Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- γαστρὶ δὲ πᾶς τις ἀμύνων λιμὸν αἰανῆ τέταται·
- ὃς δʼ ἀμφʼ ἀέθλοις ἢ πολεμίζων ἄρηται κῦδος ἁβρόν,
- εὐαγορηθεὶς κέρδος ὕψιστον δέκεται, πολιατᾶν καὶ ξένων γλώσσας ἄωτον.
- ἄμμι δʼ ἔοικε Κρόνου σεισίχθονʼ υἱὸν
- γείτονʼ ἀμειβομένοις εὐεργέταν
- ἁρμάτων ἱπποδρόμιον κελαδῆσαι,
- καὶ σέθεν, Ἀμφιτρύων,
- παῖδας προσειπεῖν, τὸν Μινύα τε μυχὸν
- καὶ τὸ Δάματρος κλυτὸν ἄλσος Ἐλευσῖνα καὶ Εὔβοιαν ἐν γναμπτοῖς δρόμοις·
- Πρωτεσίλα, τὸ τεὸν δʼ ἀνδρῶν Ἀχαιῶν
- ἐν Φυλάκᾳ τέμενος συμβάλλομαι.
- πάντα δʼ ἐξειπεῖν, ὅσʼ ἀγώνιος Ἑρμᾶς
- Ἡροδότῳ ἔπορεν
- ἵπποις, ἀφαιρεῖται βραχὺ μέτρον ἔχων
- ὕμνος. ἦ μὰν πολλάκι καὶ τὸ σεσωπαμένον εὐθυμίαν μείζω φέρει.
- εἴη νιν εὐφώνων πτερύγεσσιν ἀερθέντʼ ἀγλααῖς
- Πιερίδων ἔτι καὶ Πυθῶθεν Ὀλυμπιάδων τʼ ἐξαιρέτοις
- Ἀλφεοῦ ἔρνεσι φράξαι χεῖρα τιμὰν ἑπταπύλοις
- Θήβαισι τεύχοντʼ. εἰ δέ τις ἔνδον νέμει πλοῦτον κρυφαῖον,
- ἄλλοισι δʼ ἐμπίπτων γελᾷ, ψυχὰν Ἀΐδᾳ τελέων οὐ φράζεται δόξας ἄνευθεν.