Isaias

Τὸ ὅραμα τῆς φάραγγος Σιών.

Τί ἐγένετό σοι νυν, ὅτι ἀνέβητε πάντες εἷς δώματα μάταια;

ἐνεπλήσθη ἡ πόλις βοώντων, οἱ τραυματίαι σου οὗ [*](6 προς με Κυριος ℵΒ pl. ο] ον ℵ*Β*vidΓ 93. εαν] αν ℵ*Β. 7 αναβατην 1°] pr και Β al (om αναβ. ονου 301). 8 σκοπιάν· Κυριος ειπεν Β 22 al. εστην 2°] pr εγω Β 22 al. 9 πεπτωκεν πεπτωκεν Β. τριβη BV 36 al. 10 οι οδυνωμενοι MSS exc A 41 106. 11 κάλει MSS exc A (26). φυλάξεται Α φυλάσσετε ℵΒQ al φυλασσε 62 144 al. 12 φυλάσσω] φυλάσσου ℵc.a 26 φυλάσσων ηλθε το πρωι 22 8.]. 13 κοιμηθησονται 22 al. 14 διψ. υδωρ MSS exc A 22. 15 φευγοντων] πεφονευμενων Β. πολεμω] παιδιω Α a. 16 οτι] διοτι ℵΒ pl txt ΑQ*Γ 26 41 106 al. Κυριος o θεος Ισρ. ελαλησεν Β al. 17 διοτι] οτι Β al. XXII οραμα] ρημα ℵΒQ pl. 1 οτι νυν ℵB. 2 βοωντων]+η πολις η γαυριωσα (Q mg) V 36 al.)

πάντες οἶ ἄρχοντές σου πεφεύγασιν, καὶ οἶ ἁλόντες σκληρῶς δεδεμένοι εἰσίν, καὶ οἱ ἰσχύοντες ἐν σοὶ πόρρω πεφεύγασιν.

διὰ τοῦτο εἶπα Ἄφετέ με, πικρῶς κλαύσομαι· μὴ κατισχύσητε παρακαλεῖν με ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆς θυγατρὸς τοῦ γένους μου.

ὅτι ἡμέρα ταραχῆς καὶ ἀπωλείας καὶ καταπατήματος, καὶ πλάνησις παρὰ Κυρίου σαβαώθ· έν φάραγγι Σιὼν πλανῶνται, ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου πλανῶνται ἐπὶ τὰ ὅρη.

οἱ δὲ Ἐλαμεῖται ἔλαβον φαρέτρας, ἀναβάται ἅνθρωποι ἐφ’ ἵπποις, καὶ συναγωγὴ παρατάξεως.

καὶ ἔσονται αἶ ἐκλεκταὶ φάραγγές σου, πλησθήσονται ἁρμάτων, οἶ δὲ ἱππεῖς ἐμφράξουσι τὰς πύλας σου,

καὶ ἀνακαλύψουσιν τὰς πύλας Ἰούδα· καὶ ἐμβλέψονται τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἷς τοὺς ἐκλεκτοὺς οἴκους Τῆς πόλεως,

καὶ ἀνακαλύψουσιν λύψουσιν τὰ κρυπτὰ τῶν οἴκων τῆς ἄκρας Δαυείδ. καὶ εἴδοσαν ὅτι πλείους εἰσίν, καὶ ὅτι ἀπέστρεψαν τὸ ὕδωρ τῆς ἀρχαίας κολυμβήθρας εἷς τὴν πόλιν,

καὶ ὅτι καθείλοσαν τοὺς οἴκους Ἰερουσαλὴμ εἷς ὀχύρωμα τοῦ τείχους τῇ πόλει.

καὶ ἐποιήσατε ἑαυτοῖς ὕδωρ ἀνὰ μέσον τῶν δύο τειχέων, ἐσώτερον τῆς κολυμβήθρας τῆς ἀρχαίας, καὶ οὐκ ἐνεβλέψατε εἷς τὸν ἀπ’ ἀρχῆς ποιήσαντα αὐτήν, καὶ τὸν κτίσαντα αὐτὴν οὐκ εἴδετε.

καὶ ἐκάλεσεν Κύριος σαβαὼθ ἓν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ κλαυθμὸν καὶ κοπετὸν καὶ ξύρησιν καὶ ζῶσιν σάκκων,

αὐτοὶ δὲ ἐποιήσαντο εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίαμα, σφάζοντες μόσχους καὶ θύοντες πρόβατα, ὥστε φαγεῖν κρέα καὶ πιεῖν οἶνον, λέγοντες Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν.

καὶ ἀνακεκαλυμμένα ταῦτά ἐστιν ἐν τοῖς ὠσὶν Κυρίου σαβαώθ, ὅτι οὔκ ἀφεθήσεται ὑμῖν αὕτη ἦ ἁμαρτία ἕως ἂν ἀποθάνητε.

Τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ Πορεύου εἷς τὸ παστοφόριον πρὸς Σόμναν τὸν ταμίαν καὶ εἰπὸν αὐτῷ

Τί σὺ ὧδε, καὶ τί σοί ἐστιν ὧδε [*](2 εν μαχαιραις Β. πολεμω Β μων Ed Rom). 3 om οι 2° B*? (om και οι 48). δεδεγμένοι Α. 5 καταπατημα Β. πλανησις] πλανησεως ℵc.a 22 al. om και πλανησις ℵ*Q*Γ 301. 6 ιππους ℵ*Β pl ιππων 109 305. 7 om εσονται 22 al. εκλεται Α. 9 απεστρεψεν Β επεστρεψε 87 97 εστρεψατε 22 al. πολιν]+και τους οικους Ιερουσαλημ ηριθμησατε (22) 36 al. 10 Ιερουσαλημ] Ιݲηݲλݲ Α*vid Ιݲηݲμݲ Α1. οχυρωμα οχυρωματα τειχ. Β om του 24 36 al. 13 om λεγοντες Β 109. 14 οτι] και 22 al. 15 σαβαων Α* (-ωθ A1 (vid). πορευου+εισελθε 22 pl pr εισελθε 109 305. ταμιαν] γραμματαια A. 16 τι συ ωδε] τι ωδε συ ℵ* τι σοι ωδε Γ al.)

ἰδοὺ δὴ Κύριος σαβαὼθ ἐκβαλεῖ καὶ ἐκτρίψει ἄνδρα, καὶ ἀφελεῖ τὴν στολήν σου καὶ τὸν στέφανόν σου τὸν ἔνδοξον,

καὶ ῥίψει σε εἰς χώραν μεγάλην καὶ ἀμέτρητον, καὶ ἐκεῖ ἀποθανῇ· καὶ θήσει τὸ ἅρμα σου τὸ καλὸν εἰς ἀτιμίαν, καὶ τὸν οἶκον τοῦ ἄρχοντός σου εἷς καταπάτημα,

καὶ ἀφαιρεθήσει ἐκ τῆς οἰκονομίας σου καὶ ἐκ τῆς στάσεως σου.

καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καλέσω τὸν παῖδά μου Ἐλιακεὶμ τὸν τοῦ Χελκίου,