Regnorum III (Regum I In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐξ ἐτοίμου κατοικητηρίου σου, καὶ ποιήσεις κατὰ πάντα ὅσα ἂν ἐπικαλέσηταί δε ἱ ἀλλότρις, ὅπως γνῶσιν πάντες οἰ λαοὶ τὸ ὄνομά σου καὶ φοβῶνταί δε καθὼς ὁ λαός σου Ἰσραήλ, καὶ γνπωσιν ὅτι τὸ ὄνομά σου ἐπικέκληται ἐπὶ τὸν λἶκον τοῦτον ὃν ᾠκοδόμησα.

ὅτι ἐξελεύσεται ὁ λαός σου εἰς πόλεμον ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ ἐν ὁδῷ ᾖ ἐπιστρέψεις αὐτούς, καὶ προσεύξονται ἐν ὀνόματι Κυρίου ὁδὸν τῆς πόλεως ἦς ἐξελέξω ἐν αὐτῇ καὶ τοῦ οἴκου οὖ ᾠκοδόμησα τῷ ὀνόματί σου·

καὶ σὺ εἰσακούσει [*](Α) [*](33 δεηθησονται]+ προς δε Α 34 εισ|ακουση Β* ει|σακ. Β α | δουλου] λαου Β ab 35 εις τον τοπον] ει, τοπον sup ras A a? | αποστρεψουσιν] επιστρεψ. Α 36 δουλου] λαου Α | γην] + σου Α | δουσω] λαω Α 37 γενηται 1 0]+ εν τη γη Α | βρουχος] pr ικτερος Α | εαν θλιψη] εκθλιψει Α | παν 2 0] παντα Α 38 αν- θρωπω]+ παντος λαου| σου Ι ݲςݲσ ݲςݲλ ݲςݲ Α 39 τας οδους (οδου Α)] pr πασας Α 40 om οσας Α | της γης] pr προσωπου πασης Α 41 σου] + Ι ݲςݲσ ݲςݲλ κݲςݲΑ | ουτος] + και ελθη απο | γης μακροθεν ενεκα ονοματος| σου· οτι ακουσουσιν το ον μα| σου το μεγα· και την χειρα σου| την ισχυουσαν· και βραχοινα σου| τον εκτεταμενον· Α 43 om συ Α | λαοι] + της γης Α | οικον] οι|κ sup ras B? (το|πον Β* vid) | om τουτον Α 44 οδον] οδος Α 45 om συ Α | εισακουση B ab A)

695
ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τῆς δεήσεως αὐτῶν καὶ τῆς προσευχῆς αὐτῶν, καὶ [*](Β) ποιήσεις τὸ δικαίωμα αὐτοῖς.

ὅτι ἁμαρτήσονταί σοι, ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρπος ὃς οὐκ ἁμαρτήσεται, καὶ ἐπάξεις αὐτοὺς καὶ παραδώσεις αὐτοὺς ἐνώπιον ἐχθρῶν, καὶ αἰχμαλωτιοῦαιν οἱ αἰχμαλωτιοῦσιν οἱ αἰχμαλωτίζοντες εἰς γὴν μακρὰν καὶ ἐγγύς,

καὶ ἐπιστρέψουσιν καρδίας αὐτῶν ἐν τῇ γῇ οὗ μετήχθησαν ἐκεῖ, καὶ ἐπιστρέψωσιν ἐν γῇ μετοικάας αὐτῶν καὶ δεηθῶσίν σου λέγοντες Ἡμάρτομεν, ἠδικήσαμεν, ἠνομήσαμεν·

καὶ ἐπιστρέψωσιν πρὸς σὲ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτῶν καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτῶν ἐν τῇ γῇ ἐχθρῶν αὐτῶν οὗ μετήγαγες αὐτούς, καὶ προσεύξονται πρὸς σὲ ὁδὸν γῆς αὐτῶν ἧς ἔδωκας τοῖς πατράσιν αὐτῶν, τῆς πόλεως ἧς ἐξελέξω καὶ τοῦ οἴκου οὗ ᾠκοδόμηκα τῷ ὀνόματί σου·

καὶ εἰσακούσῃ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου,

καὶ ἵλεως ἔσῃ ταῖς ἀδικίαις αὐτῶν αἷς ἥμαρτόν σοι καὶ κατὰ πάντα τὰ ἀθετήματα αὐτῶν ἃ ἠθέτησάν σοι, καὶ δώσεις αὐτοὺς εἰς οἰκτειρμοὺς ἐνώπιον αἰχμαλωτευόντων αὐτοὺς καὶ οἰκτειρήσουσιν εἰς αὐτούς·

ὅτι λαός σου καὶ κληρονομία σου, οὓς ἐξήγαγες ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐκ μέσου χωνευτηρίου σιδήρου.

καὶ ἔστωσαν οἱ ὀφθαλμοί σου καὶ τὰ ὦτά σου ἠνεῳγμένα εἰς τὴν δέησιν τοῦ δούλου σου καὶ εἰς τὴν δεήσιν τοῦ λαοῦ σου Ἰσραήλ, εἰσακούειν αὐτῶν ἐν πᾶσιν οἷς ἂν ἐπικαλέσωνταί σε.

καὶ σὺ διέστειλας σαυτῷ εἰς κληρονομίαν ἐκ πάντων τῶν λαῶν τῆς γῆς, καθὼς ἐλάλησας ἐν χειρὶ δούλου σου Μωυςῆ, ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν σε τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐκ ηῆς Αἰγύπτου, κύριε Κύριε.

Τότε ἐλάλησεν Σαλωμὼν ὑπὲρ τοῦ οἴκου ὡς συνετέλεσεν τοῦ οἰκοδομῆσαι αὐτόν

  • Ἥλιον ἐγνώρισεν ἐν οὐρανῷ Κύριος·
  • εἶπεν τοῦ κατοικεῖν ἐκ γνόφου.
  • Οἰκοδόμησον οἶκόν μου, οἶκον ἐκπρεπῆ σαυτῷ,
  • τοῦ κατοικεῖν ἐπὶ καινότητος.
    • οὐκ ἰδοὺ αὕτη γέγραπται ἐν βιβλίῳ τῆς ᾠδῆς;

    Καὶ ἐγένετο [*](45 της προσευχης αυτων και της δεησεως αυτων Α 46 αμαρτησεται] + σοι Α Α | επαξεις] επαρεις επ Α | αιχμαλωτιουσιν] + αυτους Α | αιχμαλωτιζοντες] + αυτους Α | γην] την γ. του εχθρου Α 47 και δεηθωσιν σου εν γη μετοικειας αυτων Α | ηνομ. ηδικ. Α 48 προσευξωνται Α | ωκοδομησα Α 49 σου] + την προσευχην αυτων και την| δεησιν αυτων και ποιησεις| κρισιν αυτων· Α 50 εσταις Β* (εση τ. [η superscr] B ab) | ημαρτοσαν Α | οm εις 2° Α 51 σου 2°] + εισιν Α 52 αν] εαν Α 53 και] οτι Β b mg A | εκ γνοφου (εκνοφου Β)] εν γνοφω Α | εκπρεπη] ευπρεπη Α | σαυτω 2°] σεαυτω Α | κενοτητος Α | ουκ ιδου] ουχι Α | βιβλω Α)

    696
    [*](B) ὡς συνετέλεσεν Σαλωμὼν προσευχόμενος πρὸς Κύριον προσευχὴν καὶ τὴν δέησιν ταύτην, καὶ ἀνέστηἀπὸ προσώπου τοῦ θυσιαστηρίου Κυρίου, ὀκλακὼς ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ καὶ αἱ χεῖρες αὐτοῦ διαπεπετασμέναι εἰς τὸν οὐρανόν.

    καὶ ἔστη καὶ εὐλόγησεν πᾶσαν ἐκκλησίαν Ἰσραὴλ Φωνῇ μεγάλῃ λέγων

    Εὐλοκατὰ Κύριος σήμερον, ὃς ἔδωκεν κατάπαυσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ Ἱσραὴλ κατὰ πάντα ὅσα ἐλάλησεν. οὐ διεφώνησεν λόγος εἶς ἐν πᾶσιν τοῖς λόγοις αὐτοῦ τοῖς ἀγαθοῖς οἶς ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Μωυςῆ.

    γένοιτο Κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν μεθ’ἡμῶν καθὼς ἦν μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν. μὴ ἐγκαταλίποιτο ἡμᾶς μηδὲ ἀποστρέψοιτο ἡμᾶς,

    ἐπικλῖναι καρδίας ἡμῶν ἐπ’αὐτὸν τοῦ πορεύεσθαι ἐν πάσαις ὁδοῖς αὐτοῦ καὶ Φυλάσσειν πάσας ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ προστάγματα αὐτοῦ ἂ ἐνετείλατο τοῖς πατράσιν ἡμῶν.

    καὶ ἔστωσαν οἱ λόγοι οὖτοι ὡς δεδέημαι ἐνώπιον Κυρίου θεοῦ ποιεῖν τὴ δικαίωμα τοῦ δούλου σου Ἰραὴλ ῥῆμα ἡμέρας ἐν ἡμέρᾳ ἐνιαυτοῦ.

    ὅπως γνῶσιν πάντες οἱ λαοὶ τῆς γῆς ὅτι Κύριος ὁ θεός, αὐτὸς θεὸς καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι.

    καὶ ἔστωσαξν αἰ καρδίαι ἡμῶν τέλειαι πρὸς Κύριον θεὸν ἡμῶν, καὶ ὁσίως πορεύεσθαι ἐν τοῖς προστάγμασιν αὐτοῦ καὶ Φυλάσσειν ἐντολὰς αὐτοῦ ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη.