Paralipomenon II sive Chronicon II

Καὶ βασίλισσα Σαβὰ ἤκουσεν τὸ ὄνομα Σαλωμών, καὶ ἥλθεν τοῦ πειράσαι Σαλωμὼν ἐν αἰνίγμασιν εἰς Ἰερουσαλὴμ ἐν δυνάμει βαρείᾳ σφόδρα, καὶ κάμηλοι αρουσαι ἀρώματα καὶ χρυσίον εἰς πλῆθος καὶ [*](A) [*](8 εξωλοθρ. Bᵇ 9 ιδου] αυτοι A | οι δυνατοι] om οι A 10 προ- στατων] προσταγματῶ| A | βασιλεως] τω βασιλει A 11 η γυνη] om η A | αγιος] αγρος B 12 θυσιαστηριον] + κυ A 13 τρεις] τρίς·| A | εν 6° pr και A | εν 70] pr και A 14 Αευιται A | επι] κατα A | αινειν και λει- τουργειν A | εντολαι] εντολη A 15 hευιτων A 16 ητοιμασθη] ητοι- μασεν A | εθεμελιωθη] ετελιωθη (sic) A 17 γη Ιδ.] τη Ιδ. A 18 ωχετο] ωχοντο A | Σωφηρα A | ελαβον A | τα τετρακ.] om τα A)

καὶ ἀνήγγειλεν αὐτῇ Σαλωμὼν πάντας τοὺς λόγους αὐτῆς, καὶ οὐ παρῆλθεν λόγος ἀπὸ Σαλωμῶν, λόγος ὃν οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῇ.

καὶ εἶδεν βασίλισσα Σαβὰ τὴν σοφίαν Σαλωμὼν καὶ τὸν οἶκον ὃν οἰκοδόμησεν,

καὶ τὰ βρώματα τῶν τραπεζῶν καὶ καθέδραν παίδων αὐτοῦ, καὶ στάσιν λειτουργῶν αὐτοῦ καὶ ἱματισμὸν αὐτῶν καὶ οἰνοχόων αὐτοῦ, καὶ στολισμὸν αὐτῶν, καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα ἃ ἀνέφερεν ἐν οἴκῳ Κυρίου, καὶ ἐξ ἑαυτῆς ἐγένετο.

καὶ εἶπεν πρὸς τὸν βασιλέα Ἀληθινὸς ὁ λόγος ὁν ἤκουσα ἐν τῇ γῇ μου περὶ τῶν λόγων σου καὶ περὶ τῆς σοφίας σου.

καὶ οὐκ ἐπίστευσα τοῖς λόγοις ἕως οδ ὅλθον καὶ εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἀπηγγέλη μοι ἥμισυ τοῦ πλήθους τῆς σοφίας σου· προσέθηκας ἐπὶ τὴν ἀκοὴν ἣν ἤκουσα.

μακάριοι οἱ ἄνδρες, μακάριοι οἱ παῖδές σου οὗτοι οἱ παρεστηκότες σοι διὰ παντός, καὶ ἀκοῦουσιν σοφίαν σου.

ἔστω Κύριος ὁ θεός σου ηὐλογημένος ὅς ἠθέλησέν σοι τοῦ δοῦναί σε ἐπὶ θρόνον αὐτοῦ εἰς βασιλέα τῷ κυρίῳ θεῷ σου· ἐν τῷ ἀγαπῆσαι Κύριου τὸν θεόν σου τὸν Ἰσραὴλ τοῦ στῆσαι αὐτὸν εἰς αἰῶνα, καὶ ἔδωκέν σε ἐπʼ αὐτοὺς εἰς βασιλέα τοῦ ποιῆσαι κρίμα καὶ δικαιοσύνην.

καὶ ἔδωκεν τῷ βασιλεῖ ἑκατὸν εἶκοσι τάλαντα χρυσίου καὶ ἀρώματα εἰς πλῆθος πολὺ καὶ λίθον τίμιον· καὶ οὐκ ἦν κατὰ τὰ ἀρώματα ἐκεῖνα ἅ ἔδωκεν βασίλισσα Σαβὰ τῷ βασιλεῖ Σαλωμών.

καὶ οἱ παῖδες Σαλωμὼν καὶ οἱ παῖδες Κειρὰμ ἔφερον χρυσίον τῷ Σαλωμὼν ἐκ Σουφεὶρ καὶ ξύλα πεύκινα καὶ λίθον τίμιον.

καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς τὰ ξύλα τὰ πεύκινα ἀναβάσεις τῷ οἴκῳ Κυρίου καὶ τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως, καὶ κιθάρας καὶ νάβλας τοῖς ᾠδοῖς, καὶ οὐκ ὥφθησαν τοιαῦτα ἔμπροσθεν ἐν γῇ Ἰούδα.

καὶ ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν ἔδωκεν τῇ βασιλίσσῃ Σαβὰ πάντα τὰ θελήματα αὐτῆς ἃ ἥτησεν, ἐκτὸς πάντων ὡν ἤνεγκεν τῷ βασιλεῖ Σαλωμςών· καὶ ἀπέστρεψεν εἰς τὴν γῆν αὐτῆς.

Καὶ ἣν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐνεχθέντος τῷ Σαλωμὼν ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια ἐξήκοντα ἔξ τάλαντα χρυσίου,

πλὴν τῶν ἀνδρῶν τῶν ὑποτεταγμέναον καὶ τῶν ἐμπορευομένων ἔφερον, καὶ πάντων τῶν βασιλέων τῆς Ἀραβίας καὶ σατραπὰῶν τῆς γῆς, ἔφερον χρυσίον [*](ΙΧ 2 om λογος 2⁰ A 3 ιδεν A | ωκοδομησεν A 4 ουτων A 1⁰] αυτου (ου sup ras seq ras 1 forte lit) Aᵃ (ουτων A*vid) | οινοχοους A | ανεφερον A 5 lilt rescr passim nihil tamen ut vid mutavit B 6 προσεθηκας] pr και A 6 θρονου A | κυριω θεω] λαω A | αιωνα] pr τον A | κριμα] κρισιν A 12 αυτης 2⁰] εαυτης A 14 των εμπορ.] om των A | εφερον 1⁰] pr ων A)

καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς Σαλωμὼν διακοσίους θυρεοὺς χρυσοῦς ἐλατούς, ἑξακόσιοι χρυσοῖ καθαροὶ τῷ ἑνὶ θυρεῷ, ἐξακόσωωι χρυσοῖ ἐπῆσαν ἐπὶ τὸν ἕνα θυρεόν·

καὶ τριακοσίας ἀσπίδας ἐλατὰς χρυσᾶς, καὶ ἔδωκεν αὐτὰς ὁ βασιλεὺς ἐν οἴκῳ δρυμοῦ τοῦ Λβάνου.

καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς θρόνον ἐλεφάντινον ὀδόντων μέγαν, καὶ κατεχρύσωσευ αὐτὸν χρυσίῳ δοκίμῳ.

καὶ ἴξ ἀναβαθμοὶ τῷ θρόνῳ ἐνδεδεμένοι χρυσίῳ, καὶ ἀγκῶνες ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ τοῦ θρόνου τῆς καθέδρας, καὶ δύο λέοντες ἑστηκότες παρὰ τοὺς ἀγκῶνας.

καὶ δώδεκα λέοντες ἑστηκότες ἐκεῖ ἐπὶ τῶν ἵξ ἀναβαθμῶν ἔνθεν καὶ ἔνθεν· οὐκ ἐγενήθη οὕταmυς ἐν πάσῃ τῇ βασιλείᾳ.

καὶ πάντα τὰ σκεύη τοῦ βασιλέως Σαλωμὼν χρυσίου, καὶ πάντα τὰ σκεύη οἴκου δρυμοῦ τοῦ Λιβάνου χρυσίῳ κατειλημμένα· οὐκ ἤν ἀργύριον λογιζόμενον ἐν ἡμέραις Σαλωμὼν εἰς οὐθέν.