Regnorum III (Regum I In Textu Masoretico)

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ ἔσται ὡς ἂν κοιμηθῇ ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔσομαι ἐγὼ καὶ Σαλωμὼν ὁ υἱός μου ἁμαρτωλοί.

καὶ ἰδοὺ ἔτι αὐτῆς λαλούσης μετὰ τοῦ βασιλέως καὶ Ναθὰν ὁ προφήτης ἦλθεν.

καὶ ἀνηγγέλη τῷ βασιλεῖ Ἰδοὺ Ναθὰν ὁ προφήτης· καὶ εἰσῆλθεν κατὰ πρόσωπον τοῦ βασιλέως, καὶ προσεκύνησεν τῷ βασιλεῖ κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν,

καὶ εἶπεν Ναθάν Κύριέ μου βασιλεπυ, [*](Α) [*](10 Σαλωμαντα Α |αδελφον] pr τον Α 11 Βηθσαβεε Α (item 15) Αγγιθ Α | Δαυειδ]pr βασιλευς Α* pr o βας. Α 1 (ο superscr) 13 Σαλ. 0 υιο σου Α | καθιειται B a ? b] καθιεται Β * 14 σου λαλουσης Α | οπισω] +ος Α 15 Σουμανιτης Α * |om η 2° Α 17 κυριε] +μου βασιλευ Α | το θεω] pr κݲωݲ Α |Σαλ. ο υιος σου Α |καθησεται] pr αυτος Α 19 το υιους (sic) A 20 βασιλεως] β impr B ? vid 21 o υιος μου Σαλ. Α 23 και απηγγελη τω βασιλει ιδου Να|θαν ο προφητης ηλθεݲ |και ανηγγελη το βασι|λει ιδου Ναθαν ο προ|φητης Β* 9και απηγγελη . . . ηλθεݲ uncis incl B a και ανηγγελη τω| βασιλει λεγοντων· ιδου Ναθαν| ο προφητης· Α |προσωπο 1°]pr το Α 24 βασιλευς Β* (βασιλευ Β ab))

671
σὺ εἶπας Ἀδωνείας βασιλεώσει ὁπίαω μου, καὶ αὐτὸς καθήσεται ἐπὶ [*](Β) τοῦ θρόνου μου;

ὅτι κατέβη σήμερον καὶ ἐθυσίασεν μόσχους καὶ ἄρνας καὶ πρόβατα τἰς πλῆθος, καὶ ἐκάλεσεν πάντας τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς δυνάμεως καὶ Ἀβιαθὰρ τὸν ἱερέα. καὶ ἱδού εἰσιν εἐσθίοντες καὶ πίνοντες ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ εἶπαν Ζήτω ὁ βασιλεὺς Ἀδωνειού.

καὶ ἐμὲ αὐτὸν δοῦλόν σου καὶ Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Βαναίαν υἱὸν Ἰωδᾶε καὶ Σαλωμὼν τὸν δοῦλόν σου οὐκ ἐκάλεσεν.

εἰ διὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως γεγονεν τὸ ῥῆμα τοῦτο, καὶ οὐκ ἐγνώρισας τῷ δούλῳ σου τίς καθήσεται ἐπὶ τὸν θρόνον τοῦ κυρίου μου βασιλέως μετ’αὐτόν;

καὶ ἀπεκρίθη Δαυεὶδ καὶ εἶπεν Καλέσατέ μοι τὴν Βηρσάβεε. καὶ εἰσῆλθεν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ.

καὶ ὥμοσεν ὁ βασιλεύς καὶ εἶπεν Ζῇ Κύπιος ὃς ἐλυτρώσατο τὴν ψυχήν μου ἐκ πάσης θλίψεως,

ὅτι καθώς ὥμοσά σοι ἐν Κυρίῳ τῷ θεῷ Ἰσραὴλ λέγων ὅτι Σαλωμὼν ὁ υἱός σου βασιλεύσει μετ’ἐμὲ καὶ αὐτὸς καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου ἀντ’ἐμοῦ,ὅτι οὕτως ποιήσω τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.

καὶ ἔκυψεν βηρσάβεε ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ προσεκύνησεν τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν Ζήτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς Δαυεὶδ εἰς τὸν αἰῶνα.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Δαυείδ Καλέσατέ μοι Σαδὼκ τὸν ἱερέα καὶ Ναθὰν τὸν προφήτην καὶ Βαναίαν υἱὸν Ἰωδᾶε. καὶ εἰσὴλθον ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς αὐτοῖς Δάβετε τοὺς δούλους τοῦ κυρίου ὑμῶν μεθ’ὑμῶν καὶ ἐπιβιβάσατε τὸν υἱόν μου Σαλωμὼν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὴν ἐμὴν καὶ καταγάγετε αὐτὸν εἰς τὴν Γειών,

καὶ χρίσατε αὐτὸν ἐκεῖ, Σαδὼκ ὁ ἱερεὺς καὶ Ναθὰν ὁ προφήτης, εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσρήλ, καὶ σαλπίσατε κερατίνῃ καὶ ἐρεῖτε Ζήτω ὁ βασιλεὺς Σαμωμών.

καὶ καὶ καθήσεται ἐπὶ τοῦ θρόνου μου καὶ βασιλεύσει ἀντ’ἐμοῦ, καὶ ἐγὼ ἐνετειλάμην τοῦ εἶναι εἰς ἡγούμενον ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ Ἰουδά.

καὶ ἀπεκρίθη Βαναίας υἱὸς Ἰωδᾶε τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν Γένοιτο. οὕτως πιστώσαι ὁ θεὸς τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως.

καθὼς Κύριος μετὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως, οὔτως εἴη μετὰ σαλωμών, καὶ μεγαλύναι τὸν θρόνον αὐτοῦ ὑπὲρ τὸν θρόνον τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως Δαυείδ

καὶ κατέβη Σαδὼκ [*](24 Αδωνιας Bb (item 41,42,50,51)| βασιλευσει] pr συ Α 25 εθυσιασεν]Α θυμιασεν Α|ιερεα]αρχιερεα Α |Αδωνιου Βb (item 49) 27 του κυριου . . . ο ρημα bis scr A 28 Δαυειδ] pr o βασιλευς Α 30 τω θεω]om τω 33 μεθ υμ. τους δουλους του κ. υμ. Α | Σαλ. τον υιον μου Α | κατααι ανα | βησεσθαι οπισω αυτου και εισε | λευσεται Α | βασιλευσει] + αυτος Α | om A | Ιουδα] επι Ιουδαν Α 36 ο θεος] pr κݲςݲ Α 37 om oυτως Α)

672
[*](B) ὁ ἱερεὺς καὶ Ναθὰν ὁ προφήτης καὶ Βαναίας υἱὸς Ἰωδᾶε καὶ ὁ Χερεθθεὶ καὶ ὁ φελεθθεί, καὶ ἐπεκάθισαν τὸν Σαλωμὼν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τοῦ βασιλέως Δαυεὶδ καὶ ἀπήγαγον αὐτὸν εἰς τὴν Γειών.

καὶ ἒλαβεν Σαθὼκ ὁ ἱερεὺς τὸ κέρας τοῦ ἐλαίου ἐκ τῆς σκηνῆς καὶ ἒχρισεν τὸν Σαλωμών. καὶ ἐσάλπισεν τῇ κεπατίνῃ· καὶ ἶπεν πᾶς ὁ λαός Ζήτω ὁ βασιλεὺς Σαλωμών.

καὶ ἀνέβη πᾶς ὁ λαὸς ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ ἐχόρευον ἐν χοροῖς καὶ εὐφραινόμενοι εὐφροςύνην μεγάλην· καὶ ἐρράγη ἡ γῆ ἐν τῇ φωνῇ αὐτῶν.