Job

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.

  1. ἀνορύσσων ἐν πεδίῳ γαυρξ.
  2. ἐκπορεύεται δὲ εἰς πεδίον ἐν ἰσχύι
  1. συναντῶν βασιλεῖ καταγελῶ,
  2. καὶ οὐ μὴ ἀποστραφῇ ἀπὸ σιδήρου.
  1. ἐπʼ αὐτῷ γαυριᾷ τόξον καὶ μάχαιρα.
  1. καὶ ὀργῇ ἀφανιεῖ τὴν γῆν·
  2. καὶ οὐ μὴ πιστεύσῃ ἕως ἂν σημάνῃ σάλπιγξ.
  1. σάλπιγγος δέ σημαινούσης λέγει Εὖγε·
  2. πόρρωθεν δὲ ὀσφραίνεται πολέμου σὺν ἄλματι καὶ κραυγῇ
  1. ἐκ δὲ τῆς σῆς ἐπιστήμης ἔστηκεν ἱέραξ,
  2. ἀναπετάσας τὰς πτέρυγας ἀκίνητος, καθορῶν τὰ πρὸς νότον
  1. ἐπὶ δὲ σῷ προστάγματι ὑψοῦται ἀετός,
  2. γὺψ δὲ ἐπὶ νοσσιᾶς αὐτου (28)καθεσθεὶς αὐλἰζεται,
  1. ἐπ᾿ ἐξοχῇ
  2. πέτρας καὶ ἀποκρύφω;
[*](13 τερπομενων] + νεελασα U+05D0c.c A | συνλαβη U+05D0 | ασιδα] ασειδα U+05D0 ασσιδα A*U+05D0Α ασιδα Aa) pr η U+05D0 | νεσσα (νεεσσ. A)] + ελαλησαν A 14 ωα] ωτα U+05D0A | θαλ. ψει] θαιψειU+05D0*ᵛiᵈ (θαλψ. U+05D0¹) 15 επελαθοντο] ἐεελθοντος U+05D0* (επελαθ. U+05D0c.a) ' πελαθετο A | πους U+05D0* που BU+05D0c.asο 16 εαυτης] αυτης U+05D0A 17 κατεσιω- |τησεν] κατεπηξεν U+05D0* (κατεσιωπ.U+05D0c.a) | om ουκ U+05D0* (hab U+05D0c.a) | αυτη 2⁰] αυτης 1 U+05D0* (-τη U+05D0c.a ᵃ) + ο θς A 18 καιρων A | om ἐε U+05D0* (hab U+05D0c.a) | υψωσει ψει U+05D0* υψωσει εν υψει U+05D0c ᵃ | ιππου] αυτου U+05D0* (ιππ. U+05D0c.a) 19 ενεουσας δε αι ενεουσας A 20 δοξαν δε] και δοξη A | τολμη | A 21 ανο- υσσων] α ορυσσων Bᵇ | πεδιω] ποθι U+05D0c.a) ᵃ (postea revoc πεδ.) 22 βα- πιλει] βελει U+05D0c.aA (- λι) | απο σιδηρου] σιδηρον A 23 επ αυτω] +γαρ U+05D0 | μαχαιρα] pr οξυσθενης A 24 σημανῃ] σημανιει (sic) A 25 λεγει] ρπι A | συν] pr και A | και] om και U+05D0* (hab κ U+05D01(vid)c.a) | κραυγης U+05D0* (-γη U+05D01 + εκπορευεη A 27 επι δε] η επι A | σω] pr τω A | νοσσιὰς Bᵇ)
596
[*](B)
  1. ἐκεῖσε ὢν ζητεῖ τὰ σῖτα,
  2. πόρρωθεν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ σκοπεύουσιν·
  1. νεοσσοὶ δὲ αὐτοῦ φύρονται ἐν αἵματι,
  2. οὗ δ᾿ ἂν ὦσι τεθνεῶτες παραχρῆμα εὑρίσκονται.
  1. Καὶ ἀπεκρίθη Κύριος ὁ θεὸς τῷ Ἰὼβ καὶ εἶπεν
  1. Μὴ κρίσιν μετὰ Ἱκανοῦ ἐκκλινεῖς
  2. ἐλέγχων δὲ θεὸν ἀποκριθήσεται αὐτήν;
  1. Ὑπολαβὼν δὲ Ἰὼβ λέγει τῷ κυρίῳ
  1. Τί ἔτι ἐγὼ κρίνομαι, νουθετούμενος καὶ ἐλέγχων Κύριων.
  2. ἀκούων τοιαῦτα οὐθὲν ὤν;
  3. ἐγὼ δὲ τίνα ἀπόκρισιν δώσω πρὸς ταῦτα;
  4. χεῖρα θήσω ἐπὶ στόματί μου.
  1. ἅπαξ λελάληκα, ἐπὶ δὲ τῷ δευτέρῳ οὐ προσθήσω.