Machabaeorum iv

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1905

Προκαθίσας γέ τοι μετὰ τῶν συνέδρων ὁ τύραννος Ἀντίοχος ἐπί [*](U+05D0V)[*](13 τουτοις] pr ελεγεν V υπαχθεις U+05D0 | Ονειας U+05D0 | ανηρησασθαι A ανη- ρησεσθαι V 14 παραδοξως διασωθεις] παραδοξωσωθεις V* παραδοξως σωθεις V¹? 15 τελευτησαντος...ανηρ paene evanuere in V ο υιος] om ο U+05D0* (hab U+05D0c.ᵃ) Επιφανης] pr ο U+05D0 δεινος] pr και U+05D0 16 ος] και V Ονειαν U+05D0 | Ιασωνα V 17 συνθεμενος U+05D0* (-νον U+05D0c.a) τρισχίλια] χειλια U+05D0* γ U+05D0c.b 18 αρχιερασθαι] pr και U+05D0V αφηγεισθαι του εθνους U+05D0 19 V 11 multa rescr Vᵃ aunt quae paene evanuerint in V 19 om ος U+05D0 | εξεζητησεν] εξεδιητησεν U+05D0V 20 om αλλα και καταλυσοι A (hab U+05D0V) 21 τοι] αυτοις U+05D0V rescr 22 om γαρ U+05D0* (hab U+05D0c.a) τε] δε Vrescr ενι incertum eat in V οι Ιεροσολυμειται χαιροιεο U+05D0 | Ιεροσολυ- μιται V 23 τινες] τις U+05D0 | φανιε (sic) A 24 ευνοιαν] ευνομιαν U+05D0V εορα A 25 γυναικας] pr τας V 26 κατεφρονητο V του εθνους] τουτου θνους (sic) A μιαρων U+05D0V | απογευσαμενους V)

737
τινος ὑψηλοῦ τόπου, καὶ τῶν στρατευμάτων αὐτῶν παρεστηκότων [*](A) κυκλόθεν ἐνόπλων,

παρεκέλευεν τοις δορυφόροις ἕνα ἕκαστον τῶν Ἐβραίων περισπᾶσθαι, καὶ κρεῶν ὑείων καὶ εἰδωλοθύτων ἀναγκάζειν ἀπογεύεσθαι

εἰ δέ τινες μὴ θέλοιεν μιεροφαγῆσαι, τούτους τροχισθέντας ἀναιρεθῆναι.

πολλῶν δὲ συναρπασθέντων, εἰς πρῶτος ἐκ τῆς ἀγέλης Ἐβραῖος ὀνόματι Ἐλεάζαρος, τὸ γένος ἱερεύς, τὴν ἐπιστήμην νομικός, καὶ τὴν ἡλικίαν προήκων, καὶ πολλοῖς τῶν περὶ τὸν τύραννον διὰ τὴν ἡλικίαν γνώριμος. παρήχθη πλησίον αὐτοῦ.

καὶ αὐτὸν ἰδὼν ὁ Ἀντίοχος ἔφη

Ἐγὼ πρὶν ἄρξασθαι τῶν κατὰ σοῦ βασάνων, πρεσβῦτα, συμβουλεύσαιμʼ ἄν σοι ταῦτα ὅπως ἀπογευσάμενος τῶν ὑείων σώζοιο· αἰδοῦμαι γάρ σου τὴν ἡλικίαν καὶ τὴν πολιάν, ἣν μετὰ τοσοῦτον ἔχων χρόνον οὕ μοι δοκεῖς φιλοσοφεῖν, τῇ Ἰουδαίων χρώμενος θρησκείᾳ.

διά τί γὰρ τῆς φύσεως κεχαρισμένης καλλίστην τὴν τοῦδε τοῦ ζῴου σαρκοφαγίαν βδελύττῃ;

καὶ γὰρ ἀνόητον τοῦτο τὸ μὴ ἀπολαύειν τῶν χωρὶς ὀνείδους ἡδέων, καὶ ἄδικον ἀποστρέφεσθαι τὰς τῆς φύσεως χάριτας.

σὺ δέ μοι καὶ ἀνοητότερον ποιήσεῖν δοκεῖς, εἰ κενοδοξῶν περὶ τὸ ἀληθές

ἔτι κἀμοῦ καταφρονήσεις ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ τιμωρίᾳ· οὐκ ἐξυπνώσεις ἀπὸ τῆς φλυάρου φιλοσοφίας ὑμῶν;

καὶ ἀποσκεδάσεις σου τὸν λῆρον ¶ τὸν λογισμόν, καὶ ἄξιον [*](¶ V) τῆς ἡλικίας ἀναλαβὼν νοῦν φιλοσοφήσεις τὴν τοῦ συμφέροντος ἀλήθειαν,

καὶ προσκυνήσας μου τὴν φιλάνθρωπον παρηγορίαν οἰκτειρήσεις τὸ σεαυτοῦ γῆρας

καὶ γὰρ ἐνθυμήθητι, ὡς εἰ καί τίς ἐστιν τῆσδετῆς θρησκείας ἐποπτικὴ δύναμις. συγγνωμονήσειἐν σοι ἐπὶ πᾶσιν δι᾿ ἀνάγκην παρανομίᾳ γινομένῃ.

Τοῦτον τὸν τρόπον ἐπὶ τὴν ἔκθεσμον σαρκοφαγίαν ἐποτρύνοντος τοῦ τυράννου, λόγον ᾔτησεν ὁ Ἐλεάζαρος.

καὶ λαβὼν τοῦ λέγειν ἐξουσίαν, ἤρξατο δημηγορεῖν οὕτως

Ἡμεῖς, Ἀντίοχε, θείῳ πεπεισμένοι νόμῳ πολιτεύεσθαι, οὐδεμίαν [*](V 1 αυτων] αυτω U+05D0 2 των Εβραιων] Εβραιον U+05D0* (των Εβραιων U+05D0c.a) U+05D0V περισπασθαι] επισπασθαι U+05D0V υιων A V* (υειων U+05D0Vᵃ): item 6 ιδωλοθυτων (λ sup ras upi prius ν ut vid) U+05D0 3 τις U+05D0* (τινες U+05D0c.a ) θελοιεν] θελουσι V τε- (- λοιεν V* ᵛiᵈ) | μιαροφαγησαι U+05D0V 4 om Εβραιος U+05D0 | ονοματι] του- νομα V (sed νομα rescr partim sup ras ; bis scripsisse vid συναρπ . εις πρω- τος V*) γνωριμος] + δια την φιλοσοφιαν V 6 εγω] + πρεσβυτα U+05D0 | om ω πρεσβυτα U+05D0 | οσουτον A* (τ superscr A¹) θρησκια U+05D0 7 κεχαρισμενης] χ Sup ras U+05D01 | την τουδε του ζωου] τουτου του ζ. Vᵛid 8 των χωρις ονιδους ηδεω) κ δι sup ras et in mg Aa αδικον] pr δι A?ᵐᵍ sinistr αποστρεφει U+05D0* (- στρεφε- σθαι U+05D0c.a ) 10 καταφρονησειας V rescr 11 ληρον] cett desunt in V usque X II 1, folio codicis abscisso των λογισμων U+05D0 | αναλαβωνουν A 12 οικτιρη· σεις A 13 om ως U+05D0* (hab U+05D0c.a) θρησκειας] +υμων U+05D0 | συγνωμ. A συνγνU+05D0 | πασιν] παση 14 εχθεσμὸ U+05D0* (εκθ.U+05D0 c) 16 Αντιωχε A πεπεισμενω A)

738
[*](A) ἀνάγκην βιαιοτέραν εἶναι νομίζομεν τῆς πρὸς τὸν νόμον ἡμῶν εὐπειθείας.

διὸ δὴ κατʼ οὐδένα τρόπον παρανομεῖν ἀξιοῦμεν.

καίτοι εἰ καὶ κατὰ ἀλήθειαν μὴ ἦν ὁ νόμος ἡμῶν, ὡς σὺ ὑπολαμβάνεις, θεῖος, ἄλλως δὲ νομίζομεν αὐτὸν εἶναι θεῖον, οὐδὲ οὕτως ἐξὸν ἡμῖν ἦν τὴν ἐπὶ τῇ εὐσεβεία δόξαν ἀκυρῶσαι.

μὴ μικρὰν οὗν εἶναι νομίσῃς ταύτην, εἰ μιεροφαγήσαιμεν, ἁμαρτίαν.

τὸ γὰρ ἐν μικροῖς καὶ ἐν μεγάλοις παρανομεῖν ἰσοδύναμόν ἐστιν·