Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- σὲ δʼ ἐς νᾶσον Οἰνοπίαν ἐνεγκὼν
- κοιμᾶτο, δῖον ἔνθα τέκες
- Αἰακὸν βαρυσφαράγῳ πατρὶ κεδνότατον ἐπιχθονίων· ὃ καὶ
- δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε· τοῦ μὲν ἀντίθεοι
- ἀρίστευον υἱέες υἱέων τʼ ἀρηΐφιλοι παῖδες ἀνορέᾳ χάλκεον στονόεντʼ ἀμφέπειν ὅμαδον· σώφρονές τʼ ἐγένοντο πινυτοί τε θυμόν.
- ταῦτα καὶ μακάρων ἐμέμναντʼ ἀγοραί,
- Ζεὺς ὅτʼ ἀμφὶ Θέτιος ἀγλαός τʼ ἔρισαν Ποσειδᾶν γάμῳ,
- ἄλοχον εὐειδέʼ ἐθέλων ἑκάτερος
- ἑὰν ἔμμεν· ἔρως γὰρ ἔχεν.
- ἀλλʼ οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες,
- ἐπεὶ θεσφάτων ἐπάκουσαν· εἶπε δʼ
- εὔβουλος ἐν μέσοισι Θέμις,
- οὕνεκεν πεπρωμένον ἦν φέρτερον γόνον ἄνακτα πατρὸς τεκεῖν
- ποντίαν θεόν, ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον ἄλλο βέλος
- διώξει χερὶ τριόδοντός τʼ ἀμαιμακέτου, Δί τε μισγομέναν ἢ Διὸς παρʼ ἀδελφεοῖσιν.— ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε· βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα
- υἱὸν εἰσιδέτω θανόντʼ ἐν πολέμῳ,
- χεῖρας Ἄρεΐ τʼ ἐναλίγκιον στεροπαῖσί τʼ ἀκμὰν ποδῶν.
- τὸ μὲν ἐμὸν Πηλέϊ γάμου θεόμορον
- ὀπάσσαι γέρας Αἰακίδᾳ,
- ὅντʼ εὐσεβέστατον φάτις Ἰωλκοῦ τράφειν πεδίον·