Pythian

Pindar

Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).

  1. ἀμφὶ δὲ παρδαλέᾳ στέγετο φρίσσοντας ὄμβρους·
  2. οὐδὲ κομᾶν πλόκαμοι κερθέντες ᾤχοντʼ ἀγλαοί,
  3. ἀλλʼ ἅπαν νῶτον καταίθυσσον. τάχα δʼ εὐθὺς ἰὼν σφετέρας
  4. ἐστάθη γνώμας ἀταρμύκτοιο πειρώμενος
  5. ἐν ἀγορᾷ πλήθοντος ὄχλου.
  6. τὸν μὲν οὐ γίγνωσκον· ὀπιζομένων δʼ ἔμπας τις εἶπεν καὶ τόδε·
  7. οὔτι που οὗτος Ἀπόλλων, οὐδὲ μὰν χαλκάρματός ἐστι πόσις
  8. Ἀφροδίτας· ἐν δὲ Νάξῳ φαντὶ θανεῖν λιπαρᾷ
  9. Ἰφιμεδείας παῖδας, Ὦτον καὶ σέ, τολμάεις Ἐφιάλτα ἄναξ.
  10. καὶ μὰν Τιτυὸν βέλος Ἀρτέμιδος θήρευσε κραιπνόν
  11. ἐξ ἀνικάτου φαρέτρας ὀρνύμενον,
  12. ὄφρα τις τᾶν ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν ἔραται.
  13. τοὶ μὲν ἀλλάλοισιν ἀμειβόμενοι
  14. γάρυον τοιαῦτʼ· ἀνὰ δʼ ἡμιόνοις ξεστᾷ τʼ ἀπήνᾳ προτροπάδαν Πελίας
  15. ἵκετο σπεύδων· τάφε δʼ αὐτίκα παπτάναις ἀρίγνωτον πέδιλον
  16. δεξιτερῷ μόνον ἀμφὶ ποδί. κλέπτων δὲ θυμῷ
  17. δεῖμα προσέννεπε· ποίαν γαῖαν, ὦ ξεῖνʼ, εὔχεαι
  18. πατρίδʼ ἔμμεν; καὶ τίς ἀνθρώπων σε χαμαιγενέων πολιᾶς
  19. ἐξανῆκεν γαστρός; ἐχθίστοισι μὴ ψεύδεσιν
  20. καταμιάναις εἰπὲ γένναν.