Ecclesiasticus sive Siracides (Sapientia Jesu filii Sirach)
Septuaginta
Septuaginta. Ecclesiasticus: the Greek text of Codex 248. Hart, John Henry Arthur, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1909.
Προσευχὴ Ἰησοῦ υἱοῦ Σιράχ.
ἐξομολογήσομαί σοι, κύριε βασιλεῦ, καὶ αἰνέσω σε θεὸν τὸν σωτῆρά μου,
ἐξομολογοῦμαι τῷ ὀνόματί σου, ὅτι σκεπαστὴς καὶ βοηθὸς ἐγένου μοι, καὶ ἐλυτρώσω τὸ σῶμά μου ἐξ ἀπωλείας καὶ ἐκ παγίδος διαβολῆς γλώσσης, ἀπὸ χειλέων ἐργαζομένων ψεῦδος, καὶ ἔναντι τῶν ἀνθεστηκότων μοι ἐγένου βοηθός, καὶ ἐλυτρώσω με κατὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους τοῦ ὀνόματός σου ἐκ βρυγμῶν ἕτοιμον εἰς βρῶμα·
ἐκ χειρὸς ζητούντων τὴν ψυχήν μου, ἐκ πλείονων θλίψεων ὧν ἔσχον,
ἀπὸ πνιγμοῦ πυρὸς κυκλόθεν·
ἐκ μέσου πυρὸς οὐκ ἐξέκαυσα καὶ ἐκ βάθους κοιλίας καὶ ἀπὸ
βασιλεῖ διαβολὴ ἐκ γλώσσης ἀδίκου· ἤγγισεν ἕως θανάτου ἡ ψυχή μου, καὶ ἡ ζωή μου ἦν σύνεγγυς ᾅδου κατωτάτου·
περιέσχον με πάντοθεν καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν, ἐνέβλεπον εἰς ἀντίληψιν ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἦν·
καὶ ἐμνήσθην τοῦ ἐλέους σου, Κύριε, καὶ τῆς ἐργασίας ταύτης ἀπ’ αἰῶνος·
ὅτι ἐξαιρῇ τοὺς ὑπομένοντάς σε, καὶ σώζεις αὐτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν.
καὶ ἀνύψωσα ἀπὸ ὀργῆς ἱκετείαν μου καὶ ὑπὲρ θανάτου ῥύσεως ἐδεήθην·
καὶ ἐπεκαλεσάμην κύριον πατέρα κυρίου μου, μὴ
αἰνέσω τὸ ὄνομά σου ἐνδελεχῶς, καὶ ὑμνήσω σε ἐν ἐξομολογήσει·
λογήσει· καὶ εἰσηκούσθη ἡ δέησίς μου· ἔσωσας γὰρ ἡμᾶς ἐξ ἀπωλείας, καὶ ἐξείλου με ἐκ καιροῦ πονηροῦ·
διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαι καὶ αἰνέσω σε καὶ εὐλογήσω τὸ ὄνομά σου, κύριε.
ἔτι ὢν νεώτερος πρὶν ἢ πλανηθῆναί με ἐζήτησα σοφίαν προφανῶς ἐν προσευχῇ μου·
ἔναντι λαοῦ ἠξίουν περὶ αὐτῆς, καὶ ἕως ἐσχάτου ἐκζητήσω αὐτήν·
ἐξ ὄνθους ὡς περκαζούσης σταφυλῆς εὐφράνθη [*](190 2) ἡ καρδία μου ἐν αὐτῇ· ἐπέβη ὁ πούς μου ἐν εὐθύτητι, ἐκ νεότητός μου ἴχνευον αὐτήν·
ἔκλινα τὸ οὖς μου ὀλίγον καὶ ἐδεξάμην, καὶ πολλὴν εὗρον ἐμαυτῷ παιδείαν·
προκοπὴ ἐγένετό μοι ἐν αὐτῇ· τῷ διδόντι μοι σοφίαν δώσω
κοὶ οὐ μὴ αἰσχυνθῶ.
διαμεμάχηται ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῇ, καὶ ἐν ποιήσει λιμοῦ διηκριβωσάμην· τὰς χεῖράς μου ἐξεπέτασα πρὸς ὕψος, καὶ τὰ ἀγνοήματα αὐτῆς ἐπενόησα·
τὴν ψυχήν μου κατεύθυνα εἰς αὐτήν, καὶ ἐν καθαρισμῷ εὗρον αὐτήν·
καρδίαν ἐκτησάμην μετ’ αὐτῆς ἀπ’ ἀρχῆς, διὰ τοῦτο οὐ μὴ ἐγκαταλειφθῶ.