Sapientia Salomonis

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. θεὲ πατέρων καὶ Κύριε τοῦ ἐλέους σου,
  2. ὁ ποιήσας τὰ πάντα ἐυ λόγῳ σου,
  1. καὶ τῇ σοφίᾳ σου κατεσκεύασας ἄνθρωπον
  2. ἴνα δεσπόζῃ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων,
  1. καὶ διέπῃ τὸν κόσμον ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ,
  2. καὶ ἐν εὐθύτητι ψυχῆς κρίσιν κρίνῃ·
  1. δός μοι τὴν τῶν σῶυ θρόνων πάρεδρον σοφίαν,
  2. καὶ μὴ με ἀποδοκιμάσῃς ἐκ παίδων σου.
  1. ὅτι ἐγὼ δοῦλος σὸς καὶ υἱὸς τῆς παιδίσκης σου,
  2. ἄνθρωπος ἀσθενὴς καὶ ὀλιγοχρόνιος
  3. καὶ ἐλάσσαων ἐν συνέσει κρίσεαως καὶ νόμων·
  1. κἂν γάρ τις ᾖ τέλειος ἐν υἱοῖς ἀνθρώπων,
  2. τῆς ἀπὸ σοῦ σοφίας ἀπδὐισης εἰς οὐδὲν λογισθήσεται
  1. σύ με προείλω βασιλέα λαοῦ σου
  2. καὶ δικαστὴν υἱῶν σου καὶ θυγατέρων·
  1. εἶπας οἰκοδομῆσαι ναὸν ἐν ὄρει ἁγίῳ σου,
  2. καὶ ἐν πόλει κατασκηνώσεώς σου θυσιαστήριον,
  3. μίμημα σκηνῆς ἁγίας ἣν προητοίμασας ἀπʼ ἀρχῆς.
  1. καὶ μετὰ σοῦ ἡ σοφία ἡ εἰδυῖα τὰ ἔργα σου,
  2. καὶ παροῦσα ὅτε ἐποίεις τὸν κόσμον,
  3. καὶ ἐπισταμένη τί ἀρεστὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου
  4. καὶ τί εὐθὲς ἐν ἐντολαῖς σου.
  1. ἐξαπόστειλον αὐτὴν ἐξ ἁγίων οὐρανῶν,
  2. καὶ ἀπὸ θρόνου δόξης σου πέμψον αὐτήν·
  3. ἴνα συνπαροῦσά μοι κοπιάσῃ,
    4. [*](21 ουκ αλλως] ου καλως AC | ενκρατης E | om εαν μη ο θεος δω C | U+05D0AC τουτο] το C | δ ην] δη U+05D0*C δε U+05D0c.a | φρονησεως] + εστο C | η χαρις] om η A pr εστιν (C ΙΧ 1 om σου 1ᵇ C 2 om σου 1⁰ C | κατασκευασας U+05D0A | δεσποζει C 3 κρινη] κρινι A 6 τις η] η τις C | om εις U+05D0* (hab U+05D0c.a) C | ουδεν] oυθεν AC | λογισθησονται U+05D0* (-θησεται U+05D0c.a) 7 προ- ειλω] προειλου U+05D0 προσειλου C 8 οικοδομησαι] οι bis scr U+05D0* (improb Ι­° U+05D0c.a) οικοδομησω | κατασκηνεσεως A | μιμημασσκηνης C 9 ιδυια U+05D0A ειδυεια C | εποιει C 10 συμπαρουσα Bᵃᵇ συονπαρουσα E | κοπισσει C)
    620
    [*](Β)
  4. καὶ γνῶ τί εὐάρεστόν ἐστιν παρὰ σοί.
  1. οἶδε γὰρ ἐκείνη πάντα καὶ συνίει,
  2. καὶ ὁδηγήσει με ἐν ταῖς πράξεσί μου σωφρόνως.
  3. καὶ φυλάξει με ἐν τῆ δόξῃ αὐτῆς·
  1. καὶ ἔσται προσδεκτὰ τὰ ἔργα μου,
  2. καὶ διακρινῶ τὸν λαόν σου δικαίως,
  3. καὶ ἔσομαι ἄξιος θρόνων πατρός μου.
  1. τίς γὰρ ἄνθρωπος γνώσεται βουλὴν θεοῦ;
  2. ἢ τίς ἐνθυμηθήσεται τί θέλει ὁ κύριος
  1. λογισμοὶ γὰρ θνητῶν δειλοί,
  2. καὶ ἐπισφαλεῖς αἱ ἐπίνοιαι ἡμῶν·
  1. φθαρτὸν γὰρ σῶμα βαρύνει ψυχήν.
  2. καὶ βρίθει τὸ γεῶδες σκῆνος νοῦν πολυφρόντιδα.
  1. καὶ μόλις εἰκάζομεν τὰ ἐπὶ γῆς.
  2. καὶ τὰ ἐν χερσὶν  εὑρίσκομεν μετὰ πόνου·
  3. τὰ δὲ ἐν οὐρανοῖς τίς ἐξιχνίασεν;
  1. βουλὴν δέ σου τίς ἔγνω, εἰ μὴ σὺ ἔδωκας σοφίαν
  2. καὶ ἔπεμψας τὸ ἅγιόν σου πνεῦμα ἀπὸ ὐψίσταων
  1. καὶ οὕτως διωρθώθησαν αἱ τρὰβοι τῶν ἐπὶ γῆς.
  2. καὶ τὰ ἀρεστά σου ἐδιδάχθησαν ἄνθρωποι,
  1. καὶ τῇ σοφίᾳ ἐσώθησαν.