Exodus

Septuaginta

Septuaginta. The Old Testament in Greek According to the Septuagint. Volume 1: Genesis-IV Kings. Swete, Henry Barclay, editor. Cambridge: Cambridge University Press, 1901.

καὶ εἶπεν τῶ λαὼ Γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖς ἡμέρας, μὴ προσέλθητε γυναικί.

Ἐγέ- νετο δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέντος πρὸς ὄρθρον, καὶ ἐγίνοντο φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώδης ἐπ’ ὄρους Σεινά, τῆς σάλπιγγος ἤχει μέγα· καὶ ἐπτοήθη πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐν τῇ βολῇ.

καὶ ἐξήγαγεν Μωυσῆς τὸν λαὸν εἰς συνάντησιν τοῦ θεοῦ ἐκ τῆς παρεμβολῆς, καὶ παρέστησαν ὑπὸ τὸ ὄρος Σινά.

τὸ δὲ ὄρος τὸ Σινὰ ἐκαπνίζετο ὅλον διὰ τὸ καταβεβηκέναι ἐπ’ αὐτὸ τὸν θεὸν ἐν πυρί, καὶ ἀνέβαινεν ὁ καπνὸς ὡς καπνὸς καμίνου· καὶ ἐξέστη πᾶς ὁ λαὸς σφόδρα.

ἐγίνοντο δὲ αἱ φωναὶ τῆς σάλπιγγος προβαίνουσαι ἰσχυρότεραι σφόδρα· Μωσῆς ἐλάλησεν, ὁ δὲ θεὸς ἀπεκρίνατο αὐτῷ φωνῇ.

κατέβη δὲ κύριος ἐπὶ τὸ ὄρος τὸ Σινὰ ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους· καὶ ἐκάλεσεν κύριος Μωυσῆν ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους, καὶ ἀνέβη Μωυσῆς.

καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Μωυσῆν λέγων καταβὰς διαμάρτυραι τῷ λαῷ, μή ποτε ἐγγίσωσιν πρὸς τὸν θεὸν κατανοῆσαι, κα πέσωσιν ἐξ αὐτῶν πλῆθος·

καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ ἐγγίζοντες κυρίῳ τῷ θεῷ ἁγιασθήτωσαν, μή ποτε ἀπαλλάξῃ ἀπ’ αὐτῶν Κύριος.

καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς τὸν θεόν Οὐ δυνήσεται ὁ λαὸς προσαναβῆναι πρὸς [*](AF 10 πλυνάτωσαν] πλύνουσιν Α | ἱμάτια] + ἑαυτῶν F 11 ἡμέραν] ἠμ’ A 1? a? mg | τὸ Σεινα] τὸ Σίνα B b F Σίνα Α 12 ἑαυτοῖς] pr ὕμιν F | ἅψα. μένος] ἁπτόμενος F 13 βολίδι] βολίσιν F* φολίδι F 1 mg) | σαλπιγγες] σαλπι sup ras B 1? | τὸ ὄρος] του ὄρους F 14 ἐκ] ἄπο Α | λαὸν] + καὶ εἶπεν αὐτοῖς B ab mg 15 ἕτοιμοι· τρεῖς ἡμέρας μὴ F 16 γεννηθέντος Α | om καὶ 1° AF | εγινοντο] εγεν. F | ἐπ’ ὄρους] ἔπι του ὄρους F | Σίνα B a (vid) AF | φωνὴ] pr κα F | ο ἐν τῆ παρ’.] om ο Α 17 συνάντησιν] pr τὴν B ab A | om Σίνα AF pr τὸ B ab 18 τὸ Σίνα] om τὸ Α | ἐπ’ αὐτὸ ’τον θέον ἐν πυρὶ] ’τον θݲνݲ ἐν πυρὶ ἐπ’ αὐτὸ Α ’τον κݲνݲ ἐπ’ αὐτὸ ἐν πυρὶ F | καὶ ἀνέβαινεν] ἀνέβ’. ’δε AF 19 ἐγίνοντο] ἐγίνετο F | Μωυσης AF | ἐλάλησεν] ἐλάλει AF | ἀπεκρίνετο F 20 Κυριος 1°] pr ο B ab | τὸ Σίνα] om τὸ AF (οροσινα sic) Ι om Κυριος 2° F* (hab F 1 vid) 21 πεσωσιν] πέση AF 22 ἱερεῖς] + ’δε Α | om Κυριω Α | Κυριος] πλῆθος Α 23 πρὸς 2° F)

143
τὸ ὄρος τὸ Σεινά· σὺ γὰρ διαμεμαρτύρησαι ἡμῖν λέγων Ἀφόρισαι τὸ [*](B) ὄρος καὶ ἁγίασαι αὐτό.

εἶπεν δὲ αὐτῷ κύριος βάδιζε κατάβηθι, καὶ ἀνάβηθι, σὺ καὶ Ἀαρὼν μετὰ σοῦ· οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸς μὴ βιαζέσθωσαν ἀναβῆναι πρὸς τὸν θεόν, μή ποτε ἀπολέσῃ ἀπ’ αὐτῶν κύριος.

κατέβη δὲ Μωυσῆς πρὸς τὸν λαὸν καὶ εἶπεν αὐτοῖς. XX

XX

Ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ θεός σου, ὅστις ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλίας.

Οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ.

Οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς.

οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς οὐδὲ μὴ λατρεύσῃς αὐτοῖς· ἐγὼ γάρ εἰμι κύριος ὁ θεός σου, θεὸς ζηλωτής, ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς τοῖς μισοῦσίν με,

καὶ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας τοῖς ἀγαπῶσίν με καὶ τοῖς φυλάσσουσιν τὰ προσ- τάγματά μου.

Οὐ λήμψῃ τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ· οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ Κύριος ὁ θεός σου τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ.

Μνήσθητι τὴν ἡμέραν τῶν σαβ ἁγιάζειν αὐτήν·

ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου,