Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- τὺ δʼ,Ἑκαταβόλε, πάνδοκον
- ναὸν εὐκλέα διανέμων
- Πυθῶνος ἐν γυάλοις,
- τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων
- ὤπασας· οἴκοι δὲ πρόσθεν ἁρπαλέαν δόσιν
- πενταθλίου σὺν ἑορταῖς ὑμαῖς ἐπάγαγες.
- ἄναξ, ἑκόντι δʼ εὔχομαι νόῳ
- κατά τινʼ ἁρμονίαν βλέπειν,
- ἀμφʼ ἕκαστον ὅσα νέομαι.
- κώμῳ μὲν ἁδυμελεῖ
- Δίκα παρέστακε· θεῶν δʼ ὄπιν
- ἄφθονον αἰτέω, Ξείναρκες, ὑμετέραις τύχαις.
- εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ,
- πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ πεδʼ ἀφρόνων
- βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοισι μαχαναῖς·
- τὰ δʼ οὐκ ἐπʼ ἀνδράσι κεῖται· δαίμων δὲ παρίσχει,
- ἄλλοτʼ ἄλλον ὕπερθε βάλλων, ἄλλον δʼ ὑπὸ χειρῶν
- μέτρῳ καταβαίνει. Μεγάροις δʼ ἔχεις γέρας,
- μυχῷ τʼ ἐν Μαραθῶνος, Ἥρας τʼ ἀγῶνʼ ἐπιχώριον
- νίκαις τρισσαῖς, Ὦριστόμενες, δάμασσας ἔργῳ·