Nemean

Pindar

Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).

  1. ὃς δὲ διδάκτʼ ἔχει, ψεφηνὸς ἀνὴρ ἄλλοτʼ ἄλλα πνέων οὔ ποτʼ ἀτρεκεῖ
  2. κατέβα ποδί, μυριᾶν δʼ ἀρετᾶν ἀτελεῖ νόῳ γεύεται.
  3. ξανθὸς δʼ Ἀχιλεὺς τὰ μὲν μένων Φιλύρας ἐν δόμοις
  4. παῖς ἐὼν ἄθυρε μεγάλα ἔργα, χερσὶ θαμινὰ
  5. βραχυσίδαρον ἄκοντα πάλλων, ἴσα τʼ ἀνέμοις
  6. μάχᾳ λεόντεσσιν ἀγροτέροις ἔπρασσεν φόνον,
  7. κάπρους τʼ ἔναιρε, σώματα δὲ παρὰ Κρονίδαν
  8. Κένταυρον ἀσθμαίνοντα κόμιζεν,
  9. ἑξέτης τὸ πρῶτον, ὅλον δʼ ἔπειτʼ ἂν χρόνον·
  10. τὸν ἐθάμβεον Ἄρτεμίς τε καὶ θρασεῖʼ Ἀθάνα,
  11. κτείνοντʼ ἐλάφους ἄνευ κυνῶν δολίων θʼ ἑρκέων·
  12. ποσσὶ γὰρ κράτεσκε. λεγόμενον δὲ τοῦτο προτέρων
  13. ἔπος ἔχω· βαθυμῆτα Χείρων τράφε λιθίνῳ
  14. Ἰάσονʼ ἔνδον τέγει, καὶ ἔπειτεν Ἀσκλήπιον,
  15. τὸν φαρμάκων δίδαξε μαλακόχειρα νόμον·
  16. νύμφευσε δʼ αὖτις ἀγλαόκαρπον
  17. Νηρέος θύγατρα, γόνον τέ οἱ φέρτατον
  18. ἀτίταλλεν, ἐν ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων·
  19. ὄφρα θαλασσίαις ἀνέμων ῥιπαῖσι πεμφθεὶς
  20. ὑπὸ Τρωΐαν, δορίκτυπον ἀλαλὰν Λυκίων τε προσμένοι καὶ Φρυγῶν