Machabaeorum ii

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 3: Hosea-4 Maccabees, Psalms of Solomon, Enoch, The Odes. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1905

ἐλεεῖν δὲ τὴν τοῦ πλήθους πανμιγῆ πρόπτωσιν, τὴν τε τοῦ μεγάλως ἀγωνιῶντος ἀρχιερέως προσδοκίον.

[*](V)[*](9 υπο του αρχιερεως] ο αρχιερευς A | της πολεως] pr και V ενεκα V παρεστιν] παρεγενετο V διεσαφησεν V 11 Τωβιω A ουτως] ως V διαβαλλων] + ην V δυσεβης A διακοσια] δ sup ras Aᵃ? 12 ἀδικησαι] αδικηθηναι V | τε] δε V | om τη 2° V | τιμωμενου V | ασυλεια A 13 ο δ ετερος] ο δε Ιλιοδωρος V | το βασιλικον] την βασιλικην προσοδον V | ταυτα] ταυτ V 15 εν] συν V | παρακαταθηκης] καταθηκης V 17 επι] περι V | ων] ην A | προδηλον εγινετο] εγιν. εκδηλον V 18 οι δι] ετι δε V | οικειων A ικετειαν Vᵃ | om μη V 19 υπο τους μαστους αι γυναικες] αι γυν. υπο τ. μ. το στηθος V | διεξεκυπτον V | 20 λιταναιαν A λιτανιαν V* (-νειαν Vᵃ) 21 δε] δ ην V παμμιγη V την τε] και την V αγωνιωντος] α sup ras Aᵃ)
669

Ιἱ μέν οὗν ἐπεκαλοῦντο τὸν πανκρατῆ κύριον τὰ [*](A) πεπιστευμένα τοῖς πεπιστευκόσιν σῶα διαφυλάσσειν μετὰ πάσης ἀσφαλείας.

ὁ δὲ Ἡλιόδωρος τὸ διεγνωσμένον ἐπετέλει.

αὐτόθι δὲ αὐτοῦ σὺν τοῖς δορυφόροις κατὰ τὸ γαζοφυλάκιον ἤδη παρόντος, ὁ τῶν πνευμάτων καὶ πάσης ἐξουσίας δυνάστης ἐπιφανίαν μεγάλην ἐποίησεν, ὥστε πάντας τοὺς κατατολμήσαντας συνελθεῖν, καταπλαγέντας τὴν τοῦ θεοῦ δύναμιν, εἰς ἔκλυσιν καὶ δειλίαν τραπῆναι.

ὤφθη γάρ τις ἵππος αὐτοῖς φοβερὸν ἔχων τὸν ἐπιβάτην, καὶ καλλίστῃ σαγῇ διακεκοσμημένος, φερόμενος δὲ Ῥύθην ἔσεισεν τῷ Ἡλιοδώρῳ τὰς ἐνπροθεσίους ὁπλάς· ὁ δὲ ἐπικαθήμενος ἐφαίνετο χρυσῆν πανοπλίαν ἔχων.

ἕτεροι δὲ δύο ἐφάνησαν αὐτῷ νεανίαι τῇ ῥώμῃ μέν ἐκπρεπεῖς, κάλλιστοι δέ τὴν γλῶσσαν, διαπρεπεῖς δὲ τὴν περιβολήν· οἳ καὶ παριστάντες ἐξ ἑκατέρου μέρους ἐμαστίγουν αὐτὸν ἀδιαλείπτως, πολλὰς ἐπιριπτοῦντες αὐτῷ πληγάς.

ἄφνω δέ πεσόντα πρὸς τὴν γῆν καὶ πολλῷ σκότει περιχυθέντα συναρπάσαντες καὶ εἰς φόριον ἐνθέντες,

τὸν ἄρτι μετὰ πολλῆς παραδρομῆς καὶ πάσης δορυφορίας εἰς τὸ προειρημένον εἰσελθόντα γαζοφυλάκιον, ἔφερον ἀβοήθητον αὐτὸν τοῖς ὅλοις καθεστῶτα, φανερῶς τὴν δυναστίαν ἐπεγνωωκότα.

καὶ ὁ μέν διὰ τὴν θείαν ἐνέργειαν ἄφωνος καὶ πάσης ἐστερημένος ἐλπίδος καὶ σωτηρίας ἔριπτο·

οἱ δὲ τὸν κύριον εὐλόγουν τὸν παραδοξάζοντα τὸν ἑαυτοῦ τόπον· καὶ τὸ μικρῷ πρότερον δέους καὶ ταραχῆς γέμον ἱερόν, τοῦ παντοκράτορος ἐπιφανέντος κυρίου, χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης ἐπλήρωτο.

