Ad Nicomedem regem, vv. 1-980
Pseudo-Scymnus
Pseudo-Scymnus, creator; Geographi graeci minores Volumen Primum, ed. Karl Müller; Ambroise Firmin Didot, Paris, 1855
Ταύτης σύνεγγυς δ ἐστὶ 4 πόλις λαβοῦσα Τυρίων ἐμπόρων ἀποικίαν,201
Γάδειῤ, ὅπου μέγισ ια γίνεσθαι λόγοςκήτη. Μετὰ ταύτην δʼ ἐστιν ἡμερῶν δυοῖντελέσαντι πλοῦν ἐμπόριον εὐτυχέστατονἡ λεγομένη Ταρτησσὸς, ἐπιφανὴς πόλις, ποταμόρρυτον κασσίτερον ἐκ τῆς Κελτικῆςχρυσόν τε καὶ χαλκὸν φέρουσα πλείονα.Ἔπειτα χώρα Κελτικὴ καλουμένημέχρι τῆς θαλάττης τῆς κατὰ Σαρδὼ κειμένης,ὅπερ μέγιστόν ἐστι πρὸς δυσμαῖς ἔθνος. Τὴν μὲν γὰρ ἐντὸς ἀνατολῶν πᾶσαν σχεδόνοἰκοῦσιν Ἰνδοὶ, τὴν δὲ πρὸς μεσημβρίανΑἰθίοπες ἐγγὺς κείμενοι νότου πνοῆς·τὸν ἀπὸ ζεφύρου Κελτοὶ δὲ μέχρι δυσμῶν τόπονθερινῶν ἔχουσιν, τὸν δὲ πρὸς βορρᾶν Σκύθαι.202
Ἰνδοὶ μὲν οὖν μεταξὺ θερινῶν ἀνατολῶνκαὶ χειμερινῶν οἰκοῦσι· Κελτοὶ δʼ ἀνάπαλινὑπ᾿ ἰσημερινῆς θερινῆς τε δύσεως, ὡς λόγος.Τὰ μὲν οὖν ἔθνη τὰ τέτταῤ ἐστὶ τοῖς ὄχλοις