Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- οὔτε κώμων, ὦ Θρασύβουλʼ, ἐρατῶν,
- οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν.
- οὐ γὰρ πάγος, οὐδὲ προσάντης ἁ κέλευθος γίνεται,
- εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων.
- μακρὰ δισκήσαις ἀκοντίσσαιμι τοσοῦθʼ, ὅσον ὀργὰν
- Ξεινοκράτης ὑπὲρ ἀνθρώπων γλυκεῖαν
- ἔσχεν. αἰδοῖος μὲν ἦν ἀστοῖς ὁμιλεῖν,
- ἱπποτροφίας τε νομίζων ἐν Πανελλάνων νόμῳ·
- καὶ θεῶν δαῖτας προσέπτυκτο πάσας· οὐδέ ποτε ξενίαν
- οὖρος ἐμπνεύσαις ὑπέστειλʼ ἱστίον ἀμφὶ τράπεζαν·
- ἀλλʼ ἐπέρα ποτὶ μὲν Φᾶσιν θερείαις,
- ἐν δὲ χειμῶνι πλέων Νείλου πρὸς ἀκτάς.
- μή νυν, ὅτι φθονεραὶ θνατῶν φρένας ἀμφικρέμανται ἐλπίδες,
- μήτʼ ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν,
- μηδὲ τούσδʼ ὕμνους· ἐπεί τοι
- οὐκ ἐλινύσοντας αὐτοὺς εἰργασάμαν.
- ταῦτα, Νικάσιππʼ, ἀπόνειμον, ὅταν
- ξεῖνον ἐμὸν ἠθαῖον ἔλθῃς.