Job

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. Ὑπολαβὼν δὲ Βαλδὰδ ὁ Σαυχείκτης λέγει
  1. Μέχρι τίνος λαλήσεις ταῦτα;
  2. πνεῦμα πολυρῆμον τοῦ στόματός σου.
  1. μὴ ὁ κύριος ἀδικήσει κρίννν;
  2. ἢ ὁ τὰ πάντα ποιήσας ταράξει τὸ δίκαωων;
  1. εἰ οἱ υἱοί σου ἥμαρτον ἐνανπίον αὐτοῦ,
  2. ἀπέσπειεν ἐν χειρὶ ἀνομίς αὐτῶν.
  1. σὺ δὲ ὄρθριζε πρὸς Κύρων Παντοκράτορα δεόμενος.
  1. εἰ καθαρὸς εἶ καὶ ἀληθινός, δεήσενς ἐπακούσεταί σου,
  2. ἀποκαταστήσει δέ σοι δίαιταν δικαιοσύνηπ·
  1. ἔσται οὗν τὰ μέν πρῶτά σου ὀλίγα,
  2. τὸ δὲ ἔσχατά σου ἀμύθητα.
  1. ἐπερώτησον γὰρ γενεὰν πρώτην,
  2. ἐξιχνίασον δὲ κατὰ γένος πατέρων·
  1. χθιζοὶ γάρ ἐσμεν καὶ οὐκ οἴδαμεν,
  2. σκιὰ γάρ ἐστιν ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς ὁ βὰὡς.
  1. ἢ οὐχ οὗτοί σε διδάξουσιν καὶ ἀναγγελονσιν,
  2. καὶ ἐκ καρδίας ἐξάξουσιν ῥήματα ;
  1. μὴ θάλλει πάπυρος ἄνευ ὕδατος;
  2. ἢ ὑψανθήσεται βάύτομον ἄνευ πότου;
  1. ἔτι ὃν ἐπὶ ῥίζης. καὶ οὐ μὴ θερωρθῆ
  2. πρὸ τοῦ πιεῖν πᾶσα βοτάνη οὐχὶ ξηραίνεται;
  1. οὕτως τοίνυν ἔσται τὰ ἔσχατα πάντων τῶν ἐπιλανθανομένων
  2. τοῦ κυρὰυ·
  3. ἐλπὶς γὰρ ἀσεβοῦς ἀπολεἰται.
[*](U+05D0Α)[*](21 θυκ...ληθην] ου ληθην εποιησω της αμαρτιας μου A | αμαρτας] ανομιας A | νυν U+05D0* νυνι U+05D0?) VIII 1 Σαυχιτης U+05D0A 2 om ταυτα U+05D0* haᵇ U+05D0?cante c.a) 4 αα υιοι]ι om οι U+05D0Α | χερι]ι χερσν U+05D0 | ανομιας] τη ατο- μιαν A 6 αληθνος + ει A | σου επακουσεται A 8 γαρ] δε om A 9 γαρ 2⁰] δε A | ο βιος επι της γης A 10 διδαξουσν] ρηι ματαα A | αταγγελουσιν] +σοι σσεαιν σοφιας A | εξαξοοσν] σε διδαξουσα A. 12 om ετι ον...θερσθη U+05D0* (hah U+05D0c.a) | πασον βοτανην A | ουχι]| εαν δε μη πιη A 13 κνρων] θν A | απεψων U+05D0* (βονς U+05D0c.a) | απολειταιl ολει- ται Α)
535
  1. ἀοίκητος γὰρ αὐτοῦ ἔσται ὁ οἶκος,
    2. [*](B)
  2. ἀράχνη δὲ αὐτοῦ ἀποβήσεται ἡ σκηνή.
  1. ἐὰν ὑπερείσῃ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, οὐ μὴ στῇ·
  2. ἐπιλαβομένου δὲ αὐτοῦ οὐ μὴ ὑπομείνῃ·
  1. ὑγρὸς γάρ ἐστιν ὑπὸ ἡλίου,
  2. καὶ ἐκ σαπρίας αὐτοῦ ὁ ῤάδαμνος αὐτοῦ ἐξελεύσεται.
  1. ἐπὶ συναγωγὴν λίθων κοιμᾶται,
  2. ἐν δὲ μέσῳ χαλίκων ζήσεται.
  1. ἐὰν καταπίῃ, ὁ τόπος ψεύσεται αὐτόν·
  2. οὐχ ἑόρακας τοιαῦτα.
  1. ὅτι καταστροφὴ ἀσεβοῦς τοιαύτη,
  2. ἐκ δὲ γῆς ἄλλον ἀναβλαστήσει
  1. ὁ γὰρ κύριος οὐ μὴ ἀποποιήσηται τὸν ἄκακον,
  2. πᾶν δὲ δῶρον ἀσεβοῦς οὐ δέξεται.