Exodus

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

ἕξ ἡμέ. ῥᾶς ἐργᾷ, τῆ δὲ ἑβδόμῃ κατάπαυσις· τῷ σπόρῳ καὶ τῷ ἀμήτῳ κότα. παῦσις.

καὶ ἑορτὴν ἑβδομάδων ποιήσεις μοι, ἀρχὴν θερισμοῦ πυροῦ, καὶ ἀρχὴν συναγωγῆς μεσοῦντος τοῦ ἐνιαυτοῦ.

τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀφθήσεται πᾶν ἀρσενικόν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ θεοῦ Ισραήλ.

ὅταν γὰρ ἐκβάλω τὰ ἔθνη πρὸ προσώπου σου καὶ πλα- τύνω τὰ ὅριά σου, οὐκ ἐπιθυμήσει οὐδεὶς τῆς γῆς σου, ἡνίκα ἄν ἀναβαίνῃς ὀφθῆναι ἐναντίον Κυρίου τοῦ θεοῦ σου τρεῖς καιροὺς τοῦ ἐνιαυτοῦ.

οὐ σφάξεις ἐπὶ ζύμῃ αἷμα θυμιαμάτων μου, καὶ οὐ κοι- [*](AF 12 πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ποτε δι’ rescr Α b? | θὴς] διάθῃ Α | σοι] ποτε AF 13 om κα τὰ ἄλση ἀυτῶν ἐκκόψετε Α | om ἐν AF 14 θέοις ἑτέροις] θέω ἑτέρω AF 15 θης] διαθη Α θῆ F* (θης F 1 vid) | om πρὸς ἀλλοφύλους A* ἑνοῖς πρὸς αλλο|φυλου in mg et sup ras Α a) F Ι θύσωσιν Α ὦσιν sup ras A a) F | θυμάτων] θυσίων AF 16 δὼς] δώσεις Α | ἐκπορνεύσωσιν 1°] εκπορνευ- σουσν Α | om καὶ εκπορν. οἱ υἱοὶ σου ὂπ. τῶν θέων ἀστῶν Α | οἱ υἱοὶ] τους υἵους F 18 μήνι 2°] pr τὼ AF 19 om πὰν 2° AF 20 om προβατω A* vid (λυτρω|ση προβάτῳ in mg et sup ras Α a) Ι om μὴ F* (superscr F 1) Ι om αὐτὸ AF | δώσεις] + αὐτοῦ AF 21 ἑβδόμη] pr ἥμερα τῆ AF | κατα- παυσις 1°] καταπαύσεις AF | κατάπαυσις 2°] καταπαυσεις Α 22 πυρου] πύρων AF Ι ἄρχην 2°] ἑορτὴν AF 23 om σου F | Ισραηλ] σου F 24 προ] ἄπο AF Ι πλατύνω] ἐμπλατύνω AF Ι οὐθεὶς AF Ι τῆς γῆς] τὴν γην F | ἀν’] ἔαν AF | ἔναντι F 25 θυμιαμάτων] θυσιασμάτων AF)

175
μηθἠσεται εἰς τὸ πρωὶ θύματα τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα.

τὰ πρωτο- [*](B) γενήματα τῆς γῆς σου θήσεις εἰς τὸν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ σου. οὐ προσοίσεις ἄρνα ἐν γόλακτι μητρὸς αὐτοῦ.

καὶ εἶπεν Κύρος πρὸς Μωυσῆν Γράψον σεαυτῷ τὰ ῥήματα ταῦτα· ἐπὶ γὰρ τῶν λόγων τούτων τέθειμαί σοι διαθήκην καὶ τῷ Ἰσραήλ.

Καὶ ἦν ἐκεῖ Μωυσῆς ἐναντίον κυρίου τεσσεράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσεράκοντα νύ· κτὰς· ἄρτον οὐκ ἔφαγεν καὶ ὕδωρ οὐκ ἔπιεν· καὶ ἔγραψεν τὰ ῥήματα ταῦτα ἐπὶ τῶν πλακῶν τῆς διαθήκης, τοὺς δέκα λόγους.

‘Ως δὲ κατέβαινεν Μωυσῆς ἐκ τοῦ ὄρους, καὶ αἱ δύο πλάκες ἐπὶ τῶν χειρῶν Μωυσῆ· καταβαίνοντος δὲ αὐτοῦ ἐκ τοῦ ὄρους, Μωσῆς οὐκ ἤδει ὅτι δεδόξασται ἡ ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἐν τῶ λαλεῖν αὐτὸν αὐτῷ.

καὶ ἴδεν Ἀαρὼν καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραὴλ τὸν Μωυσῆν, καὶ ἦν δεδοξασμένη ἡ ὄψις τοῦ χρώματος τοῦ προσώπου αὐτοῦ· καὶ ἐφοβήθησαν ἐησαι αὐτοῦ.

καὶ ἐκά- λεσεν αὐτοὺς Μωσῆς, καὶ ἐπεστράφησαν πρὸς αὐτὸν ’ πάντες οἱ ἄρχοντες τῆς συναγωγῆς· καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖς

καὶ μετὰ ταῦτα προσηΛθον πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς πάντα ὅσα ἐνετίλατο κύριος πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει

καὶ ἐπειδὴ κατέπαυσεν λαλῶν πρὸς αὐτούς, ἐπν- θῆκεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ κάλυμμα.

ἡνίκα δ' ἄν εἰσεπορεύετο Κυρίου κυρίου λαλεῖν αὐτῷ, περιῃρεῖτο τὸ κάλυμμα ἕως τοῦ καὶ ἐξελθὼν ἐλάλει πᾶσιν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ ὅσα ἐνε- τείλατο αὐτῷ κύριος.

καὶ ἴδον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πρόσωπον ὅτι δεδόξασται· καὶ περιέθηκεν Μωυσῆς κάλυμμα ἐπὶ τὸ ἑαυτοῦ, ἕως ἄν εἰσέλθῃ συνλαλεὶν αὐτῷ.