Job
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.
- κάμνων τῇ ψυχῇ μου.
- στένων ἐπαφήσω ἐπʼ αὐτὸν τὰ ῥήματά μου· [*](22 απολυει A 23 εξαισιω (εξωσ. A)] + απολουνται A 24 αυ U+05D0A πης] αυτου A | συγκαλυπτει Bᵃᵇ | om τις εστιν U+05D0c.ᵃ A 25 εστιν λαφρωτερος (ελαφροτ. BᵃᵇU+05D0A)] ελαφρ. εστιν A | απεδρασαν] απεδρα A | ιδοσαν] ιδον A 26 βορρᾶ| A 27 συγκυψας Bᵃᵇ 28 σειομαι] γαρ A | μεεσιν U+05D0* (μελ. U+05D0¹) 29 om δε A 30 απολουσομαι A | ερσι A 31 με εν ρυπω A | στολη] μου A 32 ω] ου A 33 ειθε] ι γαρ A | ελεγχων] ο διελεγχων A | διακουων] διακρινων A | αμφοτερων] + δυειν δε μοι χρια A 34 ραβδον] + αυτου A | ο δε φοβος] και ο φοβος A 5 om μη U+05D0* (hab U+05D0c.ᵃ) | αλλα] αν U+05D0* (αλλα U+05D0c.ᵃ) | ουτω] αυτω U+05D0* ουτως U+05D0c.a a m A | συνεπισταμαι] +εμαυτω αδικον U+05D0c.aA X 1 om καμνων τη ψυχη ου U+05D0* (hab U+05D0c.ᵃ) | καμνων] καμνω δε (inc stich) A | επαφησω επ αυτον] επ μαυτον επαφ. A | τα ρηματα] τον θυμον A)
- λαλήσαω πικρίᾳ ψυχῆς μου συνεχόμενος.
538
[*](B)- καὶ ἐρῶ πρὸς Κύριον Μή με ἀσεβεῖν δίδασκε·
- καὶ διὰ τί με οὕτως ἔκρινας;
- ἢ καλόν σοι ἐὰν ἀδικήσω;
- ὅτι ἀπείπω ἔργα χειρῶν σου,
- βουλῆ δὲ ἀσεβῶν προσέσχες;
- ἢ ὥσπερ βροτὸς ὁρᾷ καθορᾷς;
- ἢ καθὼς ὁρᾷ ἄνθρωπος βλέψῃς
- ἢ ὁ βίος σου ἀνθρώπινός ἐστιν,
- ἢ τὰ ἔτη σου ἀνδρός;
- ὃτι ἀνεζήτησας τὴν ἀνομίαν μου,
- καὶ τὰς ἁμαρτίας μου ἐξιχνίασας;
- οἲδας γὰρ ὅτι οὐκ ἠσέβησα·
- ἀλλὰ τίς ἐστιν ὁ ἐκ τῶν χειρῶν σου ἐξαιρούμενος
- αἱ χεῖρές σου ἔπλασάν με καὶ ἐποίησάν με.
- μετὰ ταῦτα μεταβαλὼν με ἔπαισας.
- §9μνήσθητι ὅτι πηλόν με ἔπλασας,
- εἰς δὲ γῆν με πάλιν ἀποστρέφεις.
- ἢ οὐχ ὥσπερ γάλα με ἤμελξας,
- ἐτύρωσας δέ με ἲσα τυρῷ ;
- δέρμα δὲ καὶ κρέα με ἐνέδυσας,
- ὀστέοις δέ καὶ νεύροις με ἔνειρας·
- ζωὴν δὲ καὶ ἔλεος ἔθου παρʼ ἐμοί,
- ἡ δὲ ἐπισκοπή σου ἐφύλαξέν μου τὸ πνεῦμα.
- ταῦτα ἔχων ἐν σεαυτῷ οἶδα ὅτι πάντα δύνασαι·
- ἀδυνατεῖ δέ σοι οὐθέν.
- ἐάν τε γὰρ ἁμάρτω, φυλάσσεις με,
- ἀπὸ δὲ ἀνομίας οὐκ ἀθῷόν με πεποίηκας.
- ἐάν τε γὰρ ἀσεβήσω, οἲμοι·
- ἐὰν δὲ δἰκαιος, οὐ δύναμαι ἀνακύψαι.
- πλήρης γὰρ ἀτιμίας εἰμί.
539
- ἀγρεύομαι γὰρ ὥσπερ λέων εἰς σφαγήν·
- πάλιν γὰρ μεταβαλὼν δεινῶς με ὀλέκεις.
- ἐπανακαινίζων ἐπʼ ἐμὲ τὴν ἔτασίν μου·
- ὀργῇ δὲ μεγάλη μοι ἐχρήσω.
- ἐπήγαγες δὲ ἐπʼ ἐμέ πειρατήρια.
- ἲνα τί οὖν ἐκ κοιλίας με ἐξήγαγες, καὶ οὐκ ἀπέθανον,
- ὀφθαλμὸς δέ με οὐκ εἶδεν,
- καὶ ὥσπερ οὐκ ὤν ἐγενόμην
- διὰ τί γὰρ ἐκ γαστρὸς εἰς μνῆμα οὐκ ἀπηλλάγην;
- ἤ οὐκ ὀλίγος ἐστὶν ὁ βίος τοῦ χρόνου μου
- ἔασόν με ἀναπαύσασθαι μικρὸν