Numbers
Septuaginta
Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.
Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων
Λάλησον τοῖς υἱοῖς ’l καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ὃταν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν τῆς ὑμῶν ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν,
καὶ ποιήσεις ὁλοκαυτώματα Κυρίῳ, ὀλοκάρπωμα ἢ θυσίαν, μεγαλῦναι εὐχὴν ἢ καθ’ ἑκούσιον, ἢ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑμῶν ποιῆσαι ὀσμὴν εὐωδίας Κυρίῳ, εἰ μὲν ἀπὸ τῶν βοῶν ἢ ἀπὸ τῶν προβάτων·
καὶ προσοίσει ὁ προσφέρων τὸ δῶρον αὐτοῦ κυρίῳ, θυσίαν σεμιδάλεως, δέκατον τοῦ οἰφί, ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ ἐν τετάρτῳ τοῦ εἵν·
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ τέταρτον τοῦ εἳν ποιήσετε ἐπὶ τῆς ὁλοκαυτώσεως ἢ ἐπὶ τῆς θυσίας· τῷ ἀμνῷ τῶ ἑνὶ ποιήσεις τοσοῦτο, κάρπωμα, ὀσμὴν εὐωδίας τῷ κυρίῳ.
καὶ τῷ κριῷ, ὃταν ποιῆτε αὐτὸν ἢ εἰς ὁλοκαύτωμα ἢ εἰς θυσίαν, ποιήσεις θυσίαν σεμιδάλεως δύο δέκατα ἀναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ, τὸ τρίτον τοῦ
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴν τὸ τρίτον τοῦ εἳν προσοίσετε εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ.
ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν βοῶν ποιῆτε εἰς ὁλοἢ καύτωμα ἢ εἰς θυσίαν μεγαλῦναι εὐχὴν εἰς σωτήριον Κυρίῳ,
καὶ [*](40 τὸ πρώι] pr εἰς Bab Ι εἰς] ἔπι AF 43 ο Αμαληκ] om ο AF 44 τὴν AF K.] om τὴν Α Ι τῆς παρεμβ.] pr μέσου AF 45 παι κατέβη] κατέβη ’δε AF | ο Αμαληκ] om ο F Ι ἐτρέψατο Α Ι Ἑρμᾶ AF XV 1 εἶπεν] ἐλάλησεν AF 2 κατοικησεως] κατασχέσεως Α 3 ποιήσεις] ποιήσητε Α ποιήσετε F j ὁλοκαυτώματα] κάρπωμα AF Ι κυρίω] pr τὼ F Ι ολοκαρπωμα] ολοκαυτωματα Α ὁλοκαύτωμα F | ποιησαι] ποιήσεται F 4 αναπξεποιημενης] πεφυραμένης Α πεφυραμένην F | ἐν ἐλαίω ἐν τετ. του εἰν] ἐν τετ. του ἱν εἰν F) ἐλαίω AF 5 ἱν AF (ita fere ubique) Ι τὼ ew] om τὼ F* (superset F1 (vid)) g om η 1° Ap | om ποιήσεις θυσίαν Α | ἀναπεποιημένης] AF 7 προσοίσεται Α 8 ποιῆτε ἄπο τῶν βόων AF | eis 1°] Α 1?a? Ι ὁλοκαύτωμα] ὁλοκαύτωσιν F | εἰς σωτήριον] pr η BabAF)
κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ.
οὓτως ποιήσεις τῷ μόσχῳ τῷ ἑνὶ ἢ τῷ κριῷ τῷ ἑνὶ ἢ τῷ ἀμνῷ τῷ ἑνὶ ἐκ τῶν προβάτων ἢ ἐκ τῶν αἰγῶν·
κατὰ τὸν ἀριθμὸν ὧν ἐὰν ποιήσητε, οὕτω ποιήσετε τῷ ἑνὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν.
πᾶς ὁ αὐτόχθων ποιήσει οὕτως τοιαῦτα, προσενέγκαι καρπώματα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ.
ἐὰν δὲ προσήλυτος ἐν ὑμῖν προσγένηται ἐν τῇ γῇ ὑμῶν ἢ ὃς ἀν’ γένηται ἐν ὑμῖν ἐν ταῖς γενεαῖς ὑμῶν, καὶ κάρπωμα ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ, ὃν τρόπον ποιεῖτε ὑμεῖς, οὕτω ἡ συναγωγὴ Κυρίῳ.
νόμος εἷς ἱστᾶι ὑμῖν καὶ τοῖς προσηλύτοις τοῖς προσκειμένοις ἐν ὑμῖν, νόμος αἰώνιος εἰς γενεὰς ὑμῶν· ὡς ὑμεῖς, καὶ ὁ προσήλυτος ἔσται ἔναντι Τυρίου.
νόμος εἷς ἔσται κα δικαίωμα ἱν ἔσται καὶ τῷ προσηλύτῳ τῷ προσκειμένῳ ἐν ὺμῖν.
Καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων
Λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς Ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν εἰς ἣν ἐγὼ εἰσάγω ὑμᾶς ἐκεῖ,
καὶ ἔσται ὅταν ἔσθητε ὑμεῖς ἀπὸ τῶν ἄρτων τῆς γῆς, ἀφελεῖτε ἀφαίρεμα ἀφόρισμα Τυρίῳ·
ἀπαρχὴν φυράματος ὑμῶν ἄρτον ἀφαίρεμα ἀφοριεῖτε αὐτό· ὡς ἀφαίρεμα ἀπὸ ἅλω, οὕτως ἀφελεῖτε αὐτόν,