Genesis

Καὶ ἐξάρας Ἰακὼβ τοὺς πόδας ἐπορεύθη εἰς γῆν ἀνατολῶν Λαβὰν τὸν υἱὸν Βαθουὴλ τοῦ Σύρου, ἀδελφὸν δὲ Ῥεβέκκας μητρὸς Ἰακὼβ κοὶ Ἠσαύ.

καὶ ὁρᾷ, καὶ ἰδοὺ φρέαρ ἐν τῷ πεδίῳ. ἦσαν ἐκεῖ τρία ποίμνια προβάτων ἀναπαυόμενα ἐπὶ τὸ αὐτό· ἐκ γὰρ τοῦ φρέατος ἐκείνου ἐπότιζον τὰ ποίμνια· λίθος δὲ ἦν μέγας ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ φρέατος.

καὶ συνήγοντο ἐκεῖ πάντα τὰ ποίμνια, καὶ ἀπεκύλιον τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος, καὶ ἐπότιζον τὰ πρόβατα, καὶ ἀπεκαθίστων τὸν λίθον ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ φρέατος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.

εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ἰακώβ Ἀδελφοί, πόθεν ὑμεῖς; οἱ δὲ εἶπαν Ἐκ Χαρράν ἐσμεν.

εἶπεν δὲ αὐτοῖς Λαβὰν τὸν υἱὸν Ναχώρ; οἱ δὲ εἶπαν Γινώσκομεν.

εἶπεν δὲ Ὑγιαίνει; οἱ δὲ εἶπαν Ὑγιαίνει. ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος καὶ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἤρχετο μετὰ τῶν προβάτων τοῦ πατρὸς αὐτῆς· αὐτὴ γὰρ ἔβοσκεν τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτῆς.

καὶ εἶπεν Ἰακώβ Ἕτι ἐστὶν ἡμέρα πολλή, οὔπω ὥρα συναχθῆναι τὰ κτήνη· ποτίσαντες τὰ πρόβατα ἀπελθόντες βόσκετε.

οἱ εἶπαν Οὐ δυνησόμεθα ἕως τοῦ συναχθῆναι πάντας τοὺς ποιμένας, καὶ ἀποκυλίσωσι τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ Φρέατος, καὶ ποτιοῦμεν τὰ πρόβατα.

ἔτι αὐτοῦ [*](18 ὑπέθηκεν D sil Ι om ἔκει E 19 Ιακωβ AD ωβ)] om E | Ουλαμμαους DE* Ουλαμβανους Ε a?) 20 om ο θεος E Ι πορεύομαι] + ἐν ἀυτὴ D δώῃ E | περιβαλέσθαι] ἐνδύσασθαι E 21 μέτα μετα ἀποστρέψει με E | κݲςݲ μοι D 22 ἔαν] ἀν’ E Ι αποδεκατωσοι Α xxix 1 τον υἱὸν Βαθουηλ] ’τον του B. E | om δε E | μητρος] pr της DE 2 επι τὸ αὐτὸ] ἐπ’ αὐτοῦ D sil om Ε | εποτισοντο E | τὼ στοματι] του στόματος D 3 συνηγάγοντο E ἀποκαθίστων E | τὸ στόμα] τὼ στόματι D 4 Χαρρας Ε 5 + Ιακωβ E οm ἔτι αὐτοῦ λαλ. D sil | om καὶ ἴδου Ραχηλ...προβατων D | om ἀυτὴ γὰρ εβοσκεν...του πατρὸς ἀύτης E 7 πρόβατα] κτήνη E 8 οἱ ’δε ειταν] εἶπαν ’δε D Ι ἀποκυλίσωσιν DE | om του φρέατος E)

ἐγένετο δὲ ὡς ἴδεν Ἰακὼβ τὴν Ῥαχὴλ θυγατέρα [*](10) Λαβὰν ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ προσελθὼν Ἰακὼβ ἀπεκύλισεν τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος, καὶ ἐπότισεν τὰ πρόβατα λαβὰν τοῦ ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ.

καὶ ἐφίλησεν Ἰακὼβ τὴν Ραχήλ, καὶ βοήσας τῇ φωνῇ αὐτοῦ ἔκλαυσεν.

καὶ ἀνήγγειλεν τῇ Ῥαχὴλ ὅτι ἀδελφὸς τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἐστίν, καὶ ὅτι υἱὸς ’ [*](§ ¶ D) ἐστίν· § καὶ δραμοῦσα ἀπήγγειλεν τῷ πατρὶ αὐτῆς κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα.

καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Λαβὰν τὸ ὄνομα Ἰακὼβ τοῦ υἱοῦ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ, ἔδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτοῦ, καὶ περιλαβὼν αὐτὸν ἐφίλησεν, καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ· καὶ διηγήσατο τῷ Λαβὰν πάντας τοὺς λόγους τούτους.

καὶ εἶπεν αὐτῶ Λαβάν Εκ τῶν ὀστῶν μου καὶ ἐκ τῆς σαρκός μου εἰ σύ· καὶ ἦν μετ’ αὐτοῦ § § μῆνα ἡμερῶν.

εἶπεν δὲ Λαβὰν τῷ Ἰακώβ ὅτι γὰρ ἀδελφός μου εἶ, οὐ δουλεύσεις μοι δωρεάν· ἀπάγγειλόν μοι τίς ὁ μισθός σού ἐστιν.

τῷ δὲ Λαβὰν ἦσαν δύο θυγατέρες· ὄνομα τῇ μείζονι λεία, καὶ ὄνομα τῇ νεωτέρᾳ Ῥαχήλ.

οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ Λείας ἀσθενεῖς· Ῥαχὴλ δὲ ἦν καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡραία τῇ ὄψει.

ἠγάπησεν δὲ Ἰακὼβ τὴν Ῥαχήλ, κα εἶπεν Δουλεύσω σοι ἑπτὰ ἔτη περὶ Ῥαχὴλ τῆς θυγατρός σου τῆς Ῥαχήλ, νεωτέρας.

εἶπεν δὲ αὐτῷ Λαβάν βέλτιον δοῦναί με αὐτὴν σοὶ ἢ δοῦναί με αὐτὴν ἀνδρὶ ἑτέρῳ· οἴκησον μετ’ ἐμοῦ.

καὶ ἐδούλευσεν Ἰακὼβ περὶ Ῥαχὴλ ἑπτὰ ἣ.