Regnorum I (Samuelis I In Textu Masoretico)

καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς πάντα Ἰσραήλ ἰδού ἤκουσα φωνῆς ὑμῶν εἰς πάντα ὅσα εἴπατέ μοι, καὶ ἐβασίλευσα ἑ βασιλέα.

καὶ νῦν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς διαπορεύεται ἐνώπιον ὑμῶν, κἀγὼ γεγήρακα καὶ καθήσομαι, καὶ οἱ υἱοί μου ἰδοὺ ἐν κἀγὼ κἀγὼ ἰδοὺ διελήλυθα ἐνώπιον ὑμῶν ἐκ νεότητος καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.

ἰδοὺ ἐγώ, ἀποκρίθητε κατ’ ἐμοῦ ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐνώπιον χριστοῦ αὐτοῦ· μόσχον τινος εἴληφα ἢ ὄνον τίνος εἴληφα, ἢ τίνα κατεδυνά- στευσα ὑμῶν ἢ τίνα ἐξεπίεσα, ἢ ἐκ χειρὸς τίνος εἴληφα ἐξίλασμα καὶ ὑπόδημα; ἀποκρίθητε κατ’ ἐμοῦ καὶ ἀποδώσω ὑμῖν.

καὶ εἶπαν πρὸς Σαμουήλ οὐκ ἠδίκησας ἡμᾶς, καὶ οὐ κατεδυνάστευσας καὶ οὐκ ἔθλασας ἡμᾶς, καὶ οὐκ εἴληφας ἐκ χειρὸς οὐδενὸς οὐδέν.

καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς τὸν λαόν Μάρτυς κύριος ἐν ὑμῖν καὶ μάρτυς χριστὸς αὐτοῦ σήμερον ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὅτι οὐχ εὑρήκατε ἐν χειρί μου οὐθέν· καὶ αἰ εἶπαν Μάρτυς.

καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς τὸν λαὸν λέγων Μάρτυς κύριος ὁ ποιήσας τὸν Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρών, ὁ ἀναγαγὼν τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐξ Αἰγύπτου.

καὶ νῦν κατάστητε καὶ δικάσω ὑμᾶς ἐνώπιον κυρίου, καὶ ἀπαγγελῶ ὑμῖν τὴν πᾶσαν δικαιοσύνην κυρίου, ἃ ἐποίησεν ἐν ὑμὶν καὶ ἐν τοῖς πατράσιν ὑμῶν· δὼς εἰσῆλθεν Ἰακὼβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἐταπείνωσεν

καὶ ἐταπείνωσεν αὐτοὺς Αἴγυπτος· καὶ ἐβόησαν οἱ πατέρες ἡμῶν πρὸς κύριον, καὶ ἀπέστειλεν κύριος τὸν Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρών, καὶ ἐξήγαγον τοὺς [*](Α 13 Σαμουὴλ] Σαουλ Baras: Α | ἐποίησεν κςݲ Α 14 πορευθωμων ω 2° improb Λῆ | εἰς] ε saltern sup ras Ba? 15 εἰς βᾶσ’. ’τον Σαουλ Α Σαμουηλ ° † ἔκει Α | ὥστε] ἕως τε Α | λείαν BA XII 1 Ισραηλ] pr ἄνδρα Α 2 κἄγω Ι°] καὶ ἐγὼ Α | καθήσομαι] θήσομαι Α* (pr κα A a ? | νεότητος] † μου Α 3 om ὑμῶν Α | ἐξεπίασα Α | κα 2°] η Α 4 καὶ οὐκ ἔθλασας Α 5 οὐθὲν] οὐδὲν Α 6 Μωσην Α | ο ἄναγ’.] pr καὶ Α 7 δικάσω] δικαιώσω Α | τὰς πάσας δικαι|ωσυνας (sic) Α | α] ἆ Α | om ἐν Ι° Α 8 Μωσην Α | ἐξήγαγεν )

καὶ ἐπελάθοντο κυρίου τοῦ θεοῦ αὐτῶν, καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς εἰς χεῖρας Σεισαρά, ἀρχιστρατήγῳ ἰαβεὶς βασιλέως Ἁσώρ, καὶ εἰς χεῖρας ἀλλοφύλων καὶ εἰς χεῖρας βασιλέως Μωάβ, καὶ ἐπολέμησεν ἐν αὐτοῖς.

καὶ ἐβόησαν πρὸς Κύριον καὶ ἔλεγον Ἡμάρτομεν, ὅτι τὸν κύριον καὶ ἐδουλεύσαμεν τοῖς Βααλεὶμ καὶ τοῖς ἄλσεσιν·

καὶ νῦν ἐξελοῦ ἡμᾶς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ἡμῶν, καὶ δουλεύσομέν σοι. καὶ ἀπέστειλεν τὸν Ἰεροβοὰμ καὶ τὸν Βαρὰκ καὶ τὸν Ἰεφθάε καὶ τὸν Σαμουήλ, καὶ ἐξείλατο ὑμᾶς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ὑμῶν τῶν κυκλόθεν· καὶ κατῳκεῖτε πεποιθότες.

καὶ εἴδετε ὅτι Νᾶάς βασιλεὺς υἱῶν ἦλθεν ἐφ’ ὑμᾶς, καὶ εἴπατε οὐχί, ἀλλ’ ἢ ὅτι βασιλεῦ ἐφ’ ἡμῶν.

καὶ νῦν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς ὃν ἐξελέξασθε, καὶ κύριος ἐφ’ ὑμᾶς βασιλέα.

ἐὰν φοβηθῆτε τὸν κύριον καὶ αὐτῷ καὶ ἀκούσητε τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ μὴ ἐρίσητε τῷ στόματι Τυρίου, καὶ ἦτε καὶ ὑμεῖς καὶ ὁ βασιλεὺς ὁ βασιλεύων ἐφ’ ὑμῶν ὀπίσω κυρίου πορευόμενοι·

ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσητε τῆς φωνῆς Κυρίου καὶ τῷ στόματι κυρίου, καὶ ἔσται χεὶρ κυρίου ἐπὶ ὑμᾶς καἰ ἐπί τὸν βασιλέα ὑμῶν.

καὶ νῦν κατάστητε καὶ ἴδετε τὸ ῥῆμα τὸ τοῦτο ὃ ὁ κύριος ποιήσει ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν.

οὐχὶ θερισμὸς θερισμὸς πυρῶν σήμερον ; ἐπικαλέσομαι Κύριον καὶ δώσει φωνὰς καὶ ὑετόν, καὶ γνῶτε καὶ ἴδετε ὅτι ἡ κακία ὑμῶν μεγάλη ἣν ἐποιήσατε ἐνώπιον Κυρίου αἰτήσαντες ἑαυτοῖς βασιλέα.¶

Καὶ ἐπεκαλέσατο Σαμουὴλ [*](¶ A) τὸν κύριον, καὶ Κύριος κύριος φωνὰς καὶ ὑετὸν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη· καὶ ἐφοβήθησαν πᾶς ὁ λαὸς τὸν κύριον σφόδρα καὶ τὸν Σαμουήλ.

καὶ εἶπαν πᾶς ὁ λαὸς πρὸς Σαμουήλ Ηρόσευξαι ὑπὲρ τῶν σου πρὸς Τύριον θεόν σου, καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωμεν· ὅτι προστεθείκαμεν πρὸς πάσας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κακίαν, αἰτήσαντες ἑαυτοῖς βασιλέα.

καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς τὸν λαόν Μὴ φπβεῖσθε· ὑμεῖς τὴν πᾶσαν κακίαν ταύτην, πλὴν μὴ ἐκκλίνητε ἀπὸ ὄπισθεν Κυρίου, καὶ δουλεύσατε τῷ κυρίῳ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ὑμῶν·