Judices (Cod. Alexandrinus)

καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελος Κυρίου τὸ ἄκρον τῆς ῥάβδου τῆς ἐν χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἥψατο τῶν κρεῶν καὶ τῶν ἀζύμων, καὶ ἀνέβη πῦρ ἐκ τῆς πέτρας καὶ κατέφαγεν τὰ κρέα καὶ τοὺς ἀζύμους· καὶ ὁ ἄγγελος κυρίου ἐπορεύθη ἀπὸ ὀφθαλμῶν αὐτοῦ.

καὶ εἶδεν Γεδεὼν ὅτι ἄγγελος κυρίου οὗτός ἐστιν· καὶ εἶπεν Γεδεών Ἆ ἆ, κύριέ μου κύριε, ὅτι εἶδον ἄηελον κυρίου πρόσωπον πρόσωπον.

καὶ εἶπεν αὐτῷ κύριος Εἰρήνη σοι, μὴ φοβοῦ, οὐ μὴ ἀποθάνῃς.

καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Γεδεὼν θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ, καὶ ἐπεκάλεσεν αὐτῷ Εἰρήνη κυρίου, ἴως τῆς ἡμέρας ταύτης ἔτι αὐτοῦ ὄντος ἐν Ἐφραθὰ πατρὸς τοῦ Ἐσδρεί.

Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ νυκτὶ [*](13 om μὴ Α | ἀνήγαγεν] ἐξήγαγεν Α | εξερριψεν] ἀπώσατο Α | ἧμας 3°] Α + κݲςݲ Α | ἔδωκεν] παρέδωκεν Α 14 ἐπέστρεψεν] ἐπέβλεψεν Α | + ἀυτῶ Α | ἰσχύι] pr τῆ Α | om ταύτῃ Α | ιδου] pr καὶ Α 15 om μου 1 Α | ἠσθένησεν] ταπινοτερα Α | Μαννασση Α | ο μικροτερος] μικρὸς Α | ἐν οἴκω πατρος] τὼ οἴκω του πρݲςݲ Α 17 εἰ δε] καὶ εἰ Α | σήμερον πὰν ο σημεῖον ὅτι σὺ λαλεῖς Α 18 χωρισθης] κεινηθης Α Ι εξοισω] οἴσω Α + μου Α | καθισομαι] καθιομαι B καθήσομαι Α 19 εισ|ηλθεν B B b | ἐπέθηκεν] επεθηκεν Α | εν τω κοφινω] επι το κανουν Α | εβαλεν εν τῆ χυτρα] ἐνέχεεν εἰς χύτραν Α | om ἀυτὰ Α | τερεμινθον] δρῦν Α | προσηγγισεν] προσεχομενα Α 20 του θεοῦ] κݲυݲ Α | τὰ αζυμα] τοὺς ἄρτους τοὺς αζυμους Α | ἐχόμενα Α | εκχεε] εκχαιοݲ| Α 21 χειρὶ] pr τῆ Α | ανεβη] ἀνήφθη A | ἀπῆλθεν Α | ἄπο] ἐξ Α 22 ἔιδεν] ἴδεν Α Ι om οὕτος Α Ι om μου Α | ἔιδον] ἴδον Α Ι αγγελον] pr ’τον Α | πρόσωπον °] pr πρὸς Α 23 om οὐ Α 24 επεκαλεσεν ἀυτῶ] ἐκάλεσεν αὐτὸ Α | Εσδρει] Ιεζρι Α 25 ἐγένετο] ἐγενήθη Α | om ἐν Α)

καὶ καὶ οἰκοδομήσεις θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐπὶ κορυφὴν τοῦ Μαουὲκ τούτου ἐν τῇ παρατάξει, καὶ λήμψῃ τὸν μόσχον τὸν δεύτερον καὶ ἀνοίσεις ὁλοκαύτωμα ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ ἄλσους οὗ ἐξολεθρεύσεις.

καὶ ἔλαβεν Γεδεὼν δέκα ἄνδρας ἀπὸ τῶν δούλων ἑαυτοῦ, καὶ ἐποίησεν ὃν τρόπον ἐλάλησεν πρὸς αὐτὸν κύριος· καὶ ἐγενήθη ὡς ἐφοβήθη τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἄνδρας τῆς . πόλεως τοῦ ποιῆσαι(ἡμέρας,) καὶ ἐποίησεν νυκτός.

καὶ ὤρθρισαν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως τὸ πρωί, καὶ ἰδοὺ καθῄρητο τὸ θυσιαστήριον τοῦ Βάαλ, καὶ τὸ ἄλσος τὸ ἐπ’ αὐτῷ ὠλέθρευτο· καὶ εἰν τὸν μόσχον τὸν δεύτερον, ὃν ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ᾠκοδομημένον.

καὶ εἶπεν ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ τίς ἐποίησεν τὸ ῥῆμα τοῦτο; καὶ ἐπεζήτησαν καὶ ἠρεύνησαν, καὶ ἔγνωσαν ὅτι Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἐποίησεν τὸ ῥῆμα τοῦτο.

καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως πρὸς ἰωάς Ἐξένεγκε τὸν υἱόν σου καὶ ἀποθανέτω, ὅτι καθεῖλεν τὸ θυσιαστήριον τοῦ Βάαλ, καὶ ὅτι ὠλέθρευσεν τὸ ἄλσος τὸ ἐπ’ αὐτῷ.

καὶ εἶπεν Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς τοῖς ἀνδράσιν πᾶσιν οἳ ἐπανέστησαν αὐτῷ Μὴ ὑμεῖς νῦν δικάζεσθε ὑπὲρ τοῦ Βάαλ; ἢ ὑμεῖς σώσετε αὐτόν; ὃς • ἐὰν δικάσηται αὐτῷ, θανατωθήτω ἕως πρωί· εἰ θεός ἐστιν, δικαζέσθω αὐτῷ, ὅτι καθεῖλεν τὸ θυσιαστήριον αὐτοῦ.

καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ Ἀρβάαλ, λέγων Δικασάσθω ἐν αὐτῶ ὁ Βάαλ, ὅτι καθῃρέθη τὸ θυσιαστήριον αὐτοῦ.

Καὶ πᾶσα Μαδιὰμ καὶ [*](A) [*](25 ταῦρον] σιτευτον Α | ὃς ἐστιν τὼ πατρὶ] του πρݲςݲ Α | om καὶ Α | δεύτερον ἑπταέτη] ’τον δεῦτ’. ’τον ἑπτ’. Α | τὼ παρτι] του πρݲςݲ Α | ἀύτης Α | ὀλεθρεύσεις] εκκοψαται Α 26 τὼ κυρίω] om τὼ Α | ἔπι] pr τὼ ὀφθέντι σοι Α | κορυφὴν] τῆς κορύφης Α | του Μαουεκ] του ὄρους Μαωχ Α | οὐ εξολεθρευσεις] ο εκκοψεις Α 27 δέκα] τρισκαίδεκα Α | εαυτου] αὐτοῦ Α | ὂν τρόπον] καθὰ Α | του ποιησαι] μὴ π. Α 28 καθῄρητο B ab καθειρ. B*)] κατεσκαμμένον Α | ωλεθρεστο] ἐκκεκομμένον Α | ειδαν ’τον μόσχον... ἀνήνεγκεν] ο μόσχος ο σιτευτὸς ἄνη|νεγμενος εἰς ὁλοκαύτωμα Α 29 ρημα] πρᾶγμα Α (bis) | επεζητησαν...εγνωσαν] ἀνήταζον καὶ εξεζητουν| καὶ εἶπαν Α | om ὅτι Α | ὑίος] pr ο Α 30 εἶπαν Α | ἐξένεγκε] ἐξάγαγε Α | καθεῖλεν] κατέσκαψεν Α Ι ὠλέθρευσεν] ἔκοψεν Α 31 om Γεδεων ὑίος Α | τοῖς ἀνδράσιν πᾶσιν οἱ ἐπανέστησαν ἀυτῶ] Τοι τοὺς ἄνδρας του, εσταμενους ἐπ’ αὐτὸν Α | υπερ] πέρι Α | σώσετε] σώζεται Α Ι ἔαν δικασηται] ἀντεδίκησεν Α | θανατωθήτω] ἀποθανεῖται Α | ἐστιν θεὸς Α | δικαζεσθω ἀυτῶ] αὐτὸς ἐκδικήσει αὐτὸν Α | καθεῖλεν] κατεσκαψεν Α 32 Αρβααλ] δικαστηριον του Βάαλ Α | om λεγων...ο Βααλ Α | σκαψν Α)

καὶ πνεῦμα κυρίου ἐνεδυνάμωσεν τὸν Γεδεών, καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ, καὶ ἐφοβήθη Ἀβιέζερ ὀπίσω αὐτοῦ.

καὶ ἀγγέλους ἀπέστειλεν εἰς πάντα Μανασσὴ καὶ ἐν ’ καὶ ἐν Σαβουλὼν καὶ Νεφθαλεί, καὶ ἀνέβη εἰς συνάντησιν

καὶ εἶπεν Γεδεὼν πρὸς τὸν θεόν Εἰ σὺ σώζεις ἐν χειρί μου τὸν Ἰσραὴλ καθὼς ἐλάλησας,

ἰδοὺ ἐγὼ τίθημι τὸν πόκον τοῦ ἐρίου ἐν τῇ ἅλωνι· ἐὰν δρόσος γένηται ἐπὶ τὸν πόκον μόνον καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ξηρασία, γνώσομαι ὅτι σώσεις ἐν χειρί μου τὸν Ἰσραὴλ καθὼς ἐλάλησας.

καὶ ἐγένετο οὕτως· καὶ ὤρθρισεν τῇ ἐπαύριον καὶ ἐξεπίασεν τὸν πόκον, καὶ ἔσταξεν δρόσος ἀπὸ τοῦ πόκου, πλήρης λεκάνη ὕδατος.

καὶ εἶπεν Γεδεὼν πρὸς τὸν θεόν Μὴ δὴ ὀργισθήτω ὁ θυμός σου ἐν ἐμοί, καὶ λαλήσω ἔτι ἅπαξ· πειράσω δὲ καί γε ἔτι ἅπαξ ἐν τῷ πόκῳ, καὶ γενέσθω ἡ ξηρασία ἐπὶ τὸν πόκον μόνον, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν γενηθήτω δρόσος.

καὶ ἐποίησεν οὕτως ὁ θεὸς ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ· καὶ ἐγένετο ξηρασία ἐπὶ τὸν πόκον VII