὅτι δι’ ἀγγέλων ὠνείδισας Κύριον· σὺ γὰρ εἶπας Τῷ πλήθει τῶν ἁρμάτων ἐγὼ ἀνέβην εἷς ὕψος ὀρέων καὶ εἷς τὰ ἔσχατα τοῦ Λιβάνου, καὶ ἔκοψα τὸ ὕψος τῆς κέδρου αὐτοῦ καὶ τὸ κάλλος Τῆς κυπαρίσσου, καὶ εἰσῆλθον εἷς ὕψος μέρους τοῦ δρυμοῦ,

καὶ ἔθηκα [*](11 απωλεσαν] + και συ ρυσθηση Β 22 και ου ρυσθηση 90 144 308 + και ℵ. 12 απωλ. οι πατερες μου Β pl. 13 om οι BV 239. Αμαρ] Εμαθ Β. Αρφαθ] pr που Β 51 306. πολεως] pr που Β (22 al). Επφαρουαιμ Αναγ Ουγαυα Β. 14 αγγελων] + και ανεγνω αυτο και ανεβη εις οικον Κυριου ℵ * Β pl (txt ℵ c.b AQ 26 41 49 86 93 106 198). 16 Κυριος Β al. συ ει ο θεος μονος Β pl. 17 εισακουσον Κυριε] pr κλινον Κυριε το ους σου + ανοιξον Κυριε τους οφθαλμους σου MSS exc ℵ AQ 26 41 49 86 106 198. Σενναχ. ους απεστειλεν Β al. 18 την χωραν αυτων] το πληρωμα αυτης O *. 19 απωλεσαν] απωσαντο Β. 20 συ °] νυν Β al. Κυριος] Κυριε ℵ ΒQ pl. αυτων] αυτου ℵ * B al. θεος °] pr BQ pl. 23 εις 2°] προς)

59
γέφυραν, καὶ ἠρήμωσα ὕδατα καὶ πᾶσαν συναγωγὴν ὕδατος.

οὐ ταῦτα ἤκουσας πάλαι ἄ ἐγὼ ἐποίησα; ἐξ ἀρχαίων ἡμερῶν συνέταξα, νῦν δὲ ἐπέδειξα ἐξερημῶσαι ἔθνη ἐν ὀχυροῖς καὶ ἐνοικοῦντας ἐν πόλεσιν ὀχυραῖς·

ἀνῆκα τὰς χεῖρας, καὶ ἐξηράνθησαν, καὶ ἐγένοντο ὡς χόρτος χλωρὸς ἐπὶ δωμάτων καὶ ὡς ἄγρωστις.

νῦν δὲ τὴν ἀνάπαυσίν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου καὶ τὴν εἴσοδόν σου ἐγὼ ἐπίσταμαι·

ὁ δὲ θυμός σου ὃν ἐθυμώθης καὶ ἡ πικρία σου ἀνέβη πρὸς μέ, καὶ ἐμβαλῶ φιμὸν εἰς τὴν ῥῖνά σου καὶ χαλινὸν εἰς τὰ χείλη σου, καὶ ἀποστρέψω σε τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθες ἐν αὐτῇ.

τοῦτο δέ σοι τὸ σημεῖον· φάγε τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν ἅ ἔσπαρκας, καὶ τῷ ἐνιαυτῷ τῷ δευτέρῳ τὸ κατάλειμμα, τῷ δὲ τρίτῳ σπείραντες ἀμήσατε καὶ φυτεύσατε ἀμπελῶνας, καὶ φάγεσθε τὸν καρπὸν αὐτῶν.

καὶ ἔσονται οἱ καταλελειμμένοι ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ, φυήσουσιν ῥίζαν κάτω καὶ ποιήσουσιν σπέρμα ἄνω.

ὄτι ἐξ Ἰερουσαλὴμ ἐξελεύσονται οἱ καταλελειμμένοι, καὶ οἱ σωζόμενοι ἐπ᾿ ὅρους Σιών· ὁ ζῆλος Κυρίου σαβαὼθ ποιήσει ταῦτα.

διὰ τοῦτο οὕτως λέγει Κύριος ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων Οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴν πόλιν ταύτην, οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπ᾿ αὐτὴν βέλος, οὐδὲ μὴ βάλῃ ἐπ᾿ αὐτὴν θυρεόν, οὐδ᾿ οὐ μὴ κυκλώσει ἐπ᾿ αὐτὴν χάρακα·

ἀλλὰ τῇ ὁδῷ ᾗ ἦλθεν, ἐν αὐτῇ ἀποστραφήσεται. τάδε λέγει Κύριος

Ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης τοῦ σῶσαι αὐτὴν δι᾿ ἐμὲ καὶ διὸ. Δαυεὶδ τὸν παῖδά μου.

Καὶ ἐξῆλθεν ἅγγελος Κυρίου καὶ ἀνεῖλεν ἐκ τῆς παρεμβολῆς τῶν Ἀσσυρίων ἑκατὸν καὶ ὀγδοήκοντα πέντε χιλιάδας· καὶ ἐξαναστάντες τὸ πρωὶ εὖρον πάντα τὰ σώματα νεκρά.

καὶ ἀποστραφεὶς ἀπῆλθεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων, καὶ ᾤκησεν ἐν Νινευή.

καὶ ἐν τῷ αὐτὸν προσκυνεῖν ἐν οἰκῷ Ἀσαρὰχ τὸν πάτραρχον αὐτοῦ, Ἀδραμέλεχ καὶ Σαράσαρ υἱοὶ αὐτοῦ ἐπάταξαν αὐτὸν μαχαίραις· αὐτοὶ δὲ διεσώθησαν εἰς Ἀρμενίαν· καὶ ἐβασίλευσεν Ἀσορδὰν ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ᾿ αὐτοῦ.

[*](26 ηκουσα ℵ* Β ημερ. αρχαιων Β pl. οικουντας Β al. 27 χλωρος] ξηρος MSS exc A 106 (om 109 305). 30 και τω] τω δε ℵBQ pl. αμησητε Α. 32 εξελευσονται] εσονται MSS exc A (36) 91 97 228 309. εξ ορους MSS exc A 106. 33 βαλη 2°] επιβαλη ℵΒ pl. ουδε μη κυκλωση ℵBQ pl. 34 αποστραφησεται] + και εις την πολιν ταυτην ου μη εισελθη Β pl. 36 om και 3° ℵ*BQ pl. ανασταντες Β pl. 37 απηλθεν αποστραφεις Β pl + Σενναχηρειμ ℵB pl. 38 εν τω οικω ℵ BQ al. Naσαραχ Β. πατραρχον] παταρχον Β * πατριαρχον Q* οικω Ασ. θεου αυτου 87 (109) al. οι υιοι MSS exc A. Αρμενειαν Α.)
60