Regnorum IV (Regum II In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ, ὡς εἶδεν αὐτούς Εἰ ς πατάξω, πάτερ,.

καὶ εἶπεν Οὑ πατάξεις, εἰ μὴ οὑς ῄψμαλώἐν ῥομφαίᾳ σου καὶ τόξῳ σου σὺ τύπτες· παράθες ἄρτους καὶ ὕδωρ ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ φαγέτωσαν καὶ πιέτωσαν, καὶ ἀπελθέτωσαν πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν.

καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς παράθεσιν μεγάλην, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον· καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν. καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι μονόζωνοι Συρίας τοῦ ἐλθεῖν εἰς γῆν Ἰσραήλ.

ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἤθροισεν υἱὸς Ἁδὲρ βασιλεὺς Συρίας πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν αὐτοῦ κα ἀνέβη, κα περιε- Σαμάρειαν.

καὶ ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐν Σαμαρείᾳ, κα ἰδοὺ [*](A) [*](12 ουτος]αυτος Α 14 ηλθον BA*] ηλθαν A1 γος ο λιτ. Ba? b)] λειτουργειν Α Ι ιπποι Α | om ω Α | ποιησομεν Bab 17 προσηυξατο Bb?c?vid A | διανοιξον] + δη Α Ι ειδεν] ιδεν Α Ι πληρης Α 18 πορσηυξατο] + Ελισσαιε Α 19 ουχ] ουκ Α Ι πολις] οδος Α | αυτη °] pr ουκ Α Ι οδος] πολις Α | αξω] απαξω Α | προς Σαμαρειαν] εις̣ Σαμαριαν Α Ο εισηλθεν Α Ι Ελισσαι Α | ειδετωσαν Α | διηνοιξεν] + κݲεݲ (sic) Α | ειδαν Α | Σιαμαριας Α 21 Ισραηλ] + προς Ελισσαιε Α 22 om συ Α 23 απεστειλεν] λεν sup ras Β? | αυτους] + και απηλθον Βa?b(mg) A 24 Συριας] + του ελθειν εις γην Ιݲσݲλݲ| και εγενετο ταυτα· και| ηθροισεν υιος Αδερ βα|σιλευς Συριας Α | Bab ε superscr) Α | Σαμαρειαν] επι Σαμαριαν Α 25 Σαμαρια Α)

755
ηντο ἐπ’ αὐτὴν ἕως οὗ ἐγενήθη κεφαλὴ ὄνου πεντήκοντα [*](B) ἀργυρίου καὶ τέταρτον τοῦ κάβου κόπρου περιστερῶν πέντε ἀργυρίου.

καὶ ἦν ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ διαπορευόμενος ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ γυνὴ ἐβόησεν πρὸς αὐτὸν λέγουσα Σῶσον, κύριε βασιλεῦ.

καὶ εἶπεν αὐτῇ Μή σε σώσαι Κύριος· πόθεν σώσω σε; μὴ ἀπὸ ἄλωνος ἢ ἀπὸ ληνοῦ;

καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ βασιλεύς Τί εστιν σοι ; καὶ εἶπεν ἡ Αὕτη εἶπεν πρὸς μέ Δὸς τὸν υἱόν σου, καὶ φαγόμεθα αὐτὸν καὶ τὸν υἱόν μου, καὶ φαγόμεθα αὐτὸν αὔριον.

καὶ ἡψήσαμεν τὸν υἱόν μου καὶ ἐφάγομεν αὐτόν, καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ Δὸς τὸν υἱόν σου καὶ φάγωμεν αὐτόν· καὶ ἔκρυψεν τὸν υἱὸν αὐτῆς.

καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τῆς γυναικός, διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς διεπορεύετο ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ εἶδεν ὁ λαὸς τὸν σάκκον ἐπὶ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ ἔσωθεν

καὶ εἶπεν Τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη, εἰ στήσεται ἢ κεφαλὴ Ἐλεισαῖε ἐπ’ αὐτῷ σήμερον.

καὶ Ἐλεισαῖε ἐκάθητο ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἐκάθηντο μετ’ αὐτοῦ· καὶ ἀπέστει- λεν ἄνδρα πρὸ προσώπου αὐτοῦ πρὶν ἐλθεῖν τὸν ἄγγελον πρὸς αὐτόν· καὶ εἶπεν πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Εἰ ᾔδειτε ὅτι ἀπέστειλεν ὁ υἱὸς τοῦ φονευτοῦ ἀφελεῖν τὴν κεφαλήν μου; ἴδετε ὡς ἄν ἔλθῃ ὁ ἄγγελος, ἀποκλείσατε τὴν θύραν καὶ παραθλίψατε αὐτὸν ἐν τῇ θύρᾳ· οὐχὶ φωνὴ τῶν ποδῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ κατόπισθεν αὐτοῦ ;

ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος μετ’ αὐτῶν καὶ ἰδοὺ ἄγγελος κατέβη πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν Ἰδοὺ αὕτη ἡ κακία παρὰ Κυρίου· τί ὑπομείνω τῷ κυρίῳ ἔτι; VII