Proverbia
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 2: I Chronicles-Tobit. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1896.
- φοβοῦ τὸν θεόν, υἱέ, καὶ βασιλέα,
- καὶ μηθετέρῳ αὐτῶν ἀπειθήσῃς·
- ἐξαίφνης γὰρ τίσονται τοὺς ἀσεβεῖς,
- τὰς δὲ τιμωρίας ἀμφοτέρων τίς γνώσεται;
- aλόγον φυλασσόμενος υἱὸς ἀπωλείας ἐκτὸς ἔσται,
- δεχόμενος δὲ ἐδέξατο αὐτόν.
- bμηδὲν ψεῦδος ἀπὸ γλώσσης βασιλεῖ λεγέσθω,
- καὶ οὐδὲν ψεῦδος αὐτοῦ ἀπὸ γλώσσης μὴ ἐξέλθῃ.
- cμάχαιρα γλῶσσα βασιλέως καὶ οὐ σαρκίνη·
- ὃς δʼ ἂν παραδοθῇ, συντριβήσεται.
- dἐὰν γὰρ ὀξυνθῇ ὁ θυμὸς αὐτοῦ,
- σὺν νεύροις ἀνθρώπους ἀναλίσκει,
- eκαὶ ὀστᾶ ἀνθρώπων κατατρώγει,
- καὶ συνκαίει ὥσπερ φλόξ,
- §ὥστε ἄβρωτα εἶναι νεοσσοῖς ἀετῶν.
- Τοὺς ἐμοὺς λόγους, υἱέ, φοβήθητι.
- καὶ δεξάμενος αὐτοὺς μετανόει.
- τάδε λέγει ὁ ἀνὴρ τοῖς πιστεύουσιν θεῷ, καὶ παύομαι.
- ἀφρονέστατος γάρ εἰμι πάντων ἀνθρώπων,
- καὶ φρόνησις ἀνθρώπων οὐκ ἔστιν ἐν ἐμοί.
- θεὸς δεδίδαχέν με σοφίαν, καὶ γνῶσιν ἁγίων ἔγνωκα.
- τίς ἀνέβη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ κατέβη; [*](18 υποστρεψει U+05D0* (αποστρ. U+05D0c.a) 19 κακοποιοις] κακοτητι U+05D0* (-ποιοις U+05D0AC U+05D0c.a) 20 πονηρων U+05D0A 21 μηδετερω A 22a λογον] asterisc adpinx A?ᵐᵍ 22 b βασιλει] βασιλεως A | om αυτου U+05D0A | γλωσσης] + αυτου U+05D0A | μη] pr ου U+05D0 22d συνευροις U+05D0* (συν ν. U+05D0c.a) | ανθρωπους] ανου A 22 e συνκαιει (συγκ. Bᵃ?ᵇA)] εκκαιει U+05D0 | ωστε] ως τα U+05D0* (ωστε U+05D0c.a) 24 τους] + δε A | δεξαμε- νους U+05D0* (-νος U+05D0 c.a) | ταδε] τι δε U+05D0* (ταδε U+05D0c.a) | παυσομαι U+05D0* (παυομαι U+05D0c.a) 25 ανθρωπων 1°] pr των C | ανθρωπων 2⁰] ανου AC 26 θεος] pr ο U+05D0C δεδιδαχεν] εδιδαξεν U+05D0 | αγιων] ανων A*vid)
- τίς συνήγαγεν ἀνέμους ἐν κόλπῳ ;
- τίς συνέστρεψεν ὕδωρ ἐν ἱματίῳ ;
- τίς ἐκράτησεν τῶν ἄκρων τῆς γῆς,
- τί ὄνομα αὐτῷ; ἢ τί ὄνομα τοῖς τέκνοις αὐτοῦ;
464
[*](B)- πάντες γὰρ λόγοι θεοῦ πεπυρωμένοι,
- ὑπερασπίζει δὲ αὐτὸς τῶν εὐλαβουμένων αὐτόν.
- μὴ προσθῇς τοῖς λόγοις αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἐλέγξῃ σε καὶ ψευδὴς
- γένῃ.
- δύο αἰτοῦμαι παρὰ σοῦ,
- μὴ ἀφέλῃς μου χάριν πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν με·
- μάταιον λόγον καὶ ψευδῆ μακράν μου ποίησον,
- πλοῦτον δὲ καὶ πενίαν μή μοι δῷς,
- σύνταξον δέ μοι τὰ δέοντα καὶ τὰ αὐτάρκη·
- ἵνα μὴ πλησθεὶς ψευδὴς γένωμαι καὶ εἴπω Τίς με ὁρᾶ
- ἢ πενηθεὶς κλέψω καὶ ὀμόσω τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ.
- μὴ παραδῷς οἰκέτην εἰς χεῖρας δεσπότου,
- μή ποτε καταράσηταί σε καὶ ἀφανισθῇς.
- ἔκγονον κακὸν πατέρα καταρᾶται,
- τὴν δὲ μητέρα οὐκ εὐλογεῖ.
- ἔκγονον κακὸν δίκαιον ἑαυτὸν κρίνει,
- τὴν δὲ ἔξοδον αὐτοῦ οὐκ ἀπένιψεν.
- ἔκγονον κακὸν ὑψηλοὺς ὀφθαλμοὺς ἔχει,
- τοῖς δὲ βλεφάροις αὐτοῦ ἐπαίρεται.