Regnorum III (Regum I In Textu Masoretico)

θυμιῶντες ἐπὶ τοῖς ὑψηλοῖς, ὅτι οὐκ ᾠκοδομήθη οἶκος τῷ κυριῳ ἕως νῦν.

καὶ ἠγάπησεν Σαλωμὼν τὸν κύριον, πορεύεσθαι ἐν τοῖς προστάγμασιν Δαυεὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, πλὴν ἐν τοῖς ὑψηλοῖς [*](Α) [*](46 Βαναιαυ Α | νιω Ιωδαε] τω Ιωιαδαε Α | αυτον] + και απεθανεν· Α 46 a—1 om και ην ο βασιλευς . . . εν Ιερουσαλημ Α. 46 h Ορνιου Bb | πλινθιου Bb 46 I τεσσαρακ. Bb. III 2 θυμιωντες] pr της δε βασιλειας εδρασθεισης | εν χειρι Σαλωμων επιγαμιᾶ| εποιησατο Σαλωμων προς Φα|ραω βασιλεα Αιγυπτου· και ελα|βεν την θυγατερα Φαραω· και| εισηγαγεν αυτην εις την πο|λιν Δαδ· εως ου συνετελεσεν| οικοδομων τον οικον εαυτου| και τον οικον κυ· και το τειχος| Ιημλ (sci)· κυκλω· πλην ο λαος ησαν Α | επι] εν Α | κυριω] ονοματι κ ݲυ ݲ Α | νυν] των ημερων εκεινων Α)

καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰς Γαβαὼν θῦσαι [*](Β) ἐκεῖ, ὅτι αὐτὴ ὑψηλοτάτη καὶ μ(??)γάλη· χιλίαν ολοκαύτωσιν ἀνήνεγκεν Σαλωμὼν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐν Γαβαών.

καὶ ὤφθη Κύριος τῷ Σαλωμὼν ἐν ὕπνῳ τὴν νύκτα· καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Σαλωμών Αἴτησαί τι αἴτημα σαυτῷ.

καὶ εἶπεν Σαλωμώνβ Σύ ἐποίησας μετὰ σοῦ, δούλου σου Δαυεὶδ τοῦ πατρός μου ἔλεος μέγα, καθὼς διῆλθεν ἐνώπιόν σου ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοςύνῃ καὶ ἐν εὐθύτητι καρδίας μετὰ σοῦ, καὶ ἐφύλαξας αὐτῷ τὸ ἔλεος τὸ μέγα τοῦτο, δοῦναι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη.

καὶ νῦν, Κύριε ὁ θεός μου, σὺ ἔδωκας τὸν δοῦλόν σου ἀντὶ Δαυεὶδ τοῦ πατρός μου· καὶ ἐγώ εἰμι παιδάριον μικρόν, καὶ οὐκ οἶδα τὴν ἔξοδόν μου καὶ τὴν εἴσοδόν μου.

ὁ δὲ δοῦλός σου ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου, ὅν ἐξελέξω λαὸν πολὺν ὃς οὐκ ἀριθμηθήσεται.

καὶ δώσεις τῷ δούλῳ σου καρδίαν ἀκούειν καὶ διακρίνειν τὸν λαόν σου ἐν δικαιοςύνῃ, καὶ τοῦ συνειῖν ἀνὰ μέσον ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ· ὅτι τίς δυνήσεται κρίνειν τὸν λαόν σου τὸν βαρὺν τοῦτον;

καὶ ἥρεσεν ἐνωπιον Κυρίου ὅτι ᾐτήσατο Σαλωμὼν βαρὺν τοῦτο.

καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς αὐτόν Ἀνθ’ ὧν ᾐτήσω παρ’ ἐμοῦ τὸ ῥῆμα τοῦτο, καὶ οὐκ ᾐτήσω σαυτῷ ἡμέρας πολλὰς καὶ οὐκ ᾐτήσω πλοῦτον οὐδὲ ᾐτήσω ψυχὰς ἐχθρῶν σου, ἀλλ’ ᾐτήσω σαυτῷ τοῦ συνιεῖν τοῦ εἰσακούειν κρίμα·

ἰδοὺ πεποίηκα τό ῥῆμά σου· ἰδοὺ δέδωκά σοι καρδίαν φρονίμην καὶ σοφήν· ὡς ςὺ οὐ γέγονεν ἔμπροσθέν σου, καὶ μετὰ σὲ οὐκ ἀναστήσεται ὅμοιός σοι.

καὶ ἃ οὐκ ᾐτήσω δέδωκά σοι, καὶ πλῦτον καὶ δόξαν, ὡς οὐ γέγονεν ἀνὴρ ὅμοιός σοι ἐν βασιλεῦσιν·

καὶ ἐὰν πορευθῇς ἐν τῇ ὁδῷ μου φυλάσσειν τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ προστάγματά μου ὡς ἐπορεύθη Δαυεὶδ ὁ πατήρ σου, καὶ πληθυνῶ τὰς ἡμέρας σου.

καὶ ἐξυπνίσθη Σαλωμών, καὶ ἰδοὺ ἐνύπνιον· καὶ ἀνέστη καὶ παργίνεται εἰς Ἰερουσαλήμ, καὶ ἔστη κατὰ πρόσωπον τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ κατὰ πρόσωπον κιβωτοῦ διαθήκης Κυρίου ἐν Σειών, καὶ ἀνήγαγεν ὁλοκαυτώσεις καὶ ἐποίησεν εἰρηνικάς, καὶ ἐποίησεν πότον μέγαν ἑαυτῷ καὶ πᾶσιν τοῖς παισὶν ἑαυτοῦ.

Τότε ὤφθησαν δύο γυναὶκες πόρναι τῷ βασιλεῖ [*](3 εθυεν] pr αυτος Α 4 επορευθη] + ο βασιλευς Α |χιλιαν ] λιαν Α |Α θυσιαστηριον] + εκεινο Α 5 Κ. τω Σαλ.] τω Σαλ. ο κݲςݲ Α | σεαυτω Α 6 του δουλου] om του Α | ελεος 2°] + σου Α | επι] pr καθημενον Α 7 εισοδον μου και την εξοδον Α 8 αριθμηθησεται]+ και ου ψηφισθησεται απο πληθους Α 9 om και 3° ]+ σεαυτω Α 12 το ρημα] pr κατα Α | σοφην και φρονιμην Α 13 δεδωκα] εδωκα Α | om ανηρ Α | βασιλευσιν] + πασας τας ημερας σου Α 14 τα προστ. μου και τας εντολας μου Α 15 Σιων B a A)

καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ μία Ἐν ἐμοί, κύριε· ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ αἥτη οἰκοῦμεν ἐν οἴκῳ ἐνί, καὶ ἐτέκομεν ἐν τῷ οἴκῳ·

καὶ ἐγεηήθη ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ τεκούσης μου καὶ ἔτεκεν καὶ ἡ γυνὴ αἥτη· καὶ ἡμεῖς κατὰ τὸ αὐτό, καὶ οὐκ ἔστιν οὐθεὶς μεθ’ ἡμῶν παρὲξ ἀμφοτέρων ἡμῶν ἐν τῷ οἴκῳ.

καὶ ἀπέθανεν ὁυίὸς τὴς γυναικὸς ταύτης τὴν νύκτα, ὠς ἐπεκοιμήθη ἐπ’ αὐτόν·

καὶ ἀνέστη μέσης τῆς νυκτὸς καὶ ἔλαβεν τὸν υἱόν μου ἐκ τῶν ἀγκαλῶν μου καὶ ἐκοίμισεν αὐτὸν ἐν τῷ κόλπῳ αὐτῆς, καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν τεθνηκότα ἐκοίμισεν ἐν τῷ κόλπῳ μου.