Juppiter confutatus

13 τὸ μὲν γὰρ τοῦ αΐου καὶ γελοῖον, τό· μὴ σπεῖρε τέκνων ἄλοκα δαιμόνων βίᾳ· εἰ γὰρ τεκνώσεις (φησὶ) παῖδ᾿, ἀποκτενεῖ σʼ ὁ περιττὴ γάρ, οἶμαι, ἡ παραίνεσις πρὸς τὰ πάντῳς οὕτω γενησόμενα. τοτγάρτοι μετὰ τὸν χρησμμύν καὶ ἔσπειρεν καὶ ὁ φὺς ἀπέκτεινεν αὐτόν. ὥστε οὐχ ὁρῶ ὅτου ἀπαιτεῖτε τὸν μισθὸν ἐπὶ τῇ μαντικῇ.

14 ἐῶ γὰρ λέγειν ὡς λοξὰ καὶ ἐπαμφοτερίζοντα πολλοῖς χρᾶν εἰώθατε, οὐ πάνυ ἀποσαφοῦντες [*](1 εἰ μὴ ἄρα Marcilius : εἰ μὴ παρὰ γ; ἐκτδς εἰ μὴ β.) [*](2 ἐξάξει Jensius: ἐξάγει MSS.) [*](3 ἐμβολῆς Fritzsche : ἐντολῆς β ; προστάγματος γ.)

16 τί δήποτε τοὺς ἱεροσύλους καὶ λῃστὰς ἀφέντες καὶ τοσούτους ὑβριστὰς καὶ βιαίους καὶ ἐπιόρκους δρῦν τινα πολλάκις κεραυνοῦτε ἢ λίθον ἢ νεὼς ἱστὸν οὐδὲν ἀδικούσης, ἐνίοτε δὲ χρηστόν τινα καὶ ὅσιον ὁδοιπόρον; τί σιωπᾷς, ὦ Ζεῦ; ἣ οὐδὲ τοῦτό με θέμις εἰδέναι; Οὐ γάρ, ὦ Κυνίσκε. σύ δὲ πολυπράγμων τις εἶ καὶ οὐκ οἶδʼ ὅθεν ταῦτα ἥκεις μοι συμπεφορηκώς.

17 ἵνα ὑμῖν[*]() μὴ τὰ νῦν λέγω καθ᾿ ἕκαστον ἐπεξιών, τοὺς μὲν πονηροὺς εὐδαιμονοῦντας καὶ τοὺς πλεονέκτας, [*](1 Text β (Γώχης Γ marg., Α, Γόγχης N) : Περσῶν δὲ τοσοῦτοι καλοὶ κάγαθοὶ ἄνδρες ἀνεσκολοκίζοντσ πρὸς αὐτοῦ διότι μὴ ἠρέσκοντο τοῖς γιγνομένοις γ.) [*](2 ῖνα ὑμῖν Fritzsche: ἴνα δὲ (ὑμῖν) γ ; καὶ ἵνα ὑμῖν β.)