Ταχὺ δέ τινες τῶν τοῦ Ἡλιοδώρου συνήθων ἠξίουν τὸν Ὀνίαν ἐπικαλέσασθαι τὸν ὕψιστον, καὶ τὸ ζῆν χαρίσασθαι τῷ παντελῶς ἐν ἐσχάτῃ πνοῇ κειμένῳ.

ὕποπτος δέ γενόμενος ὁ ἀρχιερεὺς μή ποτε διάλημψιν ὁ βασιλεὺς σχῇ κακουργίαν τινὰ περὶ τὸν Ἡλιόδωρον ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων συντετελέσθαι, προσήγαγεν θυσίαν ὑπέρ τῆς τοῦ ἀνδρὸς [*](22 οι μεν ουν] και οι μεν V | επεκαλουντο] εκαλουντο V | τον πανκρατη V (παγκρ. Va)] om τον V | διαφυλασσειν] διατηρησοι V | ασφαλιας V* (-λειας Vᵃ) 24 δε αυτου] δι εαυτου V | ο των πνευμ.] ο δε παντων πρων V | επιφανειαν Va | συνεισελθειν V 25 τις εππος] τοις ιπποις A | εσεεκσεν] ενεσεισεν V | εν- προθεσιους] εν εροθεσει· ους A εμπροσθεους (sic) V 26 δυο εφανησαν αυτω νεανιαι] προσεφανησαν δυο νεαν, V | εκπρεπεις] εκτρεπεις A ευπρ. Vᵃ | γλωσσαν] δοξαν V | διαπρεπεις] διατρ. A | παρασταντες Vᵃ | om εξ V | αυτον] εαυτον A επιριπτουντε εαυτω A* vid | επιρρ. Vᵃ 27 πεσοντα] επεσον τα Avid | προς] εις V 28 αυτον τοις ολοις (χολ. A)] εαυτω V | δυναστιαν (-τειαν Vᵃ) pr του θεου V 29 ενεργειαν] ανεργειαν A εργειαν V* (ενεργ. V¹) | ερεριπτο V* ερερριπτο Vᵃ 30 ηυλογουν V | κυριου] χυ A | επεπληρωτο V 31 συνηθων] συνηλθων V* συνηλθον Vᵃ | επικαλεισθαι V 32 προσηγαγεν] προσηνεγκεν V)

670
[*](A) σωτηρίς.

ποιουμένου δὲ τοῦ ἀρχιερέως τὸν ἱλασμὸν οἱ αὐτοὶ νεανίαι πάλιν ἐφάνησαν τῷ Ἡλιοδώρῳ ἐν ταῖς αὐταῖς ἐσθήσεσιν ἐστολισμένοι, καὶ στάντες εἶπαν Πολλὰ Ὀνίᾳα τῷ ἀρχιερεῖ χάριτας ἔχε, διὰ γὰρ αὐτὸν σοὶ κεχάρισται τὸ ζῆν Κύριος.

σὺ δὲ ἐξ οὐρανοῦ μεμαστιγωμένος διάγγελλε πᾶσι τὸ μεγαλεῖον τοῦ θεοῦ κράτος. ταῦτα δὲ εἰπόντες ἀφανεῖς ἐγένοντο.

ὁ δὲ Ἡλιόδωρος θυσίαν ἀνενεγκὼν τῷ θεῷ, καὶ εὐχὰς μεγίστας εὐξάμενος τῷ τὸ ζῆν περιποιήσαντι, καὶ τὸν Ὀνίαν ἀποδεξάμενος, ἀνεστρατοπέδευσεν πρὸς τὸν βασιλέα·

ἐξεμαρτύρει δὲ πᾶσιν ἅπερ ἦν ὑπʼ ὄψιν τεθεαμένος ἔργα τοῦ μεγίστου θεοῦ.

Τοῦ δὲ βασιλέως ἐπερωτήσαντος τὸν Ἡλιόδωραν ποῖός τις εἴη ἐπιτήδειος ἔτι ἅπαξ διαπεμφθῆναι εἰς Ἰεροσόλυμα, ἔφησεν

Εἴ τινα ἔχεις πολέμιον ἡ πραγμάτων ἐπίβουλον, πέμψον αὐτὸν ἐκεῖ, καὶ μεμαστιγωμένον αὐτὸν προσδέξῃ, ἐάνπερ καὶ διασωθῇ, διὰ τὸ περὶ τὸν τόπον ἀληθῶς εἶναί τινα θεοῦ δύναμιν.

αὐτὸς γὰρ ὁ τὴν κατοικίαν ἐπουράνιον ἔχων ἐπόπτης ἐστὶν καὶ βοηθὸς ἐκείνου τοῦ τόπου, καὶ τοὺς παραγινομένους ἐπὶ κακώσει τύπτων ἀπολλύει.

καὶ τὰ μέν καθʼ Ἡλιόδωρον καὶ τὴν τοῦ γαζοφυλακίου τήρησιν οὕτως ἐχώρησεν